Ο Έκι Γκονζάλες μπορούσε να γίνει θρύλος του Παναθηναϊκού

Πάμε πολύ πίσω, στον Ιανουάριο του 2004. Ήδη από το καλοκαίρι του 2003, ο Παναθηναϊκός έψαχνε απεγνωσμένα το μεγάλο δεκάρι.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ήταν οι εποχές ακόμη τέτοιες, που ο κόσμος ήθελε να βλέπει μπαλαδόρους και τα συστήματα χωρούσαν τα κλασικά δεκάρια. Το προηγούμενο καλοκαίρι έφτασε μεν ο μεγάλος μάγος Σανμαρτεάν, αλλά για πολλούς λόγους ήταν περισσότερο εκτός, παρά εντός γηπέδων.

Ο Εζεκιέλ “Έκι” Γκονζάλες, επιλογή του Σπύρου Λιβαθηνού και γόνος του Ροζάριο, οπαδός της Ροζάριο Σεντράλ και πρωταθλητής του κόπα Λιμπερταδόρες με τη Μπόκα Τζούνιορς, καταφτάνει (για 2η φορά στην Ευρώπη, έχοντας ένα αποτυχημένο πέρασμα από την χρεοκοπημένη Φιορεντίνα) μετά βαϊων και κλάδων. Γίνεται μέχρι και φιλικό για πάρτη του με τον Απόλλωνα Αθηνών ( όπου σκοράρει με πέναλτι και δίνει ασίστ) και οι εφημερίδες και ο κόσμος παθαίνουν αμόκ. Ο Έκι θα ήταν ο εκλεκτός, ο νέος ηγέτης της ομάδας. Με πολύ καλή παρουσία στο πρωτάθλημα της Αργεντινής, μόλις 24 ετών, το μέλλον ήταν όλο δικό του.

Ο Έκι , στην παρουσίασή του μίλησε στ’αγγλικά (μορφωμένος, ανέκαθεν καλός μαθητής και με οικογένεια οικονομολόγων και γιατρών) και υποσχέθηκε τίτλους. Προσαρμόστηκε αμέσως, έχοντας μεγάλη προσφορά στο νταμπλ της χρονιάς, έχοντας και καταπληκτική παρουσία στον τελικό Κυπέλλου 2004.

Οld school μπαλαδόρος, αργός, έβλεπε γήπεδο, με εξαιρετική ντρίμπλα, αλλά και με περίσσειο πάθος που πολλές φορές κόστιζε στην ομάδα του παρά βοηθούσε, ειδικά αργότερα.

‘Ολα ήταν ωραία. Είχε γεννηθεί και η κόρη του με το όνομα “Δελφίνα” και εμφανίζονταν σε κανάλια με τη γυναίκα του, δηλώνοντας πόσο αγαπούν τη ζωή στην Ελλάδα και την ιστορία της χώρας.

Το καλοκαίρι του 2004, με τον Ριβάλντο να έρχεται στον Ολυμπιακό, ο πρόεδρος Αργύρης Μήτσου είπε ότι ο Έκι είναι σαν δύο Ριβάλντο. Ο Έκι, αντί να πει, κάτσε ρε μεγάλε, τι λες, αρκέστηκε στο “είναι τιμή μου να με συγκρίνουν με τον Ριβάλντο”.

Την επόμενη χρονιά ξεκινάει εξαιρετικά και εκεί που ήθελε να κάνει τη διαφορά: στο Τσάμπιονς Λιγκ δύο γκολάρες με την Ρόζενμποργκ στην πρώτη αγωνιστική (οι Νορβηγοί είχαν μείνει άφωνοι με την κλάση του) και φυσικά ένα από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία του θεσμού, απέναντι στην Άρσεναλ.

Ο Σουμ θα φύγει μετά την ήττα από την Αιντχόβεν (δεύτερος αγώνας στο γκρουπ), θα έρθει υπηρεσιακός ο Σκάζνι, μετά ο Φυλακούρης και μετά ο Μαλεζάνι, όπου θα κάνει το ντεμπούτο στον εκτός έδρα αγώνα με τη Σεβίλλη (ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει 1-0 στη Λεωφόρο).

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με το περίσσειο πάθος του Έκι, ήταν όταν δέχθηκε δεύτερη κίτρινη κάρτα σε μαρκάρισμα στο κέντρο στον αγώνα με τη Σεβίλλη. Ο Παναθηναϊκός κρατούσε την πρόκριση μέχρι το 74′ και μετά την αποβολή, δέχθηκε δύο γκολ και αποκλείστηκε.

Η έλευση του Μαλεζάνι θα του δώσει τον ηγετικό ρόλο και το περιβραχιόνιο, αλλά θα μπερδέψει την ομάδα και θα χαθούν όλοι οι τίτλοι μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ο Γκονζάλες υπερασπίζονταν συνεχώς τον Μαλεζάνι, παρά την γκρίνια του κόσμου.

Στο καλοκαίρι του 2006, τραυματίστηκε στην προετοιμασία και μένει εκτός για 4 μήνες. Με το που επιστρέφει, τραυματίστηκε και έμεινε εκτός ξανά για 6 μήνες. Χρόνια αργότερα, ο παίκτης μετανιώνει που άφησε τον Μήτσου να κάνει την πρώτη επέμβαση, λέγοντας ότι η διάγνωση και ο χειρισμός ήταν λανθασμένοι. Τη δεύτερη φορά,έκανε εγχείρηση στην πατρίδα του.

Το καλοκαίρι του 2007, ο Έκι δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος παίκτης.

Στα 4 χρόνια παρουσίας του, είχε πολλούς καυγάδες με συμπαίκτες του που οδήγησαν και σε ξύλο. Σταδιακά, έχανε όλο και περισσότερο τον σεβασμό των συμπαίκτών του αλλά και την κερκίδα. Σε αγώνες, όταν ήταν ανύπαρκτος, έδειχνε τον εκνευρισμό του αμέσως και οι κίτρινες ή και κόκκινες έβγαιναν συνεχώς.

Οι τραυματισμοί, οι χειρισμοί της διοίκησης και των γιατρών της ομάδας αλλά και η συμπεριφορά του, σιγά σιγά προμήνυαν το τέλος συνεργασίας, που ήρθε το 2008. Είχε συμβόλαιο ένα ακόμη χρόνο και μετά από τσακωμό με τον Πεσέιρο (έφυγε από την αποστολή όταν έμαθε ότι δεν υπολογίζεται για τον αγώνα, επέστρεψε στην Αθήνα και το θέμα πήγε δικαστικά).

Από εκεί και πέρα, οι οπαδοί της ομάδας μάθαιναν νέα του όταν υπήρχαν δικαστικές εξελίξεις για οφειλές προς το πρόσωπό του, κάτι που τελείωσε υπέρ του παίκτη χρόνια αργότερα.

Ο Έκι είχε τα πάντα να πρωταγωνιστήσει όταν έφτασε στην Αθήνα: νέος, ταλαντούχος, γρήγορη προσαρμογή και νταμπλ, γκολάρες στην Ευρώπη. Μετά όλα άρχισαν να καταρρέουν: τραυματισμοί μετά από ιατρικά λάθη, επεισόδια με συμπαίκτες, κακές εμφανίσεις.

Θα μπορούσε να γίνει ένας θρύλος του Παναθηναϊκού, αλλά είναι απλά ως ένας από τους καλύτερους παίκτες που έπαιξαν από το 2000 και μετά.

cult24.gr

BEST OF THEMASPORTS