Ακολουθήστε μας στο Google news
Οι 9 χιλιάδες που βρέθηκαν δίπλα από την προσπάθεια της τεχνικής ηγεσίας και των παιχτών, δεν πήγαν για… εκδρομούλα στην Λευκωσία, αλλά πίστευαν ότι μπορούσε η ομάδα τους να φέρει το τρόπαιο στην Λεμεσό…
Μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο «στενάχωρη» ήταν για τον γαλαζοκίτρινο κόσμο, η βραδινή επιστροφή στη βάση τους. Ειδικά αυτών, που είχαν βρεθεί κοντά στην ομάδα και σε άλλους χαμένους τελικούς στο γήπεδο της Λευκωσίας. Η μοναδική φορά που τα κατάφερε η ομάδα, ήταν πριν 4 χρόνια με τον Κέρκεζ στην άκρη του πάγκου, στον τελικό με τον ΑΠΟΕΛ.
Το «πήγαν» γενικά καλά το χθεσινό ματς, ο προπονητής και οι παίχτες, ειδικά στο ξεκίνημα του. Γενικότερα στο πρώτο ημίχρονο, μόνο σε δυο περιπτώσεις, ένιωσε σοβαρή απειλή ο Μούριελ.
Από ένα σημείο και μετά, φάνηκε η έλλειψη ποιότητας. Γεγονός το οποίο «φωνάζει» από το περασμένο καλοκαίρι που άρχισε η σεζόν.
Γι’ αυτό και δεν μπορεί να κριτικάρει κάποιος έντονα τον Χρήστο Χαραλάμπους, επειδή όπως και ο προκάτοχος του, είχαν να διαχειριστούν ένα ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων. Παρόλα αυτά η ομάδα πήγε μέχρι τον τελικό, διεκδικώντας με αξιοπρέπεια τις πιθανότητες της.
Θα ήταν άλλη η συζήτηση σήμερα, αν το τρόπαιο κατέληξε σε γαλαζοκίτρινα χέρια. Επειδή θα εξασφαλιζόταν και ευρωπαικό εισιτήριο…
Ο πρόεδρος Αντρέας Σοφοκλέους, που εμφανίστηκε τα τελευταία 24ωρα, έχει υποχρέωση προς τους χιλιάδες υποστηρικτές της ομάδας, να γνωστοποιήσει τις οριστικές του προθέσεις. Ακόμα κι αν πει ότι είναι έτοιμος να συνεχίσει, θα πρέπει να τα βρει στο πλαίσιο που διέπει την σύμβαση διαχείρισης με το ΔΣ του σωματείου.
Έχουμε γράψει πολλές φορές τους τελευταίους μήνες, ότι ο κόσμος περιμένει αλλαγές παντού, ούτως ώστε να δει μια ομάδα πιο ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα. Όχι μόνο στην στελέχωση του ρόστερ, αλλά και σε οργανωτικά και θέματα μάρκετινγκ.
Εννοείται, ότι αν ο Αντρέας Σοφοκλέους έλαβε την… μεγάλη απόφαση να μην σχετίζεται πλέον με τον οργανισμό ΑΕΛ, τότε το βάρος πέφτει στην διοίκηση του σωματείου, να κάμει όσα πρέπει για να μπει η ομάδα σε άλλα καλούπια. Να πάψει να είναι κομπάρσος στον θεσμό του πρωταθλήματος, όπως συνέβη τις δυο τελευταίες αγωνιστικές περιόδους.