Τεράστια ατυχία: Τον απόκτησε ο Άρης πριν λίγες μέρες και έπαθε ρήξη χιαστών!
Απίστευτο και όμως αληθινό για τον Robert Ergas που τραυματίστηκε σοβαρά και θα μείνει εκτός για πολλούς μήνες
Ακολουθήστε μας στο Google news
Η πορεία του σαν παραμύθι με τραγικό τέλος. Από ένα παιδί που μεγάλωσε ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιταλία, μέχρι να γίνει θρύλος των Λος Άντζελες Λέικερς και του NBA, και από εκεί στον τραγικό του θάνατο το 2020.
Ο Κόμπι γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1978 στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Ο πατέρας του, Τζο Μπράιαντ, υπήρξε επίσης επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, με καριέρα στο NBA και αργότερα στην Ιταλία. Η οικογένεια μετακόμισε στην Ευρώπη όταν ο Κόμπι ήταν ακόμη παιδί, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει σε μια δίγλωσση και πολυπολιτισμική πραγματικότητα. Ο μικρός Κόμπι αγάπησε το μπάσκετ από νωρίς και το συνδύασε με τη μελέτη του παιχνιδιού σε βάθος. Παράλληλα, έμαθε ποδόσφαιρο και αγαπούσε την Μίλαν.
Επιστρέφοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες στα εφηβικά του χρόνια, φοίτησε στο Lower Merion High School της Φιλαδέλφεια, όπου έγινε αστέρας του σχολικού μπάσκετ. Εκεί έδειξε το τεράστιο ταλέντο του και τράβηξε την προσοχή των σκάουτερ του NBA. Το 1996, στα 17 του χρόνια, πήρε την τολμηρή απόφαση να παραλείψει το κολέγιο και να δηλώσει συμμετοχή απευθείας στο ντραφτ του NBA, ακολουθώντας το μονοπάτι λίγων εκλεκτών πριν από εκείνον.
Στο NBA Draft του 1996, ο Κόμπι επιλέχθηκε στο νούμερο 13 από τους Charlotte Hornets, αλλά πολύ σύντομα τα δικαιώματά του ανταλλάχθηκαν στους Los Angeles Lakers – μια κίνηση που έμελλε να αλλάξει για πάντα την ιστορία του αθλήματος (και μάλλον κάποιοι στους Σάρλοτ χτυπάνε ακόμα το κεφάλι τους).
Τα πρώτα του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Ο Κόμπι Μπράιαντ μπήκε σε μια ομάδα με έμπειρους παίκτες και έπρεπε να αποδείξει ότι μπορούσε να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο. Ωστόσο, η αυτοπεποίθηση, η ενέργεια και οι δεξιότητές του κέρδισαν γρήγορα τον σεβασμό συμπαικτών και αντιπάλων. Το 1997 συμμετείχε στον διαγωνισμό καρφωμάτων του All-Star Weekend και τον κατέκτησε, προαναγγέλλοντας στο κοινό το θέαμα που θα ακολουθούσε.
Την ίδια χρονιά πήρε αρκετά παιχνίδια με τους Λέικερς, ενώ μάλιστα κλήθηκε να γίνει ο ηγέτης της ομάδας στο Game 5 κόντρα στους Γιούτα Τζαζ. Ο Μπράιαντ ήταν απελπιστικά άστοχος κάνοντας αβέρτα airball, οι Λέικερς έχασαν στην παράταση και αποκλείστηκαν. Τότε βγήκε ο Σακίλ Ο’ Νιλ και είπε το εξής μυθικό: “Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν ο μόνος που είχε τα α@@@δια να πάρει τα δύσκολα σουτ”. Και θα συνέχιζε να το κάνει ως το τέλος της καριέρας του.
Υπό την καθοδήγηση του προπονητή Φιλ Τζάκσον, ο Κόμπι Μπράιαντ και ο Σακίλ Ο’ Νιλ οδήγησαν τους Λέικερς σε μια δυναστεία.
Μεταξύ 2000 και 2002, οι Λέικερς κατέκτησαν τρεις συνεχόμενους τίτλους NBA, με τον Κόμπι να εξελίσσεται σε ηγέτη τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Παρά τις συγκρούσεις και τις εντάσεις με τον Ο’ Νιλ, η συνεργασία τους έγραψε ιστορία και έθεσε τα θεμέλια για την μετέπειτα καριέρα του Κόμπι ως απόλυτου ηγέτη. Ειδικά το 2000, ο Κόμπι έπαιζε στους τελικούς κόντρα στους Ιντιάνα με χτυπημένο πόδι, αφού ο Τζαλέν Ρόουζ τον Πέισερς τον είχε χτυπήσει ηθελημμένα στο Game 2 (και ο Κόμπι έχασε το Game 3). Αλλά επέστρεψε και έδειξε ποιος είναι ο ηγέτης, οδηγώντας τους Λέικερς στον πρώτο τους τίτλο μετά το 1988.
Το 2002, σε ηλικία 23 ετών, ο Κόμπι γίνεται ο νεότερος παίχτης στην ιστορία του ΝΒΑ με 3 δαχτυλίδια. Μετά την αποχώρηση του Σακίλ Ο’ Νιλ το 2004, πολλοί αμφισβήτησαν αν ο Κόμπι μπορούσε να οδηγήσει μόνος του τους Λέικερς στην κορυφή. Η απάντησή του ήρθε με εμφατικό τρόπο.
Το 2006 σημείωσε 81 πόντους σε έναν αγώνα εναντίον των Τορόντο Ράπτορς, τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση στην ιστορία του NBA μετά τους 100 πόντους του Γουίλτ Τσάμπερλεϊν. Η εμφάνιση αυτή δεν ήταν μόνο ρεκόρ αλλά και απόδειξη της απεριόριστης επιθετικής του ικανότητας.
Το 2008 ανακηρύχθηκε MVP της κανονικής περιόδου, ενώ το 2009 και 2010 οδήγησε τους Λέικερς σε δύο ακόμα πρωταθλήματα, αυτή τη φορά ως ο αναμφισβήτητος ηγέτης της ομάδας, κατακτώντας μάλιστα και τα βραβεία MVP των τελικών.
Ο Κόμπι Μπράιαντ δεν ήταν μόνο σπουδαίος αθλητής, αλλά και φιλόσοφος του μπάσκετ. Εισήγαγε την έννοια της «Mamba Mentality», μια στάση ζωής που βασίζεται στην αδιάκοπη δουλειά, την πειθαρχία και την επιμονή στη βελτίωση. Η ιδέα αυτή ξεπέρασε τα όρια του αθλητισμού. Αθλητές, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και άνθρωποι κάθε τομέα έβρισκαν έμπνευση στο παράδειγμά του. Η «Black Mamba», το παρατσούκλι που είχε υιοθετήσει, συμβόλιζε την ψυχρή ακρίβεια και την αλύγιστη θέλησή του να ξεπερνάει εμπόδια. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ήταν 18 φορές στο NBA All-Star.
Ο Κόμπι τίμησε και τη φανέλα της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2008 και το 2012 κατέκτησε χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και του Λονδίνου αντίστοιχα. Η συμβολή του ήταν καθοριστική, κυρίως στο να εμπνεύσει και να ενώσει μια ομάδα γεμάτη σταρ, οδηγώντας την σε απόλυτη κυριαρχία. Ειδικά το 2008, η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών χρειαζόταν ηγέτες σαν τον Κόμπι Μπράιαντ, μετά το στραπάτσο από την Εθνική μας, 2 χρόνια νωρίτερα στην Σαϊτάμα (ο Κόμπι δεν είχε συμμετάσχει τότε λόγω τραυματισμού).
Παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς που υπέστη στα τελευταία χρόνια της καριέρας του –με πιο γνωστό τη ρήξη αχιλλείου το 2013– ο Κόμπι Μπράιαντ επέστρεψε κάθε φορά πιο αποφασισμένος. Ωστόσο, το σώμα του δεν μπορούσε πλέον να αντέξει τους ίδιους ρυθμούς. Τον Απρίλιο του 2016 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση με έναν τρόπο αντάξιο της καριέρας του. Στον τελευταίο του αγώνα, απέναντι στους Γιούτα Τζαζ, σημείωσε 60 πόντους, αποχαιρετώντας το κοινό του Staples Center μέσα σε αποθέωση.
Μετά το μπάσκετ, ο Κόμπι Μπράιαντ αφοσιώθηκε σε νέες δημιουργικές προκλήσεις. Ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής «Granity Studios», μέσα από την οποία έγραψε βιβλία και δημιούργησε εκπαιδευτικά και ψυχαγωγικά έργα. Το 2018 τιμήθηκε με Όσκαρ για το animation «Dear Basketball», το οποίο βασίστηκε στο γράμμα με το οποίο είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του. Αυτό το βραβείο έδειξε ότι ο Κόμπι μπορούσε να διαπρέψει σε οποιονδήποτε τομέα έθετε την ενέργειά του.
Στις 26 Ιανουαρίου 2020, ο κόσμος συγκλονίστηκε από την είδηση της συντριβής του ελικοπτέρου που μετέφερε τον Κόμπι Μπράιαντ, την κόρη του Τζιάνα και άλλα επτά άτομα. Ο θάνατός του σε ηλικία μόλις 41 ετών πάγωσε τον πλανήτη. Η τραγωδία δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο: από φιλάθλους μέχρι κορυφαίους αθλητές, καλλιτέχνες και πολιτικούς, όλοι απέτισαν φόρο τιμής στον άνθρωπο που είχε γίνει σύμβολο αριστείας. Η απώλεια της μικρής Τζιάνα έκανε το γεγονός ακόμη πιο οδυνηρό.
Η κληρονομιά του Κόμπι ξεπερνά τα πέντε πρωταθλήματα, τα 18 All-Star Game, τα δύο Ολυμπιακά χρυσά και τα αμέτρητα ρεκόρ. Βρίσκεται στο μυαλό εκατομμυρίων ανθρώπων ως παράδειγμα αφοσίωσης και ακατάβλητης προσπάθειας. Το 2020, μετά τον θάνατό του, το ΝΒΑ αποφάσισε να ονομάσει το All-Star Game MVP Award προς τιμήν του «Kobe Bryant Award». Οι Λέικερς και το Staples Center έγιναν τόποι προσκυνήματος, ενώ μουράλ με το πρόσωπό του κοσμούν πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Ο Κόμπι Μπράιαντ υπήρξε ένας αθλητής που έζησε με ένταση κάθε στιγμή και ενσάρκωσε την ιδέα ότι η αριστεία κατακτάται με ασταμάτητη δουλειά. Ο τραγικός του θάνατος έκοψε απότομα αυτή τη διαδρομή, αλλά η «Mamba Mentality» παραμένει ζωντανή, εμπνέοντας νέες γενιές να κυνηγούν τα όνειρά τους με πάθος και αφοσίωση. Ο Κόμπι δεν ήταν μόνο ένας θρύλος του μπάσκετ. Ήταν και θα είναι για πάντα μια παγκόσμια πηγή έμπνευσης.
cult24.gr