Το 2007, η δέκαχρονη τότε Λέα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για τον τελικό του UEFA Women's Cup, συνοδεύοντας τις παίκτριες της Άρσεναλ. Τότε, το να κάνει μία αντίστοιχη καριέρα στο ποδόσφαιρο γυναικών της Αγγλίας μπορεί να έμοιαζε ένα ουτοπικό σενάριο. Οι παίκτριες εκείνης της εποχής έπρεπε να δουλεύουν part-time, η τηλεόραση δεν έδειχνε καν τους αγώνες των γυναικών και το κοινό ακόμα και στο πρωτάθλημα της Α' κατηγορίας ήταν ελάχιστο.
Στον τελικό του 2007, μόλις 3.467 θεατές βρέθηκαν στο γήπεδο του «Borehamwood» για να δουν την Άρσεναλ να παίρνει τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Στον πρόσφατο τελικό της Λισαβόνας, σχεδόν 40.000 φίλαθλοι βρέθηκαν στο «Ζοζέ Αλβαλάδε» για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες τον είδαν από το σπίτι ή από το «Emirates» σε γιγαντοοθόνες. Πρόκειται για μία τεράστια διαφορά και μέσα σε αυτή τη διαδρομή, η Γουίλιαμσον είναι ένα πρόσωπο που συνδέει το παρελθόν με το παρόν της ομάδας αυτής.
Σήμερα, στα 28 της, η Λέα έχει ήδη σηκώσει το ευρωπαϊκό με την εθνική Αγγλίας το 2022 ως αρχηγός, έχει κατακτήσει το WSL με την Άρσεναλ, και έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του αθλήματος στη Βρετανία.
Αν κάποιος της έλεγε όταν ήταν δέκα χρονών ότι μια μέρα θα αμείβεται με περίπου 200.000 ευρώ τον χρόνο για να παίζει στην αγαπημένη της ομάδα, σίγουρα η ίδια δε θα το πίστευε. Πέρα από τα νούμερα και τις διακρίσεις, η Γουίλιαμσον αποτελεί ένα πρότυπο για τα κορίτσια που παίζουν μπάλα στην Αγγλία, άσχετα με το ποια ομάδα υποστηρίζουν. Έζησε τη μετάβαση από ένα ερασιτεχνικό, παραγκωνισμένο πρωτάθλημα σε μια οργανωμένη, επαγγελματική λίγκα με τηλεοπτικά συμβόλαια, γεμάτα γήπεδα και μαζική αποδοχή από τον κόσμο.
Πολλοί λένε πως έχεις πετύχει αν αφήσεις κάτι καλύτερο απ’ ό,τι το βρήκες. Η Λέα Γουίλιαμσον, λοιπόν, δεν πέτυχε απλώς. Άλλαξε εντελώς το παιχνίδι στην Αγγλία και το μέλλον του ποδοσφαίρου γυναικών στην πατρίδα της χάρη σε εκείνη και τις συμπαίκτριές της, δείχνει πιο φωτεινό από ποτέ.
