«Η UEFA σκέφτεται κατάργηση της παράτασης στα νοκ άουτ του Champions League»
Ρεπορτάζ στην Αγγλία καταγράφει τη σκέψη της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για κατάργηση της παράτασης στα νοκ άουτ ματς του Champions League μετά το 2027!
Ακολουθήστε μας στο Google news
Ημέρα γενεθλίων για τον Ιβάν Σαββίδη. Ο πιο επιδραστικός άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία του ΠΑΟΚ. Συστήθηκε, υποσχόμενος να φέρει τη χαρά στην Τούμπα. Και ανήμερα των γενεθλίων του, κάνοντας ένα μικρό flashback, ο Πόντιος τα εννοούσε όλα. Λέξη προς λέξη. «Έβλεπα μια ομάδα στα όρια της επιβίωσης. Πήρα μια απόφαση: Να ζήσει». Και κοιτώντας πίσω, εκείνο το μεσημέρι της 10ης Αυγούστου του 2012 μοιάζει πλέον τόσο μακρινό. Η ατάκα που ειπώθηκε δια στόματος του Ιβάν Σαββίδη, «ξεπέρασε» ακόμη και εκείνον σε χρόνο - ρεκόρ. Αμφιβάλλει κανείς;
Αλλά ακόμη και εκείνοι που αμφέβαλλαν στην αρχή για τις προθέσεις του (σ.σ.μιλώντας αποκλειστικά για την οικογένεια του ΠΑΟΚ, άλλωστε σε εκείνους απευθυνόταν πάντα) πήραν εν καιρώ τις απαντήσεις τους. Για τον Ιβάν Σαββίδη αυτό που είχε αξία ήταν ο κόσμος που είχε απέναντί του. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ. «Ο ΠΑΟΚ έχει μια κατηγορία που θα την χαρακτήριζα ουσιωδών και θεμελιωδών φιλάθλων, είναι αυτοί οι οποίοι μεγάλωσαν στην Τούμπα. Υπάρχει και μια δεύτερη κατηγορία, η οποία ονομάζεται «όλοι οι υπόλοιποι». Εγώ λοιπόν ήρθα από την δεύτερη κατηγορία διεκδικώντας την δική μου σημασία μέσα στην Τούμπα και ίσως έτσι προκλήθηκαν στην αρχή ερωτηματικά...».
Πορευόταν προς τον ΠΑΟΚ από το 2006 αλλά χρειάστηκε έξι χρόνια για να βρει το... σωστό δρόμο. Δεν συζητά ποτέ για την «χθεσινή» ημέρα, για το τι έγινε και τι όχι, τον απασχολεί πάντα το σήμερα και το αύριο. Και έκτοτε; «Το 2012 έχει γίνει χρονιά ορόσημο για εμένα και ήταν το σημείο καμπής στη ζωή μου και είμαι σίγουρος και για την τύχη του συλλόγου». Έχει άλλωστε δεσμευτεί πως όταν θα φτάσει πια στα βαθιά του γεράματα, θα γράψει για τον δικό του ερχομό στον ΠΑΟΚ. Μέχρι τότε... υπομονή.
Κάτι που δεν είχε ο ίδιος, βλέποντας έναν ΠΑΟΚ «εγκλωβισμένο». Όπως δήλωσε, στην ζωή του δεν έμαθε ποτέ να χρωστά. Και όταν ο ΠΑΟΚ πέρασε στα χέρια του, τα χρέη της ομάδας, έγιναν και δικά του. Για την ακρίβεια τα... οικειοποιήθηκε, πίνοντας ένα ποτήρι τσάι, το οποίο κόστισε 10.886.000 ευρώ, θέλοντας να δει τον δικό του ΠΑΟΚ να «ανασαίνει» χωρίς να χρωστά ούτε ένα ευρώ. Αν υπήρχε κι άλλος δρόμος; Φυσικά! Ουδέποτε όμως δεν θα ρίσκαρε το παραμικρό:
«Θα μπορούσαμε να πτωχεύσουμε και να μη δώσουμε τίποτα. Αυτή η λύση θα ήταν η πιο συμφέρουσα από οικονομική άποψη. Αλλά δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να υπάρχει μαύρη κηλίδα στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Πολύ δε περισσότερο αν εμφανιζόταν αυτή στη δική μου παρουσία. Θέλω όλη η Ελλάδα να γνωρίζει ότι ο ΠΑΟΚ είναι πάντα έτοιμος να πληρώσει τις οφειλές του. Όλα όσα χρωστά».