Στα χρόνια που το ποδόσφαιρο πέρασε οριστικά στην εποχή του θεάματος και των ΜΜΕ, εκείνος έμεινε ως η τελευταία μορφή που ενσάρκωσε το «παίζω για να νικήσω, όχι για να αρέσω».
Από την αφάνεια της Καρλσρούης, στο κέντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου
Γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου το 1969 στην Καρλσρούη και η αρχή έγινε μακριά από τα δυνατά φλας. Στην ομάδα της πόλης του, σε έναν σύλλογο που δύσκολα περνούσε ήταν στις ειδήσεις της επικαιρότητας. Ο νεαρός Όλιβερ ξεχώρισε από νωρίς για τη σοβαρότητα και τη σκληράδα του.
Για αυτόν τον λόγο το 1994, η Μπάγερν έδωσε περίπου 4,5 εκατ. μάρκα για να τον κάνει δικό της. Ένα ποσό-ρεκόρ για Γερμανό γκολκίπερ στην τότε εποχή. Η Μπάγερν τον είδε ως μια επένδυση και αποδείχθηκε η πιο καθοριστική της επόμενης δεκαετίας.
Το alter ego της Μπάγερν
Στο Μόναχο, ο Καν δεν έγινε απλώς ο τερματοφύλακας της ομάδας. Έγινε το πρόσωπο που αντικατόπτριζε την ίδια τη νοοτροπία του συλλόγου. Απαιτητικός, σκληρός, ασυμβίβαστος. Ήταν ο άνθρωπος που δεν δίσταζε να φωνάξει σε αμυντικό που αμέλησε το μαρκάρισμα, ακόμα κι αν η ομάδα κέρδιζε με διαφορά αρκετών τερμάτων. Δεν ήταν θέμα αποτελέσματος, αλλά ήταν θέμα αρχής.
1999: Μια μικρή κατάρρευση
Ο τελικός του Champions League στο Καμπ Νου το 1999, απέναντι στη Γιουνάιτεντ, ήταν ίσως η πιο σκληρή ήττα της καριέρας του. Η Μπάγερν προηγήθηκε στο 6’, κράτησε ως το 90’ και δέχθηκε δύο γκολ στις καθυστερήσεις. Ο Καν παρέμεινε όρθιος, αλλά εκείνο το βράδυ μάλλον δεν το ξέχασε ποτέ.
2001: Η στιγμή της λύτρωσης
Δύο χρόνια μετά, ήρθε η στιγμή να πάρει πίσω όσα έχασε. Ο τελικός με τη Βαλένθια κρίθηκε στα πέναλτι και ο Καν ήταν καθοριστικός. Έπιασε τρία και χάρισε στη Μπάγερν το πρώτο της Champions League μετά από 25 χρόνια. Δεν πανηγύρισε έξαλλα, αλλά έκατσε στο χορτάρι να ανασάνει βαθιά και να διώξει όλη την ένταση που είχε.
2002: Ο καλύτερος στον κόσμο
Το Μουντιάλ του 2002 τον καθιέρωσε οριστικά ως τον κορυφαίο της εποχής του. Η Γερμανία δεν ήταν φαβορί, αλλά έφτασε μέχρι τον τελικό κυρίως χάρη στον Καν. Ήταν ο πρώτος – και παραμένει ο μόνος – τερματοφύλακας που κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα της FIFA σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Παρά το λάθος στο γκολ του Ρονάλντο στον τελικό, κανείς δεν μπορούσε να του το στερήσει.
Τα νούμερα του θρύλου Καν
Τίτλοι με την Μπάγερν: 8 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα Γερμανίας, 1 Champions League, 1 Διηπειρωτικό
Εμφανίσεις με την Εθνική Γερμανίας: 86
Χρυσή Μπάλα Μουντιάλ 2002
UEFA Best Goalkeeper: 4 συνεχόμενες χρονιές (1999-2002)
Όμως η στατιστική δεν μπορεί να περιγράψει πλήρως τον Καν. Δεν ήταν το πόσα γκολ έσωσε. Ήταν το πώς καθοδηγούσε, το πώς έδινε ρυθμό, το πώς μετέτρεπε την εστία σε «κτήμα» του.
Από το χορτάρι στα γραφεία
Μετά την αποχώρησή του το 2008, ο Καν δεν χάθηκε. Έγινε αναλυτής, ίδρυσε επιχειρήσεις, αλλά επέστρεψε εκεί που ανήκει: στη Μπάγερν. Ως CEO προσπάθησε να εφαρμόσει την ίδια πειθαρχία και σοβαρότητα. Δεν ήταν πάντα αρεστός, ούτε δημοφιλής, αλά ήταν συνεπής. Και αυτό είναι το ζητούμενο.
Ένας τύπος που δεν έχει αντίγραφο
Σήμερα, το ποδόσφαιρο γεμίζει με τερματοφύλακες-μαέστρους, με «σάιπερ» των μεταβιβάσεων, με ινφλουένσερ. Ο Όλιβερ Καν δεν ήταν τίποτα απ’ αυτά. Ήταν κάτι πιο δύσκολο. Αυθεντικός. Ίσως και γι’ αυτό να μην τον αντέγραφε κανείς και ούτε να μπορέσει.
