Ρομπέρτο Λόπες: Τι γυρεύουν οι Ιρλανδοί στο Πράσινο Ακρωτήρι;

Μέσω μίας ασυνήθιστης, και σχετικά στατικής πορείας, ο Ρομπέρτο Λόπες μέσα σε μία διετία κατάφερε να παίξει σε ευρωπαϊκό όμιλο και Μουντιάλ.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Όταν ο Ρομπέρτο Λόπες ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε επίπεδο ανδρών, πίσω το 2010, για την Μποχέμιανς, ο σύλλογος του Δουβλίνου μόλις είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα της χώρας – έκτοτε δεν τα κατάφερε ποτέ ξανά. Ο κεντρικός αμυντικός από το προάστιο του Κράμλιν έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο στα 19 του και λίγο καιρό μετά κλήθηκε στην εθνική Ιρλανδίας Κ-19. Αν όλα κυλούσαν ιδανικά, αν ο Λόπες συνέχιζε την ανοδική του πορεία (σε κάποιο ξένο πρωτάθλημα) και έφτανε μέχρι την εθνική των ανδρών, αν η Ιρλανδία προκρινόταν ξανά σε Μουντιάλ μετά το 2002, ίσως τότε να ολοκλήρωνε το συνήθως μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό όνειρο: να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.

«Το να αντιπροσωπεύσω την οικογένειά μου και να αγωνιστώ εκεί [στο Μουντιάλ του 2026] με την εθνική, και να βάλω το όνομα της οικογένειάς μου σε ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα στον κόσμο, με γεμίζει με μεγάλη περηφάνια και ελπίζω το ίδιο να ισχύει και για τον πατέρα μου». Όχι δεν χάσατε κάτι, η Ιρλανδία δεν προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, και θέλει ένα θαύμα για να τα καταφέρει. Ο Λόπες παίζει ακόμα στο ιρλανδικό πρωτάθλημα κι όμως το καλοκαίρι θα ταξιδέψει στα γήπεδα της Βορείου Αμερικής για να συμμετάσχει στην απόλυτη ποδοσφαιρική γιορτή.

Ο τίτλος κάνει το… σπόιλερ, όμως αξίζει να πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Ο Ρομπέρτο Λόπες ναι μεν γεννήθηκε στο Δουβλίνο, από Ιρλανδή μητέρα, όμως ο πατέρας του καταγόταν από το Πράσινο Ακρωτήρι. Συνήθως θα δείτε να τον αναφέρουν κι ως «Πίκο», λόγω του ύψους (1,86 μ.) και της σωματοδομής του, αφού στα πορτογαλικά (επίσημη γλώσσα της χώρας) το pico σημαίνει κορυφή βουνού. Παίζοντας για την Μποχέμιανς ο Λόπες κλήθηκε στην εθνική Κ-19 μία φορά κι αυτό ήταν. Δεν δοκιμάστηκε ποτέ ξανά σε κανένα επίπεδο και πώς να το κάνει άλλωστε, αφού το «ταβάνι» του ήταν η μεταγραφή στη σχετικά ισχυρότερη Σάμροκ Ρόβερς, ξανά στην Ιρλανδία.

Όταν ο «Πίκο» άλλαξε ομάδα το 2017, ήταν ήδη 25 ετών και οι παραστάσεις του παρέμεναν ελάχιστες. Κανένας τίτλος, καμία διάκριση και μόλις μία παρουσία σε προκριματικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης, με την ομάδα του να γνωρίζει οδυνηρό αποκλεισμό (1-5) από το μεγαθήριο της ισλανδικής Ακουρεΐρι ήδη από τον Πρώτο Γύρο. Το «ποδοσφαιριστής» στο βιογραφικό του ακροβατούσε κάπου μεταξύ ημι-απασχόλησης και έμπρακτης προσπάθειας να γυμνάζεται τακτικά για λόγους υγείας.

Κι αν νομίζετε ότι αυτό το «βιογραφικό» γράφτηκε για χάρη λόγου, να σας ενημερώσουμε ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίο, αφού έτσι έλεγε το προφίλ του Λόπες στο LinkedIn. Εκεί υπήρχε και η πληροφορία για την διπλή του καταγωγή, αφού δεν ήταν και ευρέως γνωστό ότι είχε ρίζες από το Πράσινο Ακρωτήρι. Κάποιο φυντάνι της ομοσπονδίας της αφρικανικής χώρας τον εντόπισε και αναφώνησε «εύρηκα», αφού λίγους μήνες νωρίτερα είχε δει την εθνική να τερματίζει τελευταία σε όμιλο με Ουγκάντα, Τανζανία και Λεσότο για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής του 2019.

Κάπως έτσι ο «Πίκο» έλαβε την πρόσκληση και όλα πήραν τον δρόμο τους. Ή μάλλον όχι ακριβώς. Η ομοσπονδία, ή κάποιος λογαριασμός που λειτουργούσε εξ αυτής, έστειλε μήνυμα μέσω του LinkedIn στον «Πίκο» στα πορτογαλικά, όμως ο ίδιος το θεώρησε σπαμ και δεν το άνοιξε ποτέ. Πέρασε περίπου ένας μήνας για να λάβει ένα δεύτερο μήνυμα, αυτήν τη φορά στα αγγλικά και να πειστεί να παίξει για την εθνική μίας χώρας που ελάχιστα γνώριζε.

Αυτή η πρώτη συμμετοχή, σε ένα φιλικό ενάντια στο Τογκό, έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 2019, όμως μάλλον δεν εντυπωσίασε κιόλας τους ποδοσφαιρικούς «άρχοντες». Όλο το 2020 ο Λόπες δεν κλήθηκε, αλλά λίγο οι συνεχιζόμενες αποτυχίες του Πράσινου Ακρωτηρίου στην αφρικανική ήπειρο, λίγο το πρώτο πρωτάθλημα του «Πίκο» με τη Σάμροκ Ρόβερς τον επανέφεραν στις επιλογές για το 2021. Πλησιάζοντας πια τα 30 χρόνια ζωής, η καριέρα του «χομπίστα» στόπερ είχε λάβει ένα απίθανο και απροσδόκητο restart.

Από το τίποτα, από την απόλυτη αφάνεια, ο Λόπες κατέκτησε τέσσερα σερί πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο με τη Σάμροκ, αγωνίστηκε σε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Εθνών Αφρικής, φτάνοντας μάλιστα στα προημιτελικά στο ένα, και πέρυσι ντεμπούταρε σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στο Κόνφερενς Λιγκ, προκρινόμενος και στην επόμενη φάση (!) με την ομάδα του να γνωρίζει μόλις δύο ήττες, από Τσέλσι και Μόλντε, σε αυτήν τη μαγική πορεία. Ο «Πίκο» όχι απλά ήταν εκεί, αλλά φορούσε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, αποδεικνύοντας πως στο ποδόσφαιρο όλα είναι δυνατά.

Το βάρος της ευρωπαϊκής διάκρισης οδήγησε τη Σάμροκ στην απώλεια του πρωταθλήματος, όμως αυτό ελάχιστη σημασία είχε τελικά, με την ομάδα να προκρίνεται ξανά στην φάση των ομίλων του Κόνφερενς Λιγκ. Ο Λόπες άλλωστε είχε πια άλλους στόχους. Μπορεί τα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 να μην ξεκίνησαν ιδανικά για το Πράσινο Ακρωτήρι, αφού στα τρία πρώτα παιχνίδια έμεινε στο μηδέν με την Ανγκόλα και συνετρίβη με 4-1 εκτός από το Καμερούν, νικώντας μόνο το σχεδόν ανύπαρκτο Εσουατίνι, όμως η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή.

Σαν να μην έφτανε το 5/5 στις επόμενες αγωνιστικές, με τελευταία επικράτηση ένα ιστορικό 1-0 επί του Καμερούν. Η έτερη διεκδικήτρια, με αστέρια όπως οι Ονανά, Μπαλεμπά, Εμπεουμό και Αμπουμπακάρ, κατάφερε να έρθει ισόπαλη με Λιβύη, Ανγκόλα και Εσουατίνι, δίνοντας στο Πράσινο Ακρωτήρι μία μοναδική ευκαιρία: να προκριθεί στο επερχόμενο Μουντιάλ και να γίνει η δεύτερη μικρότερη χώρα στον κόσμο που το καταφέρνει. Έστω κι αν ο «Πίκο» έβαλε αυτογκόλ στο 1ο λεπτό στον κρίσιμο αγώνα κόντρα στη Λιβύη (τελικό σκορ 3-3), το Πράσινο Ακρωτήρι κέρδισε προχθές (13 Οκτωβρίου) το Εσουατίνι με 3-0 κι έγραψε ιστορία!

«Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια όσα νιώθω. Δεν ξέρω πόσοι θα το πίστευαν, ένα φτωχό αγόρι από το Κράμλιν, που παίζει στο ιρλανδικό πρωτάθλημα όλη του την καριέρα, που έπαιξε σε εθνικό επίπεδο καταλάθος για πρώτη φορά στα 28 του, να προετοιμάζεται για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Είμαι 33 τώρα, θα είμαι 34 κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης. Είναι απίστευτα όλα αυτά. Μάλλον είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο», θα δηλώσει πανευτυχής ο Λόπες μετά τη λήξη της αναμέτρησης.

Σε αυτά τα «περίεργα» χρόνια ο αμυντικός της Σάμροκ Ρόβερς έχει σημειώσει 42 συμμετοχές με το Πράσινο Ακρωτήρι, αφήνοντας κάθε τόσο το σπίτι του και κάνοντας περίπου 4500 χιλιόμετρα για να εκπροσωπήσει μία χώρα 525.000 κατοίκων και να γυρίσει να αγωνιστεί σε ένα από τα πιο αδύναμα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Κάποιος θα πίστευε ότι όλα αυτά είναι υπερβολικά, ίσως αυτός ο κάποιος να ήταν η σύζυγός του, που είδε ένα «χόμπι» να τον αναγκάζει να γυρίζει τον κόσμο όλο και συχνότερα. Όμως βάσει των εξελίξεων, αυτό μάλλον δεν ισχυέι. «Το αστείο είναι πως την τελευταία εβδομάδα σκεφτόμουν το ποδόσφαιρο ελάχιστα. Και το εννοώ. Η γυναίκα μου είναι έγκυος και ανά πάσα στιγμή [αυτήν την εβδομάδα] μπορεί να γεννήσει».

Εκεί που σταματάνε τα παραμύθια, ξεκινά το ποδόσφαιρο. Μετά την Ισλανδία, το Πράσινο Ακρωτήρι γίνεται η δεύτερη μικρότερη χώρα που θα αγωνιστεί σε Μουντιάλ και ο Ρομπέρτο Λόπες θεωρείται δικαίως η… κορυφή του βουνού αυτής της εντυπωσιακής διάκρισης. Με μία ποδοσφαιρική πορεία καταδικασμένη στην αφάνεια, ο «Πίκο» του αδύναμου ιρλανδικού πρωταθλήματος, μπορεί πια να προσθέσει στο προφίλ του στο LinkedIn τις παρουσίες του σε νοκ άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης και σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και γιατί όχι να αφήσει όσους δεν ξέρουν να αναρωτιούνται, «μα καλά τι γυρεύουν οι Ιρλανδοί στο Πράσινο Ακρωτήρι;».

egglezoi.gr

 

BEST OF THEMASPORTS