Έβγαλαν το -Κ από το σύνθημα: Όταν οι φίλοι του ΠΑΟΚ πίκαραν τους Παναθηναϊκούς «κάτω από τη μύτη τους» στο απόλυτο ντέρμπι

ιας και το θέμα αφορά τον ΠΑΟΚ, αξίζει να γίνει αυτή η παρένθεση. Προαναφέρθηκε ότι η Θεσσαλονίκη είχε τα ηνία στο μπάσκετ. Τα τελευταία χρόνια τα έχει πάρει σε μία μακάβρια λίστα. Νάσος Κωνσταντίνου, Τόσκο Μποζατζίσκι, Άλκης Καμπανός… Χειρότερη και από την Αθήνα έχει καταντήσει η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας.

Η αλήθεια είναι ότι τα παραπάνω δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στο παζλ του οπαδικού κόσμου. Πρόκειται για συμμορίες (ή, τέλος πάντων, άτομα που λειτουργούν σαν να είναι σε συμμορία). Θύτες και θύματα της κοινωνίας οι περισσότεροι. Στυγνοί εγκληματίες κάποιοι άλλοι.

Τέλος παρένθεσης. Εξάλλου απώτερος σκοπός του θέματος είναι να μάθουν ή να θυμηθούν οι αναγνώστες ότι κάποτε αρκούσε μία «καζούρα» της στιγμής για να την… πεις στους απέναντι. Και τότε υπήρχαν μαχαίρια, αλλά όχι στον σημερινό βαθμό. Τώρα βλέπεις ακόμη και παιδιά Γυμνασίου να μεταφέρουν χωρίς φίλτρο όσα βιώνουν στα σπίτια τους. Τεράστια συζήτηση κι αυτή, άρρηκτα συνδεδεμένη όμως με τα κακοποιά στοιχεία των συνδέσμων.

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, οι οργανωμένοι του «δικεφάλου» είχαν σκαρφιστεί έναν ομολογουμένως πρωτότυπο τρόπο για να πικάρουν εκείνους του Παναθηναϊκό. Α, ναι. Εποχές όπου στις εξέδρες βρίσκονταν υποστηρικτές και των δύο ομάδων. Όχι όπως συμβαίνει την τελευταία 20ετία, χοντρικά, πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων.

Αρχικά, σήκωναν τα χέρια, τα ένωναν με δύναμη και, παράλληλα, φώναζαν «ΠΑΟΚ». Κλασική ιαχή, δηλαδή. Εννοείται πως οι απέναντι απαντούσαν αμέσως, λέγοντας «πουστ@@@@». Συμβαίνει και στις μέρες μας αυτή η… στιχομυθία.

Τότε οι «ασπρόμαυροι» αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική, προκειμένου να ξεγελάσουν τους «πράσινους» Και το κατάφεραν λίγα λεπτά αργότερα. Πώς; Πολύ απλά… αφαίρεσαν το «Κ» και αρκέστηκαν στο «ΠΑΟ».

Από τη στιγμή που η απόσταση ήταν μακρινή, οι υποστηρικτές του «τριφυλλιού» δεν μπορούσαν να αντιληφθούν αυτήν την ανεπαίσθητη διαφορά. Συνέχισαν, λοιπόν, να φωνάζουν «πουστ@@@@», υβρίζοντας δηλαδή επί της ουσίας την αγαπημένη τους ομάδα. Φυσικά έπεσε άφθονο γέλιο στην εξέδρα των οπαδών του «δικεφάλου», επειδή ώθησαν τους αντιπάλους σε γκάφα.

Οk, κάποιοι θα πουν ότι πρόκειται για χιούμορ που παραπέμπει σε παιδιά Δημοτικού, αλλά ακόμη κι αυτό, εν συγκρίσει με το «σήμερα», φαντάζει αθώο. Χίλιες φορές ο συγκεκριμένος χαβαλές, παρά τα μαχαίρια και οι ναυτικές φωτοβολίδες. Γιατί όπως και να το κάνουμε, το γήπεδο δεν είναι εκκλησία.

Σαφέστατα, στις εξέδρες δεν υπάρχει μόνο ένας νικητής. Είναι όπως στους αγωνιστικούς χώρους. Εξάλλου η Θύρα 13 άνοιξε τον δρόμο ως παλιότερος κεντρικός σύνδεσμος. Κι αργότερα με τις μαζικές παρουσίες στο εξωτερικό, τα πολύχρωμα πανό, τα coreo κ.λπ. Επίσης, στο εγγύς μέλλον θα διαβάσετε πώς οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πήραν πίσω το αίμα τους από εκείνους του ΠΑΟΚ.

menshouse.gr