Το υπέρτατο «τρικ» του Αταμάν για το Κύπελλο του Παναθηναϊκού και οι... αδικίες του Μπαρτζώκα

Όση ευθύνη έχει για τον περσινό… κοιμισμένο Παναθηναϊκό που παρουσίασε στο Final 8, άλλο τόσο μερίδιο ανήκει στην επιτυχία της κατάκτησης του φετινού Κυπέλλου στον Εργκίν Αταμάν.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Η «κασέτα» που έπαιζε ο Εργκίν Αταμάν στο Ηράκλειο φέτος ήταν ίδια με την περσινή. Λίγο-πολύ ο Τούρκος προπονητής του Παναθηναϊκού δήλωνε, όπως και τον Φλεβάρη του 2024, πως το Κύπελλο δεν τον πολυενδιαφέρει.

Το παρουσίασε στις δηλώσεις του λίγο λιγότερο ασήμαντο από το… Beach Cup, όπως αποκάλεσε το Super Cup που έχασε πέρσι και φέτος, υποβάθμισε την αξία του λέγοντας πως είναι ένα τρόπαιο που δεν μοχθείς για να πάρεις αλλά κατακτάς με μόνο τρεις νίκες και είπε-ορθά κοφτά-πως δεν θα κάτσει να σκάσει αν δεν το πάρει ούτε φέτος η ομάδα του.

Όμως η πραγματικότητα έδειξε κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με πέρσι. Το 2024 αυτή η νοοτροπία «έλα μωρέ, ποιο… Κυπελλάκι» ήταν πασιφανές πως είχε μεταδοθεί σαν ιός «ωχαδερφισμού» σε όλη την ομάδα και ο Παναθηναϊκός στο Final 8 είχε παρουσιαστεί νωχελικός, άτονος και περίπου αδιάφορος, παρότι λίγες μέρες μετά γύριζε μια και καλή τον διακόπτη αρχίζοντας από τη Μαδρίτη την αγωνιστική του μεταμόρφωση, που τον οδήγησε τελικά στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματος.

Φέτος, ωστόσο, η εικόνα ήταν άλλη από αυτή που ζωγράφιζαν τα λόγια του Αταμάν. Παρότι ο ίδιος, ακόμη και μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, έλεγε και ξανάλεγε πως τον νοιάζουν μόνο οι δύο μεγάλες κούπες της σεζόν, τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε φέτος στο Ηράκλειο πολύ πιο έτοιμος πνευματικά και προσηλωμένος σε σχέση με πέρσι.

Ήταν πασιφανές από τα εύκολα παιχνίδια σε προημιτελικά και ημιτελικά, από τη γλώσσα του σώματος των παικτών, από την ένταση που έβγαλαν σε κάθε δευτερόλεπτο του τελικού και από τον τρόπο που τελικά πανηγυρίστηκε ο τίτλος. Και σε αυτό είναι αδύνατο να μην έχει βάλει το χεράκι του ο Τούρκος. Εκτός κι αν νομίζει κανείς πως ένα σύνολο παικτών μπορεί να αποφασίσει και να παρουσιαστεί τόσο έτοιμο, σωματικά και ψυχολογικά, χωρίς προπονητική καθοδήγηση και παρέμβαση.

Ο Αταμάν πέρα και πάνω ίσως από ένας πολύ καλός προπονητής είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Και γνωρίζει καλά πως ο τρόπος που διαχειρίστηκε πέρσι το Κύπελλο ενόχλησε πολύ πρωτίστως τον κόσμο του Παναθηναϊκού, αλλά αρκετούς και εντός του οργανισμού. Αντιλαμβάνεται πως η κριτική που είχε δεχτεί τότε ήταν πέρα για πέρα δίκαια, παρουσιάζοντας μια αδιάφορη ομάδα και βλέποντας τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζει τον έβδομο σερί τίτλο απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Παρότι η περσινή απώλεια Κυπέλλου έμεινε μια ασήμαντη λεπτομέρεια στη διαδρομή που κατέληξε στους θριάμβους του έβδομου και του πρωταθλήματος από 0-2 στους τελικούς, ο Τούρκος ήταν σαφές πως φέτος δεν θα έκανε το ίδιο λάθος.

Μήπως τελικά οι φετινές δηλώσεις υποτίμησης του Κυπέλλου ήταν το υπέρτατο τρικ του Αταμάν; Δεν αποκλείεται, αφού ο ίδιος αρέσκεται σε mind games, θαρρείς και πρόκειται για την μπασκετική εκδοχή του Ζοσέ Μουρίνιο στα προπονητικά του ντουζένια. Έπεισε άπαντες πως δεν τον ενδιαφέρει, αλλά φάνηκε πως το ήθελε και ο ίδιος πολύ.

Όχι μόνο από τον τρόπο που έζησε τον τελικό (σ.σ. ο πάγκος του Παναθηναϊκός ήταν ακριβώς μπροστά μας στα «Αοράκια» για τη μετάδοση του bwinΣΠΟΡ FM 94,6 και έχουμε ξεκάθαρη εικόνα) ή που πανηγύρισε τη νίκη, αλλά και από το πώς προετοίμασε την ομάδα του γι’ αυτό, τακτικά και πνευματικά.

Ασφαλώς η σεζόν για τον Παναθηναϊκό, όπως και για τον Ολυμπιακό, θα κριθεί όχι από την κατάκτηση ή την απώλεια του Κυπέλλου, αλλά το πώς θα καταλήξει η προσπάθειά τους σε Ευρωλίγκα (κυρίως) και πρωτάθλημα. Ωστόσο ο νικητής του τελικού, όπως πέρσι έτσι και φέτος, πέρα φυσικά από ένα τρόπαιο έχει και ως κέρδος ότι γλιτώνει περιττή γκρίνια για… 10-11 μέρες, μέχρι να ξαναρχίσει η Ευρωλίγκα και η καθημερινότητα κάνει το Κύπελλο να ξεχαστεί μπροστά στα μεγάλα που έρχονται.

Αδίκησε παίκτες ο Μπαρτζώκας
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας εξαιρετικός προπονητής κι αυτό δεν αμφισβητείται. Όπως όμως όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται σκληρά και παίρνουν αμέτρητες αποφάσεις, θα κάνει και λάθη. Στο Final 8 έκανε κάποια τέτοια, κυρίως ως προς τη διαχείριση.

Αρχικά, ο Γκος έπαιξε έξι ματς σε δώδεκα μέρες, με μέσο όρο 28:37 στο παρκέ, παρότι τα τρία από αυτά τα παιχνίδια ήταν τα δύο με ΠΑΟΚ και το ένα με την Καρδίτσα. Μοιραία, λοιπόν, «έσκασε» και υπέπεσε σε λάθη που αποδείχτηκαν καθοριστικά στο φινάλε του τελικού. Την ίδια ώρα, ο Μήτρου-Λονγκ, που σημειωτέον είχε αγωνιστεί για 11:35 στον περσινό τελικό προσφέροντας ποιοτικές ανάσες τότε στον Γουόκαπ (ο Γκος ήταν τραυματίας) έμεινε για όλον τον τελικό στον πάγκο.

Όπως για όλο το δεύτερο ημίχρονο έμεινε θεατής ο εξαιρετικός στο πρώτο μέρος Λαρεντζάκης. Όταν ο Μήτρου-Λονγκ δεν παίζει με τρεις πλέι μέικερ της ομάδας εκτός δράσης και ο Λαρεντζάκης παρκάρεται σε βραδιά που λείπουν τόσα γκαρντ και ο Φουρνιέ είναι μακριά από τα στάνταρ του, πόσο εύκολο είναι να το διαχειριστούν ψυχολογικά για τη συνέχεια;

Επιπροσθέτως, ο Ολυμπιακός πέρσι κυριάρχησε στον τελικό του Κυπέλλου στοχεύοντας στη… μοναξιά του Λεσόρ στο «5», με τους Φαλ, Πετρούσεφ και Ράιτ να έχουν 36 από τους 69 πόντους της ομάδας. Φέτος, με τον Παναθηναϊκό να παρατάσσεται με ενάμιση ψηλό, οι Πειραιώτες έδωσαν μόλις 10 από τα 65 τους σουτ στους δύο ψηλούς τους και πήραν μόνο 14 πόντους.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στο ντέρμπι πρωταθλήματος του ΟΑΚΑ, όπου ο αντίπαλος δεν είχε διαθέσιμο ούτε τον Μήτογλου. Κάπως έτσι αχρηστεύτηκε το βασικό ατού των «ερυθρόλευκων» απέναντι στους «πράσινους», που την ίδια ώρα που οι τελευταίοι αξιοποίησαν την υπεροπλία τους στα γκαρντ με 44 από τους 75 πόντους να έρχονται από Σλούκα, Ναν και Γκραντ.

Πηγή: sport-fm.gr

BEST OF THEMASPORTS