Από την καταστροφή στη δημιουργία: Η Ατλέτικο του Σιμεόνε αλλάζει DNA

Σε μία νέα ή πιο εξελιγμένη έκδοση, η Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε παράγει ποδόσφαιρο, δεν το καταστρέφει. Ομάδα δράσης πλέον μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όχι αντίδρασης.

Το παιχνίδι απέναντι στη Λεβάντε ολοκληρώνεται και ο πίνακας της στατιστικής «μιλάει» στον τηλεθεατή. 25 σουτ συνολικά, τέσσερις μεγάλες ευκαιρίες και ένα εξωφρενικό 2,92 προσδοκώμενων γκολ της Ατλέτικο. 630 ολοκληρωμένες πάσες και 21 κόρνερ! Φυσιολογικό θα πει κανείς λόγω της δυναμικότητας των φιλοξενούμενων. Αν ανατρέξει όμως στο αμέσως προηγούμενο, αυτό με την Ουνιόν για το Champions League, θα αντικρίσει μία εξίσου υψηλή τιμή προσδοκώμενων γκολ στο 2,3. Ίδια τιμή και στο 5-2 επί της Ρεάλ Μαδρίτης, δείγμα ότι δεν παίζει ρόλο ο αντίπαλος. Τόσο κοντά στο γκολ φτάνουν κατά μέσο όρο οι «ροχιμπλάνκος» ανά αγώνα.

Η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε, αυτή που συνήθισε να παίζει για το… μισό γκολ και να επιβιώνει μέσα από την «καταστροφή» του παιχνιδιού του αντιπάλου, έχει αλλάξει DNA. Ή τουλάχιστον είναι σε φάση αλλαγής. Είναι εντυπωσιακό και μάλλον ριζοσπαστικό ως προς το mindset και την ταυτότητα του «Τσόλο». Ο εκρηκτικός προπονητής ανέβασε επίπεδο τον σύλλογο, μέσα από την αμυντικογενή φιλοσοφία του. Άμυνα «μπετόν αρμέ», στόπερ που αρέσκονται στο σκληρό παιχνίδι, λιγότερο τεχνίτες και ικανοί με τη μπάλα στα πόδια, μαχητές. Το ίδιο οι μπακ και οι οι χαφ. Γενικότερα ακράδαντη επιθυμία προστασίας της εστίας και επιδίωξη νίκης με αντεπιθέσεις, στημένες φάσεις και κυρίως την ατομική ποιότητα των επιθετικών.

Στα 14 χρόνια στη Μαδρίτη, ο Σιμεόνε κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και έφτασε δύο φορές στον τελικό του Champions League. Διόλου αμελητέο κατόρθωμα, ανάμεσα στους «γίγαντες». Το κατάφερε, όσο και να μην άρεσε στους περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους. Το δικό του ποδόσφαιρο «γέννησε» haters. Ο θεατής, όπως ορίζει η λέξη, θέλει θέαμα, θέλει γκολ, θέλει να σηκώνεται από την καρέκλα. Όχι κάποιον να εναντιώνεται στο όμορφο συναίσθημα. Και όμως αυτή η τακτική έφερε αποτέλεσμα, έφερε τίτλους σε έναν σύλλογο, που είναι καταδικασμένος να έρχεται τρίτος.

Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της αλλαγής βέβαια. Ο ίδιος το αντιλήφθηκε στο -12 πέρυσι από την κορυφή. Αφού το «αντι-ποδόσφαιρο» έπιασε ταβάνι, ο 55χρονος αποφάσισε να το ισορροπήσει. Διατηρώντας προφανώς στοιχεία της πρώτης ταυτότητας, έκανε την Ατλέτικο διεκδικήτρια. Ομάδα δράσης. Διεκδικήτρια βαθμών και νικών αρχικά. Για πρώτη φορά άλλωστε μετά από 43 χρόνια και τη σεζόν 1982/83 με προπονητή τον Λουίς Αραγονιές τότε, οι «ροχιμπλάνκος» έχουν σκοράρει στα 12 πρώτα παιχνίδια της La Liga.

Τι άλλαξε όμως αγωνιστικά ο Σιμεόνε; Η μπάλα στα πόδια των παικτών του, αμεσότητα, σέντερ μπακ με τεχνική, δημιουργικά χαφ, μέτρα στον αγωνιστικό χώρο, συνεχείς και έξυπνες κινήσεις ειδικά στην αντίπαλη περιοχή. Αυτά «πείραξε» και τώρα πιο χαλαρός, λιγότερο σφιγμένος στον πάγκο, απολαμβάνει το δημιούργημα του. Στο αγαπημένο του 4-4-2, ο Χούλιαν Άλβαρες είναι το σημείο αναφοράς. Φάνηκε από την περασμένη σεζόν πόσο αρμονικά «κουμπώνει» στην Ατλέτικο ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Σταμάτησε στα 29 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Φέτος είναι ήδη στα εννέα και τις τέσσερις ασίστ σε έναν πιο διευρυμένο ρόλο.

Ο Αργεντινός κινείται στο χώρο μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής, υποστηρίζει τα ανεβάσματα των μπακ και δίνει επιλογές κάθετης πάσας στους χαφ. Παράλληλα, έχει την ευχέρεια να κάνει το δικό του παιχνίδι. Αυτό για το οποίο τον λάτρεψε ο Γκουαρδιόλα και τον πήρε στη Σίτι, αυτό που απογείωσε στην «Ατλέτι». Η ατομική ενέργεια, τα 2-3 μικρά κοντρόλ και η εκτέλεση, εντός ή εκτός περιοχής. Φορ είναι άλλωστε, με χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν οι δύο εξτρέμ, Τζουλιάνο Σιμεόνε και Αλεχάντρο Μπαένα.

Ο γιος του Ντιέγκο είναι πρωταγωνιστής. Όχι άδικα, ούτε λόγω… συγγένειας, αλλά επειδή ο 22χρονος έκανε τεράστια πρόοδο μέσα σε ένα καλοκαίρι. Στο δεξί άκρο της επίθεσης φυλάει τα νότα του, τρέχει ατελείωτα χιλιόμετρα ανά αγώνα, πρωτίστως γνωρίζει πότε πρέπει να πατήσει περιοχή. Είναι πάντα εκεί να υποστηρίξει τον κορυφαίο του ρόστερ μέχρι στιγμής. Τρία γκολ και τέσσερις ασίστ ήδη και θα γράψει ακόμη καλύτερα νούμερα. Στο άλλο άκρο, η μεταγραφή 42 εκατομμυρίων ευρώ από τη Βιγιαρεάλ. Ένας παίκτης ταχύτατος, με τεχνική και τακτική προσήλωση. Επτά γκολ και εννέα ασίστ πέρυσι σε 32 αγώνες πρωταθλήματος με το «κίτρινο υποβρύχιο».

Στους παραπάνω προστίθενται ο legend Αντουάν Γκριζμάν, η εξελιγμένη και πιο επιθετική version του Ντε Πολ, Τιάγκο Αλμάδα και ο Πάμπλο Μπάριος. Αμυντικά ο Λε Νορμάντ είναι στόπερ με ευφυία, ενώ ο Χιμένεζ πολεμιστής. Ουδείς γνωρίζει εάν στο τέλος θα επιβραβευτεί με κάποιον τίτλο η αλλαγή. Αυτή είναι η ουσία άλλωστε. Οι φίλοι της ομάδας δεν ήθελαν να την βλέπουν σε τελικούς ηττημένη ή μόνιμα τρίτη. Στην ουσία όμως από βαρετή, αντιεμπορική, γεμάτη haters για το «αντι-ποδόσφαιρό» της, η Ατλέτικο κυνηγάει το γκολ και γίνεται θεαματική.