Πίρλο: Ο «αθόρυβος» μαέστρος που επανεφηύρε την έννοια του «playmaker»

Γεννημένος στο Φλέρο της Ιταλίας στις 19 Μαΐου 1979, ο Αντρέα Πίρλο ανήκε σε μια εύπορη οικογένεια. Όμως η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν είχε καμία σχέση με τα χρήματα. Ήταν έμφυτη. Στη Μπρέσια, το ταλέντο του έγινε γρήγορα αντιληπτό. Σε ηλικία μόλις 16 ετών έκανε το ντεμπούτο του στη Serie A, επιδεικνύοντας ένα σπάνιο ποδοσφαιρικό IQ, το οποίο του είχε δοθεί απλόχερα.

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως κλασικό «δεκάρι», όμως η αργή του ταχύτητα τον ενέταξε σε πιο επιθετικούς ρόλους. Το μέλλον, ωστόσο, του επιφύλασσε κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Η αποτυχία της Ίντερ και η αποκάλυψη στην Μίλαν

Το 1998 πήγε στην Ίντερ, όμως δεν κατάφερε να καθιερωθεί. Οι συχνές αλλαγές προπονητών και η απουσία σταθερού πλάνου δεν του επέτρεψαν να ανθίσει. Όμως το 2001, η μεταγραφή του στην Μίλαν έμελλε να αλλάξει την καριέρα του – και τον ρόλο του στο ποδόσφαιρο.

Ο Κάρλο Αντσελότι έκανε την πιο τολμηρή κίνηση: τον πέρασε ως deep-lying playmaker μπροστά από την άμυνα, αφήνοντάς του το χώρο να παίξει με ελευθερία κινήσεων. Εκεί ο Πίρλο μεταμορφώθηκε σε έναν μαέστρο. Οι κάθετες πάσες του έκοβαν τις άμυνες στα δύο και οι εκτελέσεις φάουλ του ήταν καλοζυγισμένες σε εκνευριστικό σημείο.

Με τη Μίλαν κατέκτησε:

2 Champions League (2003, 2007)

2 Super Cup Ευρώπης

2 πρωταθλήματα Ιταλίας

1 Κύπελλο Ιταλίας

1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Η δεύτερη νιότη με την «Γηραιά Κυρία»

Το 2011, η Μίλαν αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του. Η Γιουβέντους δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και ο Πίρλο, στα 32 του, υπέγραψε ως ελεύθερος αλλάζοντας τη νεότερη ιστορία της «Γιούβε».

Η κυριαρχία της «Vecchia Signora» ξεκίνησε με εκείνον ως χειριστή της μπάλας. Οδήγησε την ομάδα σε τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα, βοήθησε την καριέρα παικτών όπως οι Βιντάλ, Μαρκίσιο και Πογκμπά και καθιέρωσε την Γιουβέντους ως υπερδύναμη μετά την περίοδο της κρίσης.

Το μεγαλείο του με την Εθνική Ιταλίας

Ο Πίρλο υπήρξε βασικό γρανάζι της Ιταλίας για πάνω από μια δεκαετία. Η κορυφαία του στιγμή ήρθε στο Μουντιάλ του 2006, όπου ήταν ο κορυφαίος σε ασίστ, δημιουργώντας φάσεις και σταθεροποιώντας το παιχνίδι με ηρεμία. Ήταν καθοριστικός στον τελικό με τη Γαλλία, σκοράροντας στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι.

Το Euro 2012 ήταν μια ακόμα υπενθύμιση ότι η ηλικία δεν περιορίζει το ταλέντο. Απέναντι στην Αγγλία, έδωσε μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της καριέρας του με το «Panenka» πέναλτι.

Συνολικά, μέτρησε 116 συμμετοχές και 13 γκολ με την «Squadra Azzurra».

Ο κύκλος έκλεισε σιωπηλά στην Αμερική

Το 2015 αποχώρησε από την Ευρώπη και πήγε στην New York City FC στο MLS. Εκεί, δεν κυνήγησε τίτλους ή διακρίσεις, αλλά ήθελε να απολαύσει το παιχνίδι στο δικό του tempo. Αποσύρθηκε το 2017 με απόλυτο σεβασμό από όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο.

Η μεταμόρφωση σε προπονητή

Το 2020, η Γιουβέντους τού έδωσε τα «κλειδιά» της πρώτης ομάδας. Παρά τις δυσκολίες και την απειρία του, κατέκτησε Κύπελλο και Σούπερ Καπ Ιταλίας στην πρώτη του σεζόν. Συνέχισε την καριέρα του στην Τουρκία με την Φατίχ Καραγκιουμρούκ και έπειτα στη Σαμπντόρια, επιδιώκοντας να βρει τον ρυθμό και την ταυτότητά του στον πάγκο.

Πιο πολύ ιδέα, παρά άνθρωπος

Ο Αντρέα Πίρλο δεν υπήρξε ποτέ ο σταρ με εξώφυλλα και εξάρσεις. Υπήρξε ρυθμιστής του χώρου, ένας ψύχραιμος δημιουργός, ο τελευταίος αυθεντικός regista. Δεν έπαιζε για το κοινό. Έπαιζε για το ποδόσφαιρο.

Όπως είπε κάποτε:

«Δεν αισθάνομαι πίεση. Δεν την έχω ποτέ νιώσει. Δεν τη νιώθεις όταν έχεις δει τόσα πράγματα στο ποδόσφαιρο. Παίζω όπως σκέφτομαι».

Και ο τρόπος που σκεφτόταν, ήταν ανώτερος από όλους τους άλλους.

sdna.gr