Πολλά τα... ανοιχτά μέτωπα ενόψει της νέας σεζόν
Λαχτάρησαν και όχι άδικα οι οπαδοί της ΑΕΛ βλέποντας την ομάδα τους για έναν ολόκληρο γύρο να κάνει μόλις μία νίκη, αλλά και για αρκετές αγωνιστικές να μην μπορεί ούτε να σκοράρει έστω ένα γκολ!
Ακολουθήστε μας στο Google news
Μάλιστα, άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο του επαναπατρισμού του, αποκαλύπτοντας πως τον έχει προσεγγίσει μεγάλη ελλαδική ομάδα...
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Η ζωή μας έχει σταθμούς. Για άλλους από εμάς περισσότερους, για άλλους λιγότερους. Μα το βέβαιο είναι πως για κάθε έναν από εμάς, ο κάθε σταθμός έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία. Η καριέρα του Τάσου Δώνη έχει πολλούς από αυτούς. Σε άλλους έζησε την μαγεία του ποδοσφαίρου στο μάξιμουμ, σε άλλους όχι. Από όλους, ωστόσο, πήρε μαθήματα. Έγινε καλύτερος, πιο ώριμος.
Το όνομα του, βαρύ. Και το κουβαλά σε κάθε του βήμα. Ο ίδιος ξεκαθαρίζει πως με βάση τις δυνατότητές του, θα μπορούσε να έχει πετύχει ακόμα περισσότερα. Έχει, όμως, ακόμα μπροστά του χρόνια για να πετύχει όσα έχει ονειρευτεί και ενδεχομένως, δεν έχει ζήσει.
Στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ, βρήκε το λιμάνι του. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως με τη γαλαζοκίτρινη φανέλα έχει ήδη μετρήσει τις περισσότερες συμμετοχές από κάθε άλλη που έχει φορέσει. Ο Τάσος Δώνης άνοιξε το σπίτι του στο Gazzetta, σε μία περίοδο δύσκολη για την ομάδα της Λευκωσίας, μιας και η θηλιά των οικονομικών προβλημάτων σφίγγει γύρω από τον λαιμό της διοίκησης του συλλόγου.
Ο Έλληνας εξτρέμ μοιράστηκε τις σκέψεις του γύρω από την κατάσταση που βιώνει το ιστορικό σωματείο της Κύπρου, εξήγησε τους λόγους που δεν ολοκληρώθηκε η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2022, ενώ δεν «μάσησε» τα λόγια του όταν κλήθηκε να κάνει αυτοκριτική.
Άλλωστε και ο ίδιος παραδέχθηκε πως… δεν το’ χει με τη διπλωματία. Μίλησε για τα social media και το πόσο μπορούν να επηρεάσουν έναν ποδοσφαιριστή, ξεκινώντας από τον ίδιο του τον αδερφό, ο οποίος στο παρελθόν βρέθηκε στο «στόχαστρο» των προπονητών του πληκτρολογίου. Αντί επιλόγου, αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο του επαναπατρισμού του, αποκαλύπτοντας, μάλιστα, πως τον έχει προσεγγίσει (μεγάλη) ελληνική ομάδα.
Δεν γίνεται να μην ξεκινήσουμε από την κατάσταση στον ΑΠΟΕΛ, δεδομένων των σημαντικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο σύλλογος. Πώς την βιώνεις;
«Είναι μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Εγώ ήρθα στον ΑΠΟΕΛ πριν από 2,5 χρόνια. Η ομάδα με έχει βοηθήσει, όπως την έχω βοηθήσει κι εγώ. Είχαμε την ενημέρωση ότι κάποιοι άνθρωποι θέλουν να μπουν στην ομάδα και να υπάρξει αλλαγή διοίκησης, αλλά ο πρόεδρος μας ανακοίνωσε ότι τελικώς συνεχίζει εκείνος, καθώς δεν επιτεύχθηκε συμφωνία. Όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν οικονομικά προβλήματα στον ΑΠΟΕΛ και είναι απόλυτα φυσιολογικό οι ποδοσφαιριστές να επηρεάζονται. Παρ’ όλα αυτά, εμείς έχουμε κρατήσει ψηλά τον ΑΠΟΕΛ, πέρσι κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Είναι πολύ δύσκολο, πρωτοφανές, μία ομάδα με τόσο μεγάλα οικονομικά προβλήματα να κατακτά το πρωτάθλημα. Φέτος τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα θέλαμε, αλλά δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό και ελπίζουμε να τελειώσουμε τη σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Ένας ποδοσφαιριστής έχει καταφέρει να κάνει το χόμπι του, επάγγελμα. Παρ’ όλα αυτά, από το ποδόσφαιρο ζει την οικογένειά του. Με τι διάθεση, λοιπόν, μπαίνει στο γήπεδο να παίξει όταν η ομάδα βιώνει μία τέτοια κατάσταση;
«Αυτό είναι κάτι υποκειμενικό. Υπάρχουν παίκτες που επηρεάζονται πολύ και άλλοι που μπαίνουν στο γήπεδο και τα ξεχνούν όλα. Θεωρώ πως οι περισσότεροι αθλητές, έστω και υποσυνείδητα επηρεάζονται. Όταν προβληματίζεσαι με εξωαγωνιστικά προβλήματα και δεν είσαι 100% συγκεντρωμένος στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, σίγουρα μπορεί να επηρεαστεί και η απόδοση σου».
Επηρεάζει και το κίνητρο;
«Και πέρσι η κατάσταση στον ΑΠΟΕΛ ήταν πάρα πολύ δύσκολη, αλλά είχαμε το κίνητρο του πρωταθλήματος, οπότε η ομάδα ήταν πολύ δεμένη. Πιστεύω ότι το μυστικό για να επιβιώσεις σε μία τέτοια κατάσταση, είναι να έχεις πολύ δεμένα αποδυτήρια. Φέτος είναι διαφορετικές οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Μπορεί να είχαμε και πάλι δεμένα αποδυτήρια, αλλά κάποια αγωνιστικά προβλήματα, σε συνδυασμό με τις πολλές αλλαγές προπονητών, μας πήγαν πίσω και μείναμε εκτός στόχων».
Είσαι σε μία από τις λαοφιλέστερες, αν όχι στη λαοφιλέστερη, ομάδα της Κύπρου. Ο κόσμος τι σας λέει όταν σας συναντά στον δρόμο;
«Η στήριξη του κόσμου είναι πραγματικά πολύ μεγάλη, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές είναι δίπλα μας. Αγαπάει αληθινά την ομάδα και χωρίς αυτόν, ο σύλλογος δεν θα είχε τις επιτυχίες και την δυναμική που έχει. Ο ΑΠΟΕΛ είναι πολύ μεγάλη ομάδα και σαφώς οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγάλες. Προσωπικά έχω αισθανθεί τη στήριξη και την αγάπη από τους φιλάθλους του ΑΠΟΕΛ και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα».
Είπες προηγουμένως ότι έχουν παίξει ρόλο φέτος οι αλλαγές προπονητών. Ένας εξ’ αυτών που συνεργάστηκες, ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ. Ποια είναι η γνώμη σου;
«Έχω πολύ καλή άποψη για τον Μανόλο. Την περίοδο που ήρθε ήμουν άρρωστος με πνευμονία, στο νοσοκομείο. Αμέσως μόλις γύρισα μου έδειξε τη στήριξη του. Μόλις ανάρρωσα μου έδωσε φανέλα βασικού. Στον ΑΠΟΕΛ συνήθως έπαιζα δεξιά. Μιλήσαμε και με έβαλε αριστερό εξτρέμ, που είναι και η αγαπημένη μου θέση. Μέχρι να έρθει αυτός ο σοβαρός τραυματισμός, πήγαινα πολύ καλά».
Αυτός ο τραυματισμός είναι ο δεύτερος σοβαρός, στο διάστημα που βρίσκεσαι στον ΑΠΟΕΛ. Πώς το διαχειρίζεσαι από ψυχολογικής άποψης, προκειμένου να μπορέσεις να επανέλθεις στο επίπεδο που βρισκόσουν;
«Είναι ένας τραυματισμός που δεν θα ήθελα με τίποτα να έρθει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Πήγαινα καλά, έπαιζα όλα τα ματς και έχοντας στο μυαλό μου ότι το καλοκαίρι μένω ελεύθερος, θα ήθελα να κάτσω σε ένα τραπέζι και να κοιτάξω τις επιλογές μου. Αυτά, όμως, συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Θέλω να το αφήσω πίσω και να κοιτάξω μπροστά. Αυτή τη στιγμή όλη μου η προσοχή είναι στραμμένη στην αποκατάσταση μου, στο να γίνω καλά και να ξαναμπώ στο γήπεδο για να παίξω ποδόσφαιρο».
Ποια είναι η γνώμη σου για τους Βλάνταν Μιλόγεβιτς και Ρικάρντο Σα Πίντο;
«Τον Βλάνταν τον εκτιμώ πολύ. Ήρθε στην ομάδα σε μία δύσκολη περίοδο και με στήριξε. Είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και άνθρωπος. Με τον Σα Πίντο ήταν περίεργη η κατάσταση. Εγώ είχα μόλις επιστρέψει από χειρουργείο, λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο. Γύρισα Οκτώβρη και ενώ η ομάδα είχε βρει τους ρόλους των ποδοσφαιριστών. Είναι ιδιότροπος χαρακτήρας, αλλά έχει προσωπικότητα. Έχει δουλέψει σε καλές ομάδες και ήταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Είναι πετυχημένος, γιατί με την έλευσή του, ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα».
Ο ΑΠΟΕΛ σου έδωσε την ευκαιρία, για πρώτη φορά στην καριέρα σου, να στεφθείς πρωταθλητής. Πώς είναι αυτό το συναίσθημα;
«Ήταν η πρώτη μου φορά που κατέκτησα το πρωτάθλημα. Ήταν μοναδικό το συναίσθημα και το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό ο κόσμος. Στην Κύπρο ο ΑΠΟΕΛ είναι η πιο δημοφιλής ομάδα, η μεγαλύτερη δύναμη. Όταν τελείωσε το ματς και μπήκε ο κόσμος στο γήπεδο, ήταν κάτι φανταστικό και πρωτόγνωρο για μένα. Μακάρι να έχω την τύχη να ζήσω ξανά κάτι ανάλογο στο μέλλον».
Έχεις περάσει από πολλές ομάδες στην καριέρα σου, όμως, παρά τα μεγάλα προβλήματα του ΑΠΟΕΛ, είναι η ομάδα με την οποία έχεις «γράψει» τις περισσότερες συμμετοχές. Τι είναι αυτό που σε έχει κρατήσει τόσον καιρό στην Κύπρο;
«Ήμουν πολλά χρόνια στο εξωτερικό, γύρισα πολλές χώρες. Μόλις ήρθα στον ΑΠΟΕΛ, ένιωσα αμέσως τη στήριξη των ανθρώπων. Επιπλέον, ο πατέρας μου ήταν προπονητής της ομάδας στο παρελθόν και αυτό είχε επίσης τη δική του σημασία. Περνάω καλά στην Κύπρο, αισθάνεται καλά και η οικογένειά μου. Εκτός αυτού, επειδή έζησα από τα 15 μου στο εξωτερικό, στην Κύπρο νιώθω πως βρίσκομαι πολύ κοντά στην Ελλάδα. Στο αγωνιστικό κομμάτι, τα δύο χρόνια που βρισκόμουν στη Γαλλία δεν είχα πολλές συμμετοχές. Είχα τη δίψα να πάω κάπου και να πάρω παιχνίδια. Θα μπορούσα να τα έχω καταφέρει ακόμα καλύτερα στον ΑΠΟΕΛ, αν δεν είχα αυτούς τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς. Όμως, είμαι ευχαριστημένος».
Είπες δύο φορές τη λέξη «Ελλάδα». Έχοντας τόσες παραστάσεις από το εξωτερικό, σου λείπει η πατρίδα σου; Μπορεί να έχεις ξεκινήσει από την ακαδημία του Παναθηναϊκού, όμως δεν έχεις παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
«Πάντα σου λείπει η χώρα σου, όμως, αυτή τη στιγμή, δεν μου λείπει αρκετά. Έχω στην Κύπρο την οικογένειά μου και η ζωή μου είναι εδώ. Όταν ήμουν μικρότερος και ήμουν μακριά από την οικογένειά μου και τους φίλους μου, ήταν πιο δύσκολο».
Το καλοκαίρι του 2022 είχες φτάσει, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, κοντά στον ΠΑΟΚ. Ισχύει;
«Ισχύει».
Γιατί τελικώς αυτή η μετακίνηση δεν ολοκληρώθηκε;
«Ήταν πολύ απλά τα πράγματα. Κάποια στιγμή μου είχε πει ο μάνατζέρ μου ότι θα μιλήσει με τον μάνατζερ του Λουτσέσκου, για να πάω στον ΠΑΟΚ. Σκέφτηκα ότι θα ήταν δύσκολο να προχωρήσει κάτι τέτοιο, με δεδομένη και την προϊστορία στις σχέσεις του πατέρα μου με τον πρόεδρο της ομάδας. Με παίρνει, παρ’ όλα αυτά, μία μέρα τηλέφωνο και μου λέει «σε θέλουν και ο Λουτσέσκου και ο Μπότο. Πιστεύουν πολύ σε σένα, στα χαρακτηριστικά σου. Να μην αγχώνεσαι, θα πας εκεί και θα σε στηρίξουν». Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις του ΠΑΟΚ με την Ρεμς κι εγώ ήμουν έτοιμος να πετάξω από την Ελλάδα για τη Γαλλία, προκειμένου να μαζέψω τα πράγματά μου και να πάω στη Θεσσαλονίκη. Διέρρευσε από τη Γαλλία ότι ήμουν έτοιμος να πάω στον ΠΑΟΚ και τότε ξεκίνησε μία θύελλα αντιδράσεων από τον κόσμο της ομάδας προς τον πρόεδρο και τη διοίκηση ότι δεν με θέλουν κι έτσι χάλασε η μεταγραφή».
Αναφέρθηκες και μόνος σου στο ζήτημα που είχε υπάρξει στις σχέσεις του πατέρα σου με τον Ιβάν Σαββίδη. Το σκέφτηκες όταν προέκυψε η προοπτική του ΠΑΟΚ;
«Οι σχέσεις του πατέρα μου με τον κύριο Σαββίδη έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Εκτός αυτού, σκεφτόμουν ότι από τη στιγμή που η διοίκηση είχε το «ok» του προπονητή και του τεχνικού διευθυντή, το αν θα υπήρχε μία μερίδα οπαδών που δεν θέλει έναν ποδοσφαιριστή, δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στο να ολοκληρωθεί μία μεταγραφή. Ό, τι γίνεται, όμως, στη ζωή, είναι για καλό».
Με βάση αυτήν την εμπειρία, αλλά και γενικότερα την μορφή που έχει πάρει η καθημερινότητα μας, θεωρείς ότι τα social media καθορίζουν τις ζωές μας;
«Σίγουρα. Και ειδικά ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής που παίζει στην Ελλάδα, δέχεται τεράστια πίεση. Βλέπουμε Έλληνες παίκτες που έφυγαν στο εξωτερικό και διέπρεψαν. Φυσικά, ο καθένας επηρεάζεται με διαφορετικό τρόπο. Δεν θα έπρεπε να μας επηρεάζει, αλλά σε έναν βαθμό είναι και λογικό να συμβαίνει όταν διαβάζεις ή ακούς τόσα πολλά».
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ποδοσφαιριστών που δέχονται χυδαίες επιθέσεις μέσω των social media. Πώς καταφέρνει ένας παίκτης να τις βγάζει από το μυαλό του όταν γυρίζει το βράδυ στο σπίτι του;
«Είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι αυτό και πρέπει ένας αθλητής να είναι πολύ δυνατός πνευματικά, για να το καταφέρει. Πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές ζητούν βοήθεια από κάποιον ειδικό. Επειδή έχω περάσει κι εγώ από αυτή τη διαδικασία, η άποψη μου είναι ότι δεν πρέπει να σε ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου. Ο κόσμος, ναι μεν σε υποστηρίζει, αλλά δεν είναι ούτε πρόεδρος, ούτε διοίκηση, ούτε ειδικός στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να μπαίνεις στον αγώνα και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς, απομονώνοντας οποιοδήποτε σχόλιο μπορεί να έχεις ακούσει ή διαβάσει στα social media».
Θυμάμαι μία χαρακτηριστική σου ανάρτηση σε μία περίοδο που δεχόταν επιθέσεις ο αδερφός σου, ο Χρήστος, ενώ έπαιζε στον Παναθηναϊκό.
«Πάντα οι Έλληνες ψάχνουν να βρουν το «μαύρο πρόβατο» σε μία ποδοσφαιρική ομάδα και πάντα το βρίσκουν σε έναν Έλληνα. Πολύ δύσκολα θα δεις να «πέσουν να φάνε» έναν ξένο. Ο Ρέτσος, για παράδειγμα, πέρσι στον Ολυμπιακό, ήταν από τους πιο σταθερούς αμυντικούς. Έκανε μία τρομερή χρονιά, βοήθησε πολύ στο να πάρει η ομάδα το Conference League και παρ’ όλα αυτά, μέχρι ένα χρονικό σημείο της σεζόν, δεχόταν πολύ μεγάλη κριτική. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι σωστό».
Εκείνη την περίοδο, που είχες κάνει και την ανάρτηση που ανέφερα προηγουμένως, τι έλεγες στον αδερφό σου για να του ανεβάσεις την ψυχολογία;
«Το σημαντικό ήταν ότι προπονητής του ήταν ο πατέρας μου και τον βοηθούσε καθημερινά. Υπήρχε μία περίοδος που ο Χρήστος είχε επηρεαστεί, αλλά το ξεπέρασε και το αντιμετώπισε πολύ γρήγορα. Η άποψή μου ήταν και είναι ότι ο Χρήστος βοήθησε πάρα πολύ την ομάδα σε μία πολύ δύσκολη περίοδο».
Και προφανώς δεν αντιλαμβάνονται όλοι το μέγεθος του Παναθηναϊκού όσο η οικογένεια σου.
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλαβαίνει ο ποδοσφαιριστής σε ποια ομάδα παίζει και ποιον κόσμο εκπροσωπεί. Αυτό το πρόβλημα, ίσως, υπάρχει και στον σημερινό Παναθηναϊκό. Επειδή υπάρχουν πολλοί ξένοι στην ομάδα, ίσως, να μην αντιλαμβάνονται το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού».
Ο πατέρας σου σε ομιλία προς τα παιδιά της ακαδημίας του Παναθηναϊκού στο παρελθόν, είχε πει ότι ήταν λάθος απόφαση να φύγεις σε τόσο μικρή ηλικία για τη Γιουβέντους. Γιατί το είχε πει αυτό;
«Μου το έχει πει και μένα. Δεν ξέρουμε τι θα γινόταν αν έμενα στον Παναθηναϊκό, όλα αυτά είναι υποθέσεις. Η άποψη του είναι, πάντως, ότι δεν θα έπρεπε να φύγω τόσο νωρίς. Ότι θα έπρεπε να φτάσω ως την πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού, να στηριχτώ εκεί και μετά να έκανα το επόμενο βήμα. Η αλήθεια είναι ότι ούτε εγώ ήθελα να φύγω τόσο νωρίς. Δεν ήθελα να αφήσω τους φίλους μου και την οικογένεια μου. Σκεφτήκαμε όμως τότε, ότι εμφανίστηκε μία ευκαιρία ζωής και έπρεπε να την αρπάξω. Δεν έρχεται κάθε μέρα η Γιουβέντους για να σε ζητήσει. Εν τέλει, βέβαια, εγώ πιστεύω ότι με βοήθησε η Γιουβέντους, στην καριέρα που έκανα».
Έχεις παίξει Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία. Που ευχαριστήθηκες περισσότερο το ποδόσφαιρο;
«Σίγουρα οι καλύτερες χρονιές μου, ήταν οι δύο στη Γερμανία. Έκανα το επόμενο βήμα και εμφανίστηκα σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα. Ήταν δύο καλές σεζόν, που θα μπορούσαν να είναι και ακόμα καλύτερες. Δυστυχώς, τη δεύτερη χρονιά η ομάδα υποβιβάστηκε, ενώ εγώ ήμουν σε πολύ καλή φάση. Σε εξαιρετική ηλικία, 23-24 χρονών. Δεν σκέφτηκα καθόλου να μείνω στη δεύτερη κατηγορία και ίσως αυτό να ήταν και ένα δικό μου λάθος. Είχα μία πολύ καλή πρόταση από τη Ρεμς και αποφάσισα να συνεχίσω εκεί».
Τι σε έχει μάθε περισσότερο το ποδόσφαιρο μέσα από τα χρόνια που έχεις ζήσει στο εξωτερικό;
«Το μεγαλύτερο μάθημα είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάς, να μην το βάζεις κάτω. Θα περάσεις από φάσεις στις οποίες οι προπονητές δεν θα στηρίζουν, μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί και άλλες δυσκολίες. Πρέπει πάντα να δουλεύεις σκληρά και να είσαι πειθαρχημένος. Σίγουρα μικρός θα μπορούσα να έχω κάνει κάποια πράγματα διαφορετικά, να έχω φανεί πιο πειθαρχημένος. Όλα αυτά, όμως, είναι μαθήματα. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή είμαι σε πολύ καλή κατάσταση».
Έγινες πρωταθλητής με τον ΑΠΟΕΛ, έχεις παίξει σε τόσα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Τι δεν έχεις ζήσει και θα ήθελες πολύ να ζήσεις στο μέλλον;
«Θεωρώ ότι οι δυνατότητές μου ήταν για πολύ μεγάλα πράγματα, αν είχα δουλέψει παραπάνω. Δεν θέλω να αδικήσω τον εαυτό μου, δούλεψα. Ξέρω, όμως, ότι μπορούσα πολλά περισσότερα. Αυτή τη στιγμή δεν νιώθω να μου λείπει κάτι ή να θέλω να πετύχω κάτι συγκεκριμένο. Έπαιξα σε δύο από τα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην μεγαλύτερη ομάδα της Κύπρου και είμαι χαρούμενος με τη ζωή μου με την οικογένειά μου. Νιώθω γεμάτος».
Το να κουβαλάς ένα τόσο βαρύ όνομα, είναι «ευλογία» ή «κατάρα»; Σε βοήθησε στην καριέρα σου ή υπήρξαν στιγμές που σε «βάρυνε»;
«Αναλόγως πως το βλέπει ο καθένας. Υπάρχουν «συν», αλλά υπάρχουν και αρκετά αρνητικά. Καθώς μεγαλώνεις, έχεις την πίεση. Πολλοί περίμεναν πάρα πολλά πράγματα από μένα, λόγω της καριέρας που έκανε ο πατέρας μου. Πολλοί, επίσης, θεώρησαν ότι εγώ είχα διαφορετική αντιμετώπιση. Εγώ επειδή έφυγα νωρίς για το εξωτερικό, δεν ένιωσα τόσο πολύ την πίεση του ονόματος, όπως την έζησε ο Χρήστος που αγωνίστηκε στην Ελλάδα».
Είσαι ένας άνθρωπος που δεν έχεις διαστάσει να τοποθετηθείς δημόσια για πράγματα που σε έχουν ενοχλήσει. Θεωρείς ότι από αυτή σου την επιλογή, έχεις βγει δικαιωμένος;
«Σίγουρα, δεν είμαι διπλωμάτης, είμαι αυθόρμητος. Θέλω στη ζωή μου να λέω αυτό που σκέφτομαι και νιώθω και όχι αυτό που θέλει να ακούσει ο άλλος. Και επειδή αναφέρθηκα πριν και στην μεταγραφή στον ΠΑΟΚ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ένας από τους λόγους ήταν και μία παλαιότερη συνέντευξη. Σε αυτήν είχα αναφέρει ότι «αυτήν την περίοδο θα γύριζα στην Ελλάδα μόνο για τον Ολυμπιακό». Αυτό μου στοίχισε, καθώς μεταφέρθηκε στη διοίκηση του ΠΑΟΚ. Εκτός αυτού, κάποια στιγμή είχα κάνει μία ανάρτηση για «μίζερο ελληνικό ποδόσφαιρο», επειδή είχα θεωρήσει ότι αδικήθηκε ο πατέρας μου και ο αδερφός μου και αυτό μου στοίχισε, επίσης. Σίγουρα, δεν μετανιώνω. Θεωρώ, όμως, ότι θα έπρεπε να είμαι πιο ώριμος και πιο έξυπνος σε αυτές τις συνεντεύξεις, γιατί δεν ξέρεις τι σου κρύβει το μέλλον».
Η δήλωση, όμως, που είχες κάνει, δεδομένης της κατάστασης στην οποία βρίσκονταν τότε οι ομάδες, είχε λογική.
«Είχε λογική, αλλά είναι και θέμα του πως θα την εκλάβει ο καθένας. Εγώ εκείνη την περίοδο θεώρησα ότι θα γυρνούσα μόνο για τον Ολυμπιακό. Μπορεί την επόμενη σεζόν να ήθελα να γυρίσω για κάποια άλλη μεγάλη ομάδα, γιατί θα αποτελούσε καλύτερη προοπτική για μένα. Ξέρω όμως πως τα παίρνουν όλα οι Έλληνες οπαδοί και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσω».
Έχεις μπροστά σου πολύ ποδόσφαιρο ακόμα να παίξεις. Θα ήθελες στο μέλλον να παίξεις και στην Ελλάδα;
«Ναι, θα ήθελα. Και επειδή έχω μία προσέγγιση από ελληνική ομάδα, το σκέφτομαι σοβαρά. Νιώθω καλά στον ΑΠΟΕΛ, αλλά δυστυχώς με την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα, θα είναι δύσκολο να μείνω. Θα ήθελα, πάντως, να αγωνιστώ στην Ελλάδα. Επειδή ο Έλληνας στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει έξτρα πίεση, θα έβγαζα έναν ακόμα καλύτερο εαυτό».
Έχεις 11 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα, η τελευταία με προπονητή τον Τζον Φαν’τ Σχιπ. Τι ήταν αυτό που έδωσε ο Ολλανδός στην Εθνική και ξεκίνησε η διαδικασία ανασύνταξης;
«Θεωρώ πως ήταν ο προπονητής που ξεκίνησε αυτήν την μετάβαση. Αποφάσισε να δώσει ευκαιρίες σε νέο αίμα. Κλήθηκαν νέοι ποδοσφαιριστές και αρχίσαμε να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο. Είναι από τους κύριους υπευθύνους για το γεγονός ότι η ομάδα βρήκε και πάλι τα πατήματα της».
Από όλα τα όμορφα που έχεις ζήσει στο ποδόσφαιρο, το να φοράς τη φανέλα της Εθνικής είναι το πιο όμορφο όλων;
«Είναι! Πολύ ωραίο συναίσθημα. Κλήθηκα πρώτη φορά στην Εθνική όταν ήμουν 20 χρονών, ήμουν μέλος της Εθνικής μέχρι τα 24-25. Για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή είναι πάντα στόχος η κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Αποτελεί μία σπουδαία διάκριση».
Έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου πως μία πιθανή επιστροφή στο ελληνικό πρωτάθλημα, μπορεί να σε ξαναφέρει και στις κλήσεις της Εθνικής;
«Σίγουρα, γιατί είσαι πιο κοντά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν πολύ μεγάλα ματς με σπουδαία ντέρμπι. Αν, λοιπόν, κάνεις κάποια καλά ματς, διακρίνεσαι πιο εύκολα συγκριτικά με το να βρίσκεσαι στο εξωτερικό, εκτός φυσικά των top-5 πρωταθλημάτων».
Ο άνθρωπος που βρίσκεται τώρα στον πάγκο της Εθνικής, έγραψε ιστορία στον ΑΠΟΕΛ. Οδήγησε τον σύλλογο στην μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας του. Συζητάνε ακόμα για αυτόν;
«Ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας ήρωας για τον ΑΠΟΕΛ. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Όλοι τον έχουν στις καρδιές τους ακόμα και τώρα».
Κλείνοντας, έχεις κι εσύ την αίσθηση πως στους Έλληνες όταν φεύγουν στο εξωτερικό, λείπουν... οι παθογένειες της χώρας μας;
«Ελλάδα, δεν είναι... πουθενά. Όλοι αγαπάμε τη χώρα μας. Σε όποια χώρα και αν έχω βρεθεί, μου έλειπε η Ελλάδα. Είναι απόλυτα φυσιολογικό».