ΚΟΥΜΑΣ: «Οφείλουμε να γνωρίζουμε τα όρια, το φόρτωμα και ξεφόρτωμα ευθυνών...»
Αφιερωμένη στους βραβευθέντες ήταν η ομιλία του Προέδρου της ΚΟΠ Γιώργου Κούμα στην Ετήσια Γιορτή Βραβεύσεων της Ομοσπονδίας.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Ποτέ δεν ένιωσα ότι η Ρεάλ δεν με ήθελε. Με θέλει και αν πάω στη Βραζιλία. Δεν μπορούσα να είμαι ο προπονητής της Ρεάλ». Τι συνέβη; Ο κορεσμός ήταν σκληρός αντίπαλος, η «Βασίλισσα» χρειαζόταν μια νέα ώθηση, ο Ιταλός το ίδιο. Φυσιολογικά πράγματα στη ζωή χωρίς δράματα. Ίσως να είναι η στιγμή για μια αλλαγή.
Ο Αντσελότι αποχωρεί από τη Ρεάλ Μαδρίτης ως ο προπονητής με τα περισσότερα τρόπαια στην ιστορία του κλαμπ (15), έχοντας καθίσει στον πάγκο του «Μπερναμπέου» δύο θητείες (2013-15 και από το 2021). Ο ίδιος δε μετανιώνει για τίποτα, έκανε τα πάντα και οι τίτλοι μιλούν από μόνοι τους.
Πριν το Clasico η αίσθηση στη Μαδρίτη ήταν ότι η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος μιας μεγάλης σχέσης, Καρλέτο και συλλόγου είχε αρχίσει να μετρά. Ο Πέρεθ όπως έκανε συχνά στο παρελθόν, έψαχνε για τον αντικαταστάτη του Αντσελότι και ο τελευταίος, πιο φανερά, αναζητούσε τον τελικό του προορισμό στην εθνική Βραζιλίας, την μοναδική ομάδα στον κόσμο που ανταγωνίζεται ιστορικά τη Ρεάλ Μαδρίτης. Και ο Ιταλός το έκανε με άσχημο τρόπο, μιας και όλες οι συναντήσεις στο Λονδίνο γνωστοποιήθηκαν. Πρόδωσαν μια πνευματική αποσύνδεση από μια εκκρεμή αποστολή που δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σωστά.
Εδώ και καιρό ο Πέρεθ έχει συνοδεύσει τις κινήσεις του, ψάχνοντας αντικαταστάτη, με εκείνους τους περιφρονητικούς σχολιασμούς που συνήθως διαδίδει στην σουίτα του για τον προπονητή και που απορροφούνται σαν ψιλόβροχο από την κοινωνία της Ρεάλ: «Που είναι ο Γκιουλέρ; Ο Μόντριτς; Ο Έντρικ; Μήπως δουλεύουμε λίγο;»
Ο καλός Αντσελότι κατάφερε πέρυσι να κερδίσει πρωτάθλημα και Champions League παρά τα μεγάλα κενά στο ρόστερ, τα οποία δεν διορθώθηκαν γιατί το γήπεδο «έφαγε» περισσότερα χρήματα από ότι είχε υπολογιστεί. Και καθώς πέρυσι όλα πήγαν καλά, ο Φλορεντίνο σκέφτηκε ότι τώρα, με τον Μπαπέ, θα ήταν πιο εύκολο να εκτοξεύσει στα ουράνια τον σύλλογο. Ο ισχυρός άνδρας του συλλόγου δεν μπήκε ποτέ να λύσει τα προβλήματα στα αποδυτήρια και οι διαφωνίες σε όλα τα επίπεδα… γκρέμισαν κάθε καλό πού είχε «χτίσει» ο Ιταλός. O Πέρεθ είδε το ταμείο να… αδειάζει με την έλευση του Γάλλου σταρ και οι επιθυμίες του Ιταλού για ενίσχυση της άμυνας έπεσαν στο κενό. Οι πιέσεις του τελευταίου ήταν πολλές για το ρόστερ των κενών, γεγονός που εκνεύρισε τον Πέρεθ.
Έτσι, αυτή τη χρονιά βλέπουμε έναν Αντσελότι με πιο κακή διάθεση από αυτή που νομίζαμε, με εκφράσεις είτε στον πάγκο είτε σε λόγια στις συνεντεύξεις Τύπου που ήταν άγνωστες σε αυτόν μέχρι τώρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπεράσπισή του στο δικαστήριο για τα θέματα με την εφορία, με τον Ιταλό να «δίνει» τη διοίκηση και να τονίζει ότι έκανε απλώς ό,τι του είχε συστήσει η ομάδα.
Τους τελευταίους μήνες, ο Ιταλός τόνιζε: «Την έξοδό μου από τη Ρεάλ δεν θα την ορίσω εγώ, αλλά ο σύλλογος». Διπλό μήνυμα: οι φίλαθλοι το καταλάβαιναν ως δήλωση αγάπης και πίστης, αλλά στον Φλορεντίνο είναι να σα του έλεγε «κάνε εσύ το πρώτο βήμα». Ο έρωτας… χάθηκε και είναι κρίμα. Ήταν όμορφο όσο κράτησε. Το διαζύγιο θα έβγαινε άσχημα, αλλά στο τέλος κατάλαβαν και οι δυο πως δεν θα ήταν σωστό.
Ήταν μια καλή τελευταία περίοδος, ξεπερνώντας εκείνη την πρώτη αποχώρηση, η οποία άφησε επίσης κάποιες πικρίες. Ο Αντσελότι είχε παραπονεθεί στα απομνημονεύματά του για τις πιέσεις του Φλορεντίνο Πέρεθ να βάλει τον Μπέιλ, αλλά μετά, όλα ξεχάστηκαν, και o Ιταλός προσφέρθηκε να επιστρέψει στην ομάδα σε μια στιγμή αμηχανίας λόγω της ξαφνικής αποχώρησης του Ζιντάν. Το αποτέλεσμα ήταν μια υπέροχη, αξέχαστη περίοδος. Ετσι, θα ήταν άσχημο ένα κακό τέλος, μια ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ δύο πλευρών που συνεργάστηκαν με τόσο μεγάλη επιτυχία.
Ο Κάρλο Αντσελότι αποχωρεί ωστόσο από τον πάγκο της Ρεάλ ως ο καλύτερος προπονητής της ιστορίας της. Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι τίτλοι και οι αριθμοί. Σε έξι σεζόν χωρισμένες σε δυο θητείες (2013-2015, 2021-2025), ο Ιταλός προπονητής κατέκτησε συνολικά 15 τρόπαια με τη Βασίλισσα, αριθμός που τον κατατάσσει ως τον πιο επιτυχημένο στην ιστορία των Μερένγκες. Ούτε ο Ζινεντίν, Ζιντάν, ούτε ο Μιγέλ Μουνιόθ, ούτε ο Ζοσέ Μουρίνο, ούτε ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε άγγιξαν ποτέ τους αριθμούς του.
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό δε, είναι ότι ο Καρλέτο κατάφερε να κατακτήσει τους 11 εξ αυτών στη δεύτερη θητεία, σε μια περίοδο μεταβατική για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν επέστρεψε άλλωστε στην ισπανική πρωτεύουσα το 2021, η Ρεάλ προερχόταν από μια σεζόν ολόιδια με τη φετινή. Βυθισμένη στην εσωστρέφεια χωρίς να φέρει σαν παράσημο κάποιον τίτλο και σε αναζήτηση προπονητή μετά την απόφαση του Ζινεντίν Ζιντάν να αποχωρήσει, αφήνοντας παράλληλα αιχμές για τη στήριξη που δέχθηκε από τη διοίκηση.
Τότε η διοίκηση των Μαδριλένων, με μια φουρνιά... νεογνών στα χέρια της όπως οι Βινίσιους, Βαλβέρδε, Μιλιτάο, Καμαβινγκά και Ροντρίγκο, αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία σε μια γνώριμη μορφή που θα μπορούσε να αναλάβει το ρόλο του δασκάλου. Ο Αντσελότι επέστρεψε και από την πρώτη χρονιά φρόντισε να δείξει τα διαπιστευτήριά του.
Στο τέλος της σεζόν η Ρεάλ κατάκτησε πρωτάθλημα και Champions League, σε μια ευρωπαϊκή πορεία γεμάτη ιστορικές ανατροπές όπως εκείνες απέναντι σε Παρί Σεν Ζερμέν και Μάντσεστερ Σίτι. Η κορυφαία του ωστόσο στον πάγκο της Βασίλισσας ήταν η προηγούμενη. Αφού είχε μεσολαβήσει μια περίοδος βυθισμένη στη μετριότητα με μόλις ένα Copa Del Rey στο «σακούλι», η Ρεάλ παρουσίασε την κορυφαία εκδοχή της τη σεζόν 2023-2024.
Ακόμα και χωρίς τον Καρίμ Μπενζεμά που αποχώρησε για τη Σαουδική Αραβία, ο Αντσελότι βρήκε τον τρόπο για να τροποποιήσει το σύστημα και καταστήσει τη Ρεάλ οριακά ανίκητη. Μόνο η Ατλέτικο άλλωστε κατάφερε να τη νικήσει (δις) την περσινή περίοδο. Και στο τέλος οι Μαδριλένοι τα σήκωσαν όλα, εκτός από το Copa Del Rey.
Ήταν μάλιστα εξαιτίας της τακτικής προσέγγισης του Αντσελότι και της αλλαγής του συστήματος σε 4-4-2 ώστε να βρει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ αμυντικής κι επιθετικής γραμμής που έκανε τη Ρεάλ τόσο δυνατή, ακόμα κι αν ο Καρλέτο δεν φημίζεται για εκσυγχρονισμένες ή πολύπλοκες τακτικές μέσα στο γήπεδο. Από τον κολοφώνα ωστόσο της περσινής σεζόν, η πτώση ήταν πολύ απότομη...
Τα τρόπαια του Κάρλο Αντσελότι στη Ρεάλ:
Ένα χρόνο αργότερα και τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ έκανε το όνειρό του πραγματικότητα με την μεταγραφή του Μπαπέ, όμως δεν άκουσε ποτέ τα αιτήματα του Αντσελότι για ενίσχυση στην αμυντική γραμμή. Και η επιδημία των τραυματισμών που ακολούθησε, φανέρωσε μια πρωτοφανή γύμνια στην οπισθοφυλακή. Ο Ιταλός κλήθηκε να βρει ξανά λύσεις σαν να βγάζει... λαγούς από το καπέλο, αλλά αυτή τη φορά απέτυχε παταγωδώς.
Η απόφασή του να εμείνει σε μια ενδεκάδα με βασικούς τους Μπαπέ, Βινίσιους, Ροντρίγκο και Μπέλινγκχαμ προκάλεσε μια ανισορροπία στην ομάδα που δεν λύθηκε σε κανένα σημείο της σεζόν. Και σε συνδυασμό με την κατακόρυφη άνοδο της Μπαρτσελόνα υπό τη διαχείριση του Χάνσι Φλικ, η Ρεάλ έχασε τα σκήπτρα στην Ισπανία.
Τα αποτελέσματα στα τέσσερα Clasico της σεζόν αποδεικνύουν την ανωτερότητα της φετινής Μπαρτσελόνα, η οποία μέσα σε μια σεζόν κατάφερε να κάνει στροφή 180 μοιρών, όπου το 3/3 σε ήττες την περσινή σεζόν μετατράπηκε σε ένα απόλυτο 4-4 με εντυπωσιακά σκορ, όπως το 4-0 στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» και το 5-2 στον τελικό του Super Cup Ισπανίας.
Στην Ισπανία οι Καταλανοί έβαλαν φρένο στα όνειρα του Καρλέτο για μια σεζόν με ασημικά, όμως η μεγαλύτερη κριτική που δέχθηκε προήλθε εξαιτίας του αποκλεισμού από το Champions League. Το ταξίδι της Ρεάλ σταμάτησε στα προημιτελικά μετά από δυο ήττες και συνολικό σκορ 5-1 από την Άρσεναλ, με τα ισπανικά ΜΜΕ να αποκαλύπτουν πως ήταν εκείνο το σημείο όπου οι παίκτες έχασαν την εμπιστοσύνης τους προς τον Κάρλο.
Από τα αποδυτήρια των Μερένγκες διέρρευσε μια πρωτοφανής ενόχληση προς τον Ιταλό, ο οποίος κατηγορήθηκε πως δεν είχε κανένα συγκεκριμένο πλάνο ώστε να αντιμετωπίσει τους Λονδρέζους. Γενικολογίες, εμψυχωτικά λόγια και μια γενικότερη αναφορά στην κατεύθυνση που ήθελε να πάρει ο αγώνας ήταν το μοναδικό πλάνο που έδωσε ο Αντσελότι στους ποδοσφαιριστές του, όμως δεν ήταν αρκετό.
Και στη Μαδρίτη η έλλειψη τίτλων πληρώνεται, έστω κι αν αυτή η σεζόν αποτελεί την... εξαίρεση στον κανόνα. Ο Αντσελότι αποχωρεί από την αγαπημένη του Ρεάλ δηλώνοντας πως θα είναι για πάντα οπαδός της και μια νέα πρόκληση τον καλεί. Τα ηνία της Βραζιλίας και η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026, ένα τρόπαιο που θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον θρύλο του...
gazzetta.gr