Η ιστορία του Super Cup στην Κύπρο.
Από την Ασπίδα Πάκκου (1951/52 - 1968/69), μέχρι την Ασπίδα Στυλιανάκη (1979/80 - 1988/89) και το Σούπερ Κύπελλο (1989/90 και εντεύθεν), συνολικά, στην ιστορία του θεσμού, έγιναν 52 αγώνες μεταξύ της πρωταθλήτριας και της κυπελλούχου Κύπρου (ή φιναλίστ, σε περίπτωση που μια ομάδα είχε κατακτήσει το νταμπλ).
Στις πρώτες διοργανώσεις, οι αγώνες μεταξύ της πρωταθλήτριας και της κυπελλούχου πήραν την ονομασία Ασπίδα Πάκκου, στη μνήμη του ποδοσφαιριστή του ΑΠΟΕΛ Χρυσόστομου Ιωαννίδη “ Πάκκου ”.
Στη λήξη των πρώτων δέκα διοργανώσεων (1968/69) η Ασπίδα, που ήταν επαμειβόμενη, παρέμεινε στη μόνιμη κατοχή της ομάδας που κατέκτησε τα περισσότερα τρόπαια στη συγκεκριμένη περίοδο. Αυτή, ήταν η Τσετίν Κάγια, με τρεις κατακτήσεις.
Ο θεσμός διακόπηκε για τα επόμενα έντεκα χρόνια και επανήλθε στην περίοδο 1979/80, με την ονομασία Ασπίδα Στυλιανάκη (Πρόεδρος ΚΟΠ από το 1936 μέχρι το 1968) και με τους ίδιους όρους: Ήταν επαμειβόμενη και στη λήξη των δέκα χρόνων, θα έμενε στην κατοχή της ομάδας με τους περισσότερους τίτλους.
Έτσι, από τις 14 Σεπτεμβρίου 1988 η Ασπίδα κοσμεί την τροπαιοθήκη της Ομόνοιας, η οποία είχε κατακτήσει πέντε φορές τον τίτλο μεταξύ 1979/80 και 1988/89.
Έκτοτε, ο θεσμός συνεχίζεται με την επίσημη ονομασία Σούπερ Κύπελλο (Super Cup) ενώ από το 2008 μέχρι το 2013, ονομάστηκε «LTV Super Cup».
Στην ιστορία του θεσμού, ο αγώνας μεταξύ της πρωταθλήτριας και της κυπελλούχου δεν έγινε σε αρκετές περιπτώσεις, για διάφορους λόγους. Δεν έγινε μεταξύ 1956/57 - 1959/60 λόγω του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, το 1960/61 και το 1961/62 επειδή δεν είχε διεξαχθεί το Κύπελλο Κύπρου, το 1962/63 επειδή η Ασπίδα Πάκκου απονεμήθηκε χωρίς αγώνα στην Ανόρθωση (πρωταθλήτρια και κυπελλούχος στην περίοδο 1961/62).
Επίσης, δεν έγινε το 1965/66 και μεταξύ 1969/70 - 1978/79 μετά από απόφαση της ΚΟΠ και το 2020/21 λόγω της διακοπής των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων της προηγούμενης σεζόν, εξ αιτίας της πανδαιμίας του covid-19.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, λόγω των διακοινοτικών ταραχών του Δεκεμβρίου 1963, το πρωτάθλημα 1963/64 άρχισε αλλά διακόπηκε στην έκτη αγωνιστική, ενώ το κύπελλο έγινε κανονικά, με νικήτρια την Ανόρθωση.
Το Σεπτέμβρη του 1964, μετά από απόφαση της ΚΟΠ, η κυπελλούχος Ανόρθωση αντιμετώπισε στο ΓΣΠ την κυπελλούχο του 1963, ΑΠΟΕΛ. Όπως αναφέρονται στα πρακτικά της Συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας με ημερομηνία 20 Σεπτεμβρίου 1964, «η αναμέτρηση Ανόρθωσης - ΑΠΟΕΛ θα διεξαχθεί στο ΓΣΠ αντί της Ασπίδας Πάκκου και όχι για την Ασπίδα Πάκκου».
Εξάλλου, οι δύο ομάδες προχώρησαν, κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε αλλαγές ποδοσφαιριστών (τρεις η Ανόρθωση, δύο ο ΑΠΟΕΛ), κάτι που δεν επιτρεπόταν εκείνη την εποχή σε επίσημο αγώνα. Συνεπώς, ο αγώνας Ανόρθωσης - ΑΠΟΕΛ (4-3) του 1964 θεωρήθηκε ανεπίσημος (φιλικός) και δεν απονεμήθηκε η Ασπίδα Πάκκου στη νικήτρια.