Γιατί Ράφα Μπενίτεθ;

Τι μπορεί να ζητάει ο Παναθηναϊκός από τον θρυλικό tactician και τι ο Μαδριλένος τεχνικός από το τριφύλλι;

Ακολουθήστε μας στο Google news

Το πρώτο τους ραντεβού έγινε σε μία πιτσαρία της Μαδρίτης. Εκείνος, ίσως από συνήθεια, ίσως από αμηχανία, πήρε το μενού, έβγαλε ένα στυλό από το σακάκι του και άρχισε να της εξηγεί τι είναι το 4-4-2!

Η Μοντσεράτ Σεαρα, για τους φίλους Μόντσε, δεν είχε ιδέα από μπάλα. Ήταν μία διακεκριμένη νομικός, που μέχρι τότε είχε ζήσει μία νομαδική ζωή, ακολουθώντας τον πατέρα της, που υπήρξε πυρηνικός φυσικός.

Εκείνο το βράδυ του 1995, δεν είχε ιδέα ότι για τις επόμενες τρεις δεκαετίες θα ζούσε με τον ίδιο τρόπο, αλλά για λογαριασμό ενός από τους μεγαλύτερους tactician που έβγαλε η εποχή του.

Η Μόντσε υπήρξε ισοϋψής του σπουδαίου συζύγου της. Ψηφίστηκε γυναίκα της χρονιάς το 2012 στο Λίβερπουλ, όχι επειδή ήταν γυναίκα του Ράφα, αλλά για το κοινωνικό και φιλανθρωπικό της έργο, που ήταν αφιερωμένο στα παιδιά με τραυματική παιδική ηλικία.

Τον ακολούθησε και τον ακολουθεί πιστά. Εγκατέλειψε την καριέρα στην δικηγορία και εκμεταλλεύτηκε το brand Μπενίτεθ, την δημοφιλία και την επιρροή του συζύγου της για να κάνει κάτι πολύ πιο χρήσιμο από το ποδόσφαιρο: να βελτιώσει ανθρώπινες ζωές.

Τώρα, ήταν η σειρά του, να την ακολουθήσει. Δεν υπήρχε περίπτωση να υπογράψει στην Θέλτα εκείνο το καλοκαίρι του 2023, όσα λεφτά κι αν του έδιναν. Κι όντως, του έδωσαν πολλά. Κλειστό τριετές συμβόλαιο, με ετήσιες απολαβές 3 εκατομμυρίων ευρώ.

Πολύ σοβαρά λεφτά, αν μιλάμε για την επαρχιακή ομάδα του Βίγκο, που είδε στο πρόσωπο του Ράφα Μπενίτεθ, κάποιον που θα μπορούσε να την ξεκολλήσει από την μετριότητα και την αλλάξει επίπεδο.

Το κάρο έδειχνε να βρίσκεται κολλημένο στην λάσπη. Πριν την έλευση του Ράφα, η Θέλτα είχε τερματίσει διαδοχικά 13η, 13η, 17η, 17η, 8η, 11η και 13η.

Ο Ισπανός δεν είχε βιοποριστική ανάγκη να δουλέψει. Ήταν ήδη ένα χρόνο (και κάτι) εκτός πάγκων μετά το διαζύγιο με την Έβερτον, όμως το πρότζεκτ της Θέλτα δεν τον τρέλαινε. Ο βασικός λόγος που έβαλε την υπογραφή του ήταν άλλος.

Το Ουρένσε ήταν πάντα το ησυχαστήριο, η Ιθάκη της Μόντσε. Εκεί γεννήθηκε, εκεί είναι το πατρικό της και πολλές από τς αναμνήσεις της. Το σημαντικότερο; Απέχει μόλις 90 χιλιόμετρα από το Βίγκο. 

Θα ήταν η πρώτη φορά που ο Ράφα θα μπορούσε να συνδυάσει δουλειά και οικογενειακή γαλήνη, να μην νιώθει ότι κουβαλάει συνεχώς την γυναίκα του δεξιά και αριστερά, δίχως εκείνη να αισθάνεται βολικά.

Στην συνάντηση με τον πρόεδρο Κάρλος Μουρίνιο τέθηκαν οι στόχοι αυτής της τριετίας. Στην πρώτη χρονιά η Θελτα θα έπρεπε να σώσει την κατηγορία χωρίς περιπέτειες και να κοιτάξει δειλά ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στην δεύτερη θα έπρεπε να βγει Ευρώπη. Στην τρίτη ο στόχος θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί, μόνο με γενναίες επενδύσεις.

Τελικά, δεν υπήρξε ούτε δεύτερη, ούτε τρίτη σεζόν. Ούτε καν πρώτη. Ο Ράφα Μπενίτεθ απολύθηκε στις 12 Μαρτίου του 2024, μετά από μία συντριβή με 4-0 από την Ρεάλ Μαδρίτης.

Άφησε την ομάδα στην 17η θέση, δύο βαθμούς πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού, μόλις με 5 νίκες σε 28 αγωνιστικές. Ωστόσο, υπήρχε κάτι άλλο πολύ πιο βαθύ, που δεν μπορούσε να μετρηθεί με γκολ, βαθμούς, αποτελέσματα. Η αίσθηση ενός αταίριαστου γάμου.

Ο Ράφα Μπενίτεθ υπήρξε πάντα ένας σκληρός προπονητής, ένας δεινός tactician, μία υπολογιστική μηχανή. Στα 64 του, κουβαλώντας μία σημαντική διαδρομή και ένα βαρύ βιογραφικό σε μερικούς από τους πιο σκληρούς και δύσκολους πάγκους της Ευρώπης (Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης, Νάπολι, Νιούκαστλ, Έβερτον) δεν κατάφερε ποτέ να πιάσει τον σφυγμό μιας επαρχιακής ομάδας που εδρεύει -σχεδόν απομονωμένα- στο δυτικότερο άκρο της Ισπανίας.

Η ultra defensive τακτική προσέγγιση οφειλόταν περισσότερο στην έλλειψη πίστης που είχε στο ρόστερ του. Επί των ημερών του, η Θέλτα είχε κατά μέσο όρο μόλις 38,89 πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, τις λιγότερες από κάθε άλλη ομάδα.

Έπαιζε φοβισμένα, αμυντικά, συνεχώς πίσω από την μπάλα, σύντομα οι παίκτες του ξενέρωσαν με όλο αυτό το πλάνο, σταμάτησαν να πιστεύουν σε αυτό, σταμάτησαν να το ευχαριστιούνται.

Παρότι, η Θέλτα είχε υπογράψει κλειστό τριετές συμβόλαιο μαζί του, έκανε μία τεράστια οικονομική θυσία, προκειμένου να σώσει το καράβι που πήγαινε ολοταχώς προς τα βράχια.

Λίγες μήνες μετά, το καλοκαίρι του 2024, ο Ράφα Μπενίτεθ βρήκε φιλόξενη στέγη στην εκπομπή Stick to Football του SkyBet και έβγαλε το παράπονο του σε άτομα που κάτι ξέρουν από μπαλίτσα (Ίαν Ράιτ, Ρόι Κιν, Γκάρι Νέβιλ, Τζέιμι Κάραγκερ).

Έμοιαζε θυμωμένος, ήθελε να τα πει, ήταν χειμαρρώδης: «Μου είπαν ότι οι παίκτες δεν ήταν χαρούμενοι μαζί μου. Όπως ξέρετε, ένας παίκτης όταν δεν παίζει, δεν είναι ποτέ χαρούμενος. Κι αυτό συνέβη, διότι έφερα κάποιον καλύτερο. Μετά πάνε στον πρόεδρο να παραπονεθούν και… μπλα, μπλα, μπλα.

Τώρα που έφυγα, κάνουν αυτό ακριβώς που τους είπα. Αν δείτε τους παίκτες που ξεφορτώθηκαν ήταν αυτοί που τους είχα υποδείξει. Απλώς, το κάνουν για διαφορετικό προπονητή. Δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι είχα δίκιο».

Ο Μπενίτεθ έδειχνε με κάποιον που του είχαν θίξει τον εγωισμό: «Ήθελαν μία θέση στο μέσο της βαθμολογίας, αλλά δεν ήταν ρεαλιστικό. Όταν η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να ξοδέψει 600 εκατομμύρια ευρώ και η Θέλτα 60 δεν μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός.

Εγώ, έχω την εμπειρία, το πάθος, την γνώση, ξέρω μπορώ να κάνω την διαφορά. Αν μου έδιναν τα κατάλληλα εργαλεία, θα μπορούσα να τα βάλω με τον οποιονδήποτε».

Έμοιαζε με μία ρεαλιστική προσέγγιση. Ωστόσο, έμπαζε από κάπου.

Λίγο μετά την απόλυση του Ράφα Μπενίτεθ, η Θέλτα πήρε την ριζοσπαστική απόφαση να αναθέσει την τεχνική ηγεσία στον προπονητή της Θέλτα Β’, τον Κλαούντιο Χιράλδεθ, με μηδενική εμπειρία στην μεγάλη σκηνή.

Ένα τεράστιο ρίσκο, που θα μπορούσε να ρίξει αύτανδρη την ομάδα στην Segunda Division.

Ο Χιράλδεθ, ένα παιδί του συλλόγου, έπιασε αμέσως τον σφυγμό. Είδε τι έκανε λάθος ο προκάτοχος του και έκανε ακριβώς το αντίθετο. Ο φόβος αντικαταστάθηκε με μία πολύ πιο θετική προσέγγιση στο γήπεδο και ένα πολύ επιθετικό 3-4-2-1.

Ο απόμακρος, αυστηρός και σχεδόν αυταρχικός τρόπος του Ράφα αντικαταστάθηκε με έναν τύπο που ήταν πολύ κοντά στους παίκτες -πιο κοντά δεν γίνεται.

Ο Μπενίτεθ -ίσως δίχως να το ξέρει- είχε υποπέσει σε μία ύβρη. Για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια είχε εμφανίσει ενδεκάδα της Θέλτα δίχως παίκτη από τις ακαδημίες της μέσα.

Με τον Χιράλδεθ, οι ντόπιοι, τα παιδιά του Βίγκο, απέκτησαν προτεραιότητα. Το κλίμα άλλαξε. Τα χαμόγελα επέστρεψαν. Η Θέλτα λύθηκε.

Τελείωσε την σεζόν, παίρνοντας 17 βαθμούς από τα 10 τελευταία παιχνίδια. Σώθηκε πανεύκολα. Δίχως να ξοδέψει σχεδόν τίποτα για μεταγραφές το καλοκαίρι του 2024, ο Χιράλδεθ την έβαλε Ευρώπη (μετά από 9 χρόνια), μέσω της 7ης θέσης που πήρε πέρσι.

Το επίτευγμα πανηγυρίστηκε με parade με ανοιχτό λεωφορείο στους δρόμους του Βίγκο, λες και η Θέλτα είχε κατακτήσει κάποιο τίτλο. Πρόσφατα, οι Γαλιθιάνοι επικράτησαν με 3-1 του ΠΑΟΚ, υποχρεώνοντας τον Ραζβάν Λουτσέσκου να ομολογήσει ότι «έπαιζαν σε ένα ανώτερο επίπεδο από εμάς».

Από τον Μάρτιο του 2024, ο Μπενίτεθ δεν εργάστηκε κάπου αλλού. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιες και πόσες προτάσεις είχε ή απέρριψε μέχρι να τον προσεγγίσει ο Παναθηναϊκός.

Αυτό που δεν χωρά αμφισβήτηση είναι η επαγγελματική του αρτιότητα / επάρκεια. Ο Ράφα χαρακτήρισε μία ολόκληρη εποχή, πήρε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (και δύο πρωταθλήματα) με την Βαλένθια, πήρε Champions League στα πέτρινα χρόνια της Λίβερπουλ, πήρε Europa League με την Τσέλσι, προπόνησε την Ρεάλ Μαδρίτης. Ένα από όλα αυτά αν έχεις κάνει, αρκεί για να θεωρείσαι θρύλος της προπονητικής.

Αυτό που μετράει πάντα σε έναν γάμο, κι αποδείχθηκε περίτρανα στην Θέλτα, είναι το fit. Η συμβατότητα ανάμεσα σε ένα κλαμπ, τους στόχους του, την λειτουργία του, την οικονομική του επιφάνεια και την φιλοσοφία, αλλά και το modus operandi ενός προπονητή.

Στα 65 του, ο Ράφα Μπενίτεθ είναι ανοιχτό βιβλίο, δεν μπορεί, δεν γίνεται να αλλάξει. Είναι αυτός που είναι και δεν μπορείς να περιμένεις κάτι άλλο. Ένας ultra tactician, που όσο μεγαλώνει γίνεται όλο και πιο συντηρητικός. Όχι ως προπονητής. Ως άνθρωπος. Η ανθρώπινη φύση λειτουργεί έτσι.

Θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία, το έχει κερδίσει αυτό με την διαδρομή του. Απαιτεί σεβασμό και υποταγή στα «θέλω» του. Θεωρεί προαπαιτούμενο για να κάνει πρωταθλητισμό, μπάτζετ λογικής Ρεάλ Μαδρίτης και όχι Θέλτα.

Όλα αυτά θα πρέπει να τα έχει υπόψην ο υποψήφιος νέος του εργοδότης, πριν του δώσει την δουλειά. Θα πρέπει να τα αποδεχθεί. Να τα τηρήσει. 

Τα «κλειστά» πολυετή συμβόλαια, οι παχυλοί μισθοί, τα βιογραφικά, τα ονόματα δεν λένε τίποτα από μόνα τους -το Βίγκο το απέδειξε περίτρανα.

Ο Μπενίτεθ χρειάζεται πολλά περισσότερα από αυτά για να κάνει σκληρό πρωταθλητισμό. Η τελευταία φορά που τα είχε ήταν πάνω από μία δεκαετία πριν. Στις τελευταίες του δουλειές (Νιούκαστλ, Έβερτον, Θέλτα), το ταβάνι ήταν πολύ πιο χαμηλό.

Το παράδειγμα της Θέλτα είναι ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό μάθημα. Για κάποιες «δουλειές» είναι καλύτερος, προτιμότερος, πιο συμβατός ένας Χιράλδεθ, ένας Χρήστος Κόντης, ένα παιδί του συλλόγου. Για κάποιες άλλες, ίσως χρειάζεται το authority, η αυθεντία, η επιβολή του λόγου του ενός, που μπορεί να επιβάλει ένα όνομα όπως αυτό που κουβαλά ο Ράφα Μπενίτεθ. 

sdna.gr

 

BEST OF THEMASPORTS