«Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες.
Να ονειρεύεσαι, να μη ξεχνάς.
Αδέλφια της ΘΥΡΑ 9, περήφανε ανυπότακτε πράσινε Λαέ,
Η τεράστια επιτυχία της ομάδας μας στον τελευταίο αγώνα, μας έφερε στην προνομιούχο τρίτη θέση που οδηγεί στην άνοδο για την πρώτη κατηγορία, μόλις τέσσερις στροφές πριν το τέλος της φετινής διαδρομής. Για την ώρα δεν σημαίνει τίποτα, όμως είναι ενδεικτικό τι έχει πετύχει αυτό το σωματείο από την ίδρυση του μέχρι σήμερα.
Αυτή η ομάδα που κανείς δεν της έδινε την παραμικρή πιθανότητα για διάκριση στην αρχή της σεζόν, που βάλθηκαν όλοι να την ξεγράψουν πριν δύο μήνες, συνεχίζει σαν χείμαρρος να παρασύρει τα πάντα στο πέρασμα της, προκαλώντας έκπληξη και θαυμασμό για την εντυπωσιακή πορεία της, αφήνοντας άναυδους φίλους και εχθρούς που αδυνατούν να πιστέψουν πως κάποιοι "τρελοί" οργανωμένοι οπαδοί, δημιούργησαν κάτι από το μηδέν και βρίσκονται πλέον στο κατώφλι της πρώτης κατηγορίας.
Αυτό που ζήσαμε στο Δάλι στον τελευταίο αγώνα, ήταν μια μέρα βγαλμένη από τα όνειρα μας, για όσους πιστέψαμε από την αρχή σε αυτό το σωματείο. Όχι κυρίως για την ποδοσφαιρική νίκη, αλλά γι’ αυτό που βλέπαμε στις εξέδρες. Το γήπεδο αποδείχθηκε πολύ μικρό, καθώς πάνω από δύο χιλιάδες κατέκλυσαν κάθε γωνιά του γηπέδου και δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα που θύμισε αλλοτινές ένδοξες εποχές. Αρκετοί ήρθαν για πρώτη φορά για να δουν από κοντά αυτό το θαύμα που συντελείται σε κάθε γήπεδο όπου βρίσκεται η ΘΥΡΑ 9 και η ΟΜΟΝΟΙΑ του ΛΑΟΥ.
Το πάθος που αναβλύζει σε όλο το γήπεδο όχι μόνο από τον ΛΑΟ, αλλά από κάθε άνθρωπο που συμμετέχει και στηρίζει αυτό το οικοδόμημα από κάθε μετερίζι, φέρνει κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο κόσμο κοντά μας, γιατί πιστεύουν πως τα οράματα μας δεν είναι ουτοπία, πως μπορεί ένα σωματείο από τον ΛΑΟ για τον ΛΑΟ να μεγαλουργήσει, πως μπορείς να φτάσεις στην κορυφή χωρίς να ξεπουληθείς, χωρίς να απαρνηθείς την ιστορία σου, το όνομα σου, τα ιδανικά σου.
Ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός για μας οι επιτυχίες και τα τρόπαια, αυτό αποδείξαμε άλλωστε όταν επιλέγαμε τον δύσκολο δρόμο γεμάτο εμπόδια χωρίς να βασιζόμαστε σε κανέναν πέραν από τις δικές μας δυνάμεις. Όμως δηλώναμε ταυτόχρονα, ότι δεν υπάρχει ταβάνι για μας, γιατί είμαστε ρεαλιστές μα ταυτόχρονα κυνηγάμε το αδύνατον, ως αμετανόητοι εκφραστές των ιδανικών των επαναστατών του 1948.
Ακόμα και να μην έρθει η πολυπόθητη άνοδος, δεν είναι σε καμιά περίπτωση αποτυχία, όπως επιτυχία δεν είναι οι νίκες και διακρίσεις, αλλά το να συνεχίζει να μεγαλώνει και να γίνεται όλο και πιο ισχυρό αυτό το οικοδόμημα, να αγκαλιάζεται από τον ΛΑΟ και να δυναμώνει μέσα από αυτόν. Εδώ όμως που βρισκόμαστε έχουμε πλέον κάθε δικαίωμα στο όνειρο.
Μπήκαμε για τα καλά στα ρουθούνια τους γι’ αυτό προσπαθούν ανεπιτυχώς να διαβάλουν ότι έχουμε πετύχει, να συκοφαντήσουν και να λασπολογήσουν, την ίδια ώρα όμως παράλληλα είναι υποχρεωμένοι πλέον όλοι να μιλούν για μας.
Επόμενος αντίπαλος η μεαπ στο σπίτι μας. Παμέ ξανά για άλλο ένα ρεσιτάλ στην κερκίδα. Ξεκινάμε το Σάββατο το πρωί από τον κεντρικό με το καθιερωμένο πάρτι και στις 14:00 αναχωρούμε δυναμικά για το δάλι όπου στις 14:30 καλούμε όλα τα μέλη και στελέχη μας να είναι στο γήπεδο. Ταυτόχρονα καλούμε όλο τον Πράσινο Λαό οπως έχει μαζί του το ένδοξο κασκόλ μας. Τα υπόλοιπα στο δάλι.
ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΝΤΟΥ – ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΟΜΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ».
