Ένα «πράσινο» buzzer-beater που πριν το άγγιγμα του Γερεμέγεφ, είχε ήρωα Ντραγκόφσκι και... μανία από Ιωαννίδη

Τη λάμψη την παίρνει ο σκόρερ. Λογικό και δίκαιο. Αλλά θα πρέπει να τη μοιραστεί. Ο Γερεμέγεφ ξαναβρήκε το μαγικό του άγγιγμα, γιατί ο Ντραγκόφσκι ύψωσε ασπίδα και ο Ιωαννίδης βγάζει μανία για γκολ.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Σαν να έβαλαν... πανοπλία. Και αυτή ήρθε από το ποδοσφαιρικό πλάνο του Ρουί Βιτόρια που έχει αρχή, μέσο και τέλος. Τόσο απλό. Ωστόσο, το πιο δύσκολο πράγμα, είναι να παίξεις απλό ποδόσφαιρο.

Ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη έδειξε ξανά ότι «στρώνει». Όπως και το ποδόσφαιρο που παίζει. Ότι έχει λογική όλο αυτό που παρουσιάζει στο γήπεδο. Και ότι διαρκεί μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο με την πίστη την οποία έχει εμφυσήσει ο Πορτογάλος κόουτς στους παίκτες του.

Και το κάνει κάθε φορά με την ομαδική αγκαλιά στον αγωνιστικό χώρο, έπειτα από κάθε παιχνίδι. Τώρα, ο Γερεμέγεφ το έβαλε, ο Ντραγκόφσκι το... έψηνε και ο Ιωαννίδης το έψαχνε και το σκεφτόταν...

Σκοράροντας, ο Γερεμέγεφ απέκτησε ξανά το... μαγικό άγγιγμα
Την περασμένη σεζόν... γεννούσαν και τα κοκόρια του. Κάθε επαφή και κάθε τελική ήταν ικανή να πάει στα δίχτυα. Κι όντως πήγαινε. Φέτος δεν ήταν αυτή η συνθήκη. Κάτι είχε «χαλάσει» μαζί και με όλο τον υπόλοιπο Παναθηναϊκό στο κακό ξεκίνημα της σεζόν. Και να, όμως, που αρκεί να γυρίσει λίγο ο διακόπτης, να εξαντλήσεις τα περιθώρια, να κυνηγήσεις την τύχη σου και κάποια ανώτερη ποδοσφαιρική δύναμη να σε βοηθήσει.

Ακόμα και αν λίγα λεπτά νωρίτερα είχε χάσει το τετ-α-τετ επιλέγοντας τη δύσκολη λόμπα με το δεξί πάνω από τον Τσιντώτα, ο Γερεμέγεφ κατάφερε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού στο «Θ. Κολοκοτρώνης» να ξαναβρεί το μαγικό του άγγιγμα. Αυτό που έκανε τον Γεντβάι να πέσει στο έδαφος ξεσπώντας, που έκανε τον πάγκο να μπει μέσα για να πανηγυρίσει και που έκανε τον Ντραγκόφσκι να φύγει από την εστία του για να τρέξει στον σκόρερ.

Τα stop του Ντραγκόφσκι τη στιγμή που όλοι σκέφτονταν το χειρότερο
Αν προσέξει κανείς τη φάση που ο Μακέντα φεύγει απέναντι από τον Πολωνό κίπερ από το λάθος του Αράο -που δεν τα συνηθίζει αυτά και που θα ήταν μια φοβερά σπάνια κακή στιγμή την οποία θα μπορούσε να πληρώσει ο Παναθηναϊκός- θα καταλάβει πολλά. Γιατί ο Τζούρισιτς (που είναι εκπληκτικός στην εποχή του Βιτόρια), αλλά και ο Βραζιλιάνος χαφ, απλά κρατούν το κεφάλι τους περιμένοντας το... μοιραίο. Μόνο που ο Ντραγκόφσκι προκάλεσε την ανακούφιση τους και τη συνέχιση της προσπάθειας.

Ο Αράο, μάλιστα, σκύβει για λίγο να πάρει δυο ανάσες, να κατανοήσει ότι η ομάδα του γλίτωσε κι έπειτα σηκώνει ξανά το κεφάλι. Ο πορτιέρε του Παναθηναϊκού -όπως φυσικά και ο Τσιντώτας που ήταν σταθερότατος και αποτελεσματικός όταν χρειάστηκε- τη στιγμή που διώχνει στο 87' την μπάλα που κοντράρει στον ώμο του Γεντβάι και πηγαίνει προς την εστία του, ήταν σαν να «φώναξε» προς τους υπόλοιπους «πράσινους» -για την περίσταση λευκούς- ότι έπρεπε να το πάρουν. Και ο Φώτης Ιωαννίδης, η αλήθεια είναι δεν χρειαζόταν να το ακούσει. Το έψαχνε εξ αρχής...

Το πείσμα του Ιωαννίδη, το άγχος του, αλλά και η στήριξη που απολαμβάνει
Ακόμα το ψάχνει. Το θέλει, αλλά δεν του «κάθεται». Είναι εντυπωσιακό πως σε 14 αγωνιστικές στη φετινή Stoiximan Super League και σε 11 δικές του συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ο Φώτης Ιωαννίδης δεν έχει σκοράρει. Από τη στιγμή που επέστρεψε από τον τραυματισμό του, το ψάχνει με... λύσσα. Φαίνεται. Παίρνει τις προσπάθειες πάνω του. Θα πεισμώσει σε αρκετές περιπτώσεις που θα καταλάβει ότι μπορεί να πάει μόνος του μέχρι τέλους. Το έκανε και στην Τρίπολη.

Γκολ πάλι δεν ήρθε γιατί ο Τσιντώντας τον σταμάτησε στις δύο μεγάλες δικές του ευκαιρίες. Και όμως, ο Έλληνας φορ, ήταν εκείνος που με μαγική μπαλιά έψαξε τον Γερεμέγεφ στη φάση πριν το γκολ. Που έφαγε «ξύλο». Που γέμισε λάσπη τη φανέλα από τις «μονομαχίες». Που έτρεξε, που κουράστηκε, που προσπάθησε να κρατήσει καθαρό το μυαλό του. Που ακόμα έχει πίεση -την οποία ασκεί κυρίως εκείνος στον εαυτό του- αλλά έτσι είναι για έναν επιθετικό όταν δεν σκοράρει.

Και όμως, η στήριξη που απολαμβάνει από τους γύρω του είναι τέτοια που του κάνει φοβερό καλό. Και είναι τυχερός για αυτό. Οι αντιδράσεις των συμπαικτών του προς εκείνον, η αναγνώριση της δουλειάς του, οι αγκαλιές και η τόνωση του ηθικού, είναι το κατάλληλο εφόδιο. Μέχρι να πάρει μπρος...

Πηγή: sport-fm.gr

BEST OF THEMASPORTS