Και τώρα, τέσσερα σερί ντέρμπι για το πρωτάθλημα και... ο Θεός βοηθός

Σε μία έδρα μάλιστα, όπου ακόμα και στις καλές της εποχές η Λεμεσιανή ομάδα κόντρα στο «τριφύλλι», δυσκολεύεται ακόμα και να... σκοράρει.

Όμως ήλπιζαν τουλάχιστον να δουν την ομάδα τους να δείχνει λίγο αγωνιστικό θράσος, να πιστέψουν οι παίκτες ότι μπορούν να κυνηγήσουν το... «θαύμα» και να μην περιορίζονται αποκλειστικά στα ανασταλτικά τους καθήκοντα.

Και πάλι καλά για την ΑΕΛ που είχε κάτω από τα δοκάρια της τον Μπράγκα, ο οποίος κράτησε το σκορ σε... αξιοπρεπή επίπεδα, αλλιώς η Ομόνοια μπορούσε να βάλει μια... εξάρα στο ρελαντί, όσο θλιβερό και αν ακούγεται για την πάλαι ποτέ κραταία ΑΕΛ, που μόνο ο συγκλονιστικός κόσμος της που αν και λιγότερος, κέρδισε τη μάχη της κερκίδας και μόνο αυτος θυμίζει πλέον στον εκάστοτε αντίπαλο της, ότι αυτή η ομάδα που αντιμετωπίζουν στο γήπεδο ανήκει στο λεγόμενο BIG-6.

Για τους παίκτες, κυρίως για τους ξένους και κοινοτικούς που αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, τι άλλο να πούμε πλέον, τα έχουμε πει πολλές φορές και δεν έχει νόημα να επαναλαμβανόμαστε.

Πλέον, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Η ΑΕΛ οφείλει να δει την πραγματικότητα κατάματα και να κάνει ότι μπορεί για να μην μπλέξει σε περιπέτειες στην επικίνδυνη ζώνη.

Ναι μεν έχει μια σημαντική διαφορά από τη 12η θέση, αλλά υπάρχουν ακόμα έξι αγωνιστικές για το τέλος του Β' γύρου και επτά αγωνιστικές στα πλέι-άουτ κόντρα στις ομάδες που θα τερματίσουν στις θέσεις 7-14, ήτοι 39 διεκδικήσιμοι βαθμοί και τίποτα δεν έχει κριθεί.

Πόσο μάλλον όταν η ΕΝΠ και η Νέα Σαλαμίνα έχουν δείξει σε αρκετά ματς, ακόμα και σε αυτά που έχασαν, πως έχουν τις δυνατότητες για να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση.

Την ίδια στιγμή που η ΑΕΛ μετράει μαζί με το σημερινό παιχνίδι κυπέλλου, οκτώ (!) σερί ματς χωρίς νίκη και έξι χωρίς να σκοράρει! Ούτε ένα γκολ σε έξι αγώνες...

Και μάλιστα, τις επόμενες τέσσερις αγωνιστικές, η Λεμεσιανή ομάδα θα παίξει τέσσερα σερί ντέρμπι, αντιμετωπίζοντας κατά σειρά: ΑΕΚ (εκτός), Ανόρθωση (εντός), ΑΠΟΕΛ (εντός) και Άρη (τυπικά εκτός)!

Τι μπορεί να περιμένει, ρεαλιστικά ομιλούντες ο ΑΕΛίστας, όταν έχει δύο ολόκληρα χρόνια να δει την ομάδα του να κερδίζει έστω ένα ντέρμπι στην πρώτη φάση του πρωταθλήματος;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμος της ΑΕΛ, αν και απογοητευμένος και ξενερωμένος, θα είναι ξανά εκεί και θα αποτελέσει τον 12ο παίκτη της, αλλά αν οι 11 που παίζουν στο γήπεδο... δεν μπορούν ούτε καν να είναι ανταγωνιστικοί, η μάχη θα είναι χαμένη από χέρι.

Και κάτι τελευταίο. Το εγχείρημα της επιστροφής στο... παρελθόν με το σωματείο να αναλαμβάνει τη διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος, απέτυχε παταγωδώς. Πιο κάτω δεν πάει. Το πιο κάτω από τον πάτο, είναι ο υποβιβασμός της ομάδας στη Β' κατηγορία, ο οποίος θα έρθει με μαθηματική ακρίβεια, αργά ή γρήγορα, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.

Είτε λοιπόν άλλαζει η ΑΕΛ και εκσυγχρονίζεται με τη νέα τάξη πραγμάτων στο Κυπριακό ποδόσφαιρο, είτε... βουλιάζει και παρακολουθεί τα γεγονότα από τη θέση του... μόνιμου κομπάρσου.