Τα 140 νησιά με το πρωτάθλημα των δύο ομάδων

2100. Τόσοι ήταν (στρογγυλοποιημένοι) οι κάτοικοι στα νησιά Σίλι, με βάση την απογραφή του 2021. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, πιστεύεται ότι τα νησιά τα είχαν επισκεφτεί οι Φοίνικες, ενώ υπάρχουν αναφορές και από τους αρχαίους Έλληνες (και μάλιστα το όνομά τους πιθανώς προέρχεται από το ελληνικό Σίλυρες).

Ακολουθήστε μας στο Google news

Πρόκειται για ένα αρχιπέλαγος νοτιοδυτικά της ακτής της Κορνουάλης (βλέποντας την Αγγλία στον χάρτη στο κάτω αριστερό άκρο της). Με βάση τα όσα είναι γνωστά, οι Ρωμαίοι αρχικά τα χρησιμοποίησαν ως τόπο εξορίας. Όπως μπορεί να φανταστεί κάποιος που ξέρει βασικά πράγματα από την Ιστορία, από εκεί έχουν περάσει ένα σωρό τύποι. Ρωμαίοι, Κέλτες, Σάξονες, Νορμανδοί και Βίκινγκς, το χώμα έχει βαφτεί κόκκινο αρκετές φορές όπως φαντάζεστε, ενώ το 1707 έγινε μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές καταστροφές στην ιστορία της Βρετανίας, όταν πάνω από 1400 ναύτες έχασαν τη ζωή τους, με τέσσερα καράβια να πέφτουν στα βράχια κοντά στο Σεντ Άγκνες. Τα νησάκια είναι περίπου 140, τα περισσότερα όμως είναι ακατοίκητες βραχονησίδες και μόλις πέντε από αυτά κατοικούνται. Μάλιστα, το Σεντ Άγκνες αποτελεί και το νοτιότερο σημείο της Αγγλίας.

Τα νησάκια είναι αρκετά πιο ειρηνικά πλέον και το μεγαλύτερο ποσοστό των εσόδων των κατοίκων προέρχεται από τον τουρισμό, μια που έχουν αρκετούς επισκέπτες, μεταξύ αυτών πολλούς παρατηρητές πουλιών, καθώς τα νησιά αποτελούν σταθμό κατά τη μετακίνηση διαφόρων ειδών. Δεν αποτελούν πλέον κάποιο τρομερό στρατηγικό σημείο, ούτε ερίζουν χώρες για αυτά σαν τη Γροιλανδία. Και πριν πει κάποιος εντάξει ρε Σομπρέρο, εμείς για μπάλα ήρθαμε εδώ, όχι για ταξιδιωτική εκπομπή, θα φτάσουμε και σε αυτό το σημείο αμέσως τώρα. Αφού πρώτα δούμε τα αξιαγάπητα puffins.

Χαριτωμένες φρατέρκουλες (θαλασσοψιττακοί), στους βράχους των νησιών

Όσο μικρό και να είναι ένα μέρος, αρκούν μια μπάλα και δύο άνθρωποι για να παίξεις ποδόσφαιρο. Και στα νησιά Σίλι τους αρέσει το ποδόσφαιρο. Αν και τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα. Οι κάτοικοι των νησιών είχαν μέχρι περίπου τη δεκαετία του 1950 το πρωτάθλημά τους με τέσσερις ομάδες. Όμως ο πληθυσμός γίνεται όλο και μικρότερος σε μέγεθος και μεγαλύτερος σε μέσο όρο ηλικίας. Έτσι λοιπόν, το πρωτάθλημα γίνεται πλέον με… δύο ομάδες που βρίσκονται στο νησί Σεντ Μέρι. Και όπως λένε με περηφάνια οι κάτοικοι, έχουν το μικρότερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Μέχρι τη δεκαετία του 1980 οι ομάδες είχαν ονόματα Ρέιντζερς και Ρόβερς. Από το 1984 μέχρι και σήμερα είναι οι Γούλπακ Γουόντερερς και οι Γκάρισον Γκάνερς.

Το δημοσιογραφικό κλισέ «οι ομάδες γνωρίζονται καλά μεταξύ τους» ποτέ δεν ήταν πιο αληθές. Οι δυο ομάδες παίζουν κάθε Κυριακή για μια ολόκληρη ποδοσφαιρική σεζόν από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο, κάτι λιγότερο από είκοσι φορές (εκτός από την περίοδο του COVID που είχαν παίξει μόλις 8 ματς). Προφανώς όμως δεν είναι αρκετά τόσα λίγα ματς ανάμεσα σε δυο ομάδες. Γι’ αυτό έχουν και δύο… κύπελλα, το ένα μάλιστα σε διπλούς αγώνες (χωρίς εκτός έδρας γκολ, μια που τα ματς γίνονται στο ίδιο γήπεδο πάντα), αλλά και έναν αγώνα “Γέροι-Νέοι” την Boxing Day. Εννοείται ότι υπάρχει και… Σούπερ Καπ, το Charity Shield των νησιών. Ανάμεσα σε πρωταθλητή και κυπελλούχο και αν έχει γίνει νταμπλ, παίζει ο ηττημένος που φυσικά όλοι ξέρουμε ποιος είναι. Η μοναδική άλλη ομάδα. Ίδιοι παίκτες, ίδιες ομάδες, ίδιο γήπεδο, ίδια ημέρα και ώρα. Κυριακή πρωί (λίγο βαρύ για όσους έχουν πιει μερικά πάιντ μπύρας παραπάνω και δεν ξυπνάνε εύκολα). Α, ναι. Και ίδιος διαιτητής. Ένας ημιεπαγγελματίας βετεράνος διαιτητής, ο Πολ, ο οποίος επιθεωρεί τον αγωνιστικό χώρο πριν το ματς και όπως λένε οι παίκτες είναι αρκετά επιεικής, μια που πολλές φορές, λόγω καιρού, το γήπεδο γίνεται χωράφι.

Το 2008 η adidas έκανε ένα μικρό αφιέρωμα, στέλνοντας διάσημους ποδοσφαιριστές στο νησί και μιλώντας με τους ντόπιους.
Αυτό είναι το 1ο μέρος, μπορείτε να βρείτε και τα υπόλοιπα.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι ομάδες δεν έχουν σταθερό ρόστερ. Ίσως για να μη δημιουργηθούν έντονες αντιπαλότητες, ίσως για να υπάρχει ένα είδος τυχαιότητας στα αποτελέσματα και να μην κυριαρχεί πάντα η ίδια η ομάδα, κάθε σεζόν ξεκινά με διαφορετικά ρόστερ. Ίδιοι παίκτες μεν, αλλά… χωρίζονται διαφορετικά κάθε αρχή σεζόν. Οι δυο αρχηγοί διαλέγουν τους παίκτες τους, σαν να βρίσκονται στην αλάνα ή στο μάθημα της γυμναστικής. Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, δεν τους λένε ποιος έμεινε τελευταίος. Κάπως έτσι οι ομάδες φτιάχνουν τα ρόστερ τους και η χρονιά ξεκινά. Μια χρονιά που εκτός από το πρωτάθλημα και τα δύο κύπελλα, έχει κάποιες φορές και αγώνα με τους τουρίστες που έρχονται να παρατηρήσουν τα πουλιά.

Το ερώτημα «μα καλά δεν γίνεται βαρετό;» το σκεφτήκαμε πολλοί και το είχε και ένας δημοσιογράφος του BBC σε αφιέρωμα που έκανε. Η απάντηση ήταν αφοπλιστική από έναν εκ των ποδοσφαιριστών. «Τρέχουμε λιγάκι, περνάμε καλά και διασκεδάζουμε. Πολλοί από εμάς είμαστε φίλοι και γνωριζόμαστε από το σχολείο, είναι πιο πολύ κοινωνική η πλευρά, παρά μια αθλητική διοργάνωση.» Κάποια από τα παιδιά που εμφανίζονται στα βίντεο του 2008 παραπάνω, συνεχίζουν και παίζουν μέχρι σήμερα. Και είναι ακριβώς έτσι, μια χαλαρή διοργάνωση, καθώς ο ίδιος ποδοσφαιριστής λέει ότι πολύ συχνά κάποιοι πρέπει να φύγουν αν παραστεί ανάγκη, αν είναι πυροσβέστες ή αστυνομικοί. Ακόμα και αγρότες. Όπως όταν πήραν τηλέφωνο τον αγρότη Ντέιβ να του πουν ότι το έσκασαν οι αγελάδες του. Ο Ντέιβ παράτησε την ομάδα που έμεινε με 10 παίκτες και από 2-0 που κέρδιζε, έχασε το ματς με 2-3. Και τελικά δεν ήταν καν οι αγελάδες του Ντέιβ που το είχαν σκάσει. False alarm.

To 2019 η Vodafone αποφάσισε να διαφημίσει το δίκτυό της 5G με τον Πίτερ Ντρούρι να περιγράφει τον αγώνα και το FAR (Fan Assistant Referee) να ισχύει

Πέρα όμως από την μπάλα, υπάρχουν και οι ζωές. Ο πληθυσμός μειώνεται σταθερά (κατά 6,8% από 2011 ως 2021), τα νέα παιδιά φεύγουν για να πάνε αλλού και μια χρονιά οι ομάδες είχαν καταλήξει να παίζουν 8×8. Φυσικά, για όσους το λέει η καρδιά τους, δεν υπάρχουν όρια ηλικίας. Πολλοί 50αρηδες παίζουν και έτσι οι ομάδες είναι ένα μωσαϊκό ηλικιών. Όπως είπαμε, ο τουρισμός είναι το κύριο εισόδημα και έτσι όλοι προσπαθούν να βγάλουν χρήματα τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο χειμώνας είναι πιο ζόρικος για τους περισσότερους και είναι η εποχή του ποδοσφαίρου. Ανεξάρτητα από το αγγλικό ποδόσφαιρο που παρακολουθούν ως φίλαθλοι οι ίδιοι.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται για ένα ταξιδάκι για να δει ματς, αυτό είναι το πρόγραμμα της φετινής σεζόν.
Βέβαια να ξέρετε ότι συχνά έχει ομίχλη ή το γήπεδο έχει πλημμυρίσει και το ματς ενδέχεται να αναβληθεί.
Σύμφωνα με τη wikipedia, οι Γουόντορερς έχουν κατακτήσει τα τέσσερα τελευταία πρωταθλήματα.

Το «πιο μικρό πρωτάθλημα στον κόσμο» μπορεί να έχει γίνει γνωστό, με αφιερώματα, συνεντεύξεις και βίντεο, αλλά για τους παίκτες του είναι απλά η διασκέδαση, ένα έθιμο, ένας τρόπος να ξεσκάσουν και να βρεθούν.  Σε ένα νησί που που πολλές φορές λόγω καιρικών συνθηκών είναι αποκλεισμένο από τον έξω κόσμο, σε ένα μέρος που τα παιδιά όταν φτάνουν στα 16 πρέπει αναγκαστικά να φύγουν για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους (το αγγλικό κράτος δίνει δωρεάν μεταφορικά με αεροπλάνο, αλλά και μια υποτροφία για τα έξοδα), εκεί που το ψάρεμα και οι φάρμες πλέον δεν είναι επικερδείς ενασχολήσεις και το 85%  των εσόδων προέρχεται από την τουριστική περίοδο, αυτό το περίεργο “πρωτάθλημα” διατηρεί την ταυτότητα του νησιού και τους δίνει κάτι να περιμένουν. Για να νιώσουν ότι τα Σίλι είναι ακόμα ζωντανά. Και αν καμιά φορά χρειαστεί να χτυπάνε πόρτες για να ξυπνήσουν κάποιον που ξενύχτησε Σάββατο βράδυ, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.

https://blog.stoiximan.gr/nisia-sili/

BEST OF THEMASPORTS