Ρόρι Ντέλαπ: O «ακοντιστής» που προκάλεσε χάος στην Πρέμιερ Λιγκ

Αν και μέχρι τα 16 του χρόνια ασχολιόταν με τον ακοντισμό, ο Ρόρι Ντέλαπ έγινε διάσημος για τα δυνατά του πλάγια ως ποδοσφαιριστής.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Λίγοι το γνωρίζουν, όμως το πρώτο γκολ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ προήλθε από εκτέλεση πλαγίου, με τον αποδέκτη Μπράιαν Ντιν να σκοράρει με τη φανέλα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ ενάντια στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Χρειάστηκε να περάσουν 16 χρόνια για να βγει το συγκεκριμένο set-piece στο προσκήνιο και με την βοήθεια του σπουδαίοτερου εκφραστή του, Ρόρι Ντέλαπ, να ταρακουνήσει συθέμελα το πιο ελκυστικό πρωτάθλημα του κόσμου, που προσπάθησε με κάθε αθέμιτο και θεμιτό μέσο αποτυχημένα να το αντιμετωπίσει!

«Μια ανθρώπινη σφεντόνα», θα τον χαρακτηρίσει ο Ντέιβιντ Μόις. «Ο καλύτερος βαλλιστικός πύραυλος που είδα ποτέ μου», θα δηλώσει γεμάτος ζήλια ο Σαμ Αλαρντάις. «Δεν έχω δει κάτι τέτοιο ξανά στην ζωή μου στο ποδόσφαιρο!», θα τονίσει σοκαρισμένος ο νεόφερτος τότε στην Τσέλσι, Λουίζ Φελίπε Σκολαρι. Τόσα και τόσα χρόνια με εκτελέσεις πλαγίων από σκληραγωγημένους Βρετανούς αθλητές γεμάτους μούσκουλα κι όμως ο Ιρλανδός μέσος που είχε γεννηθεί στο Σάτον της Αγγλίας είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι μοναδικό σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Απόσταση, ακρίβεια και ευθεία βολή, αφού χειρίζοταν την μπάλα σαν ακόντιο!

Είναι πραγματικά άδικο να ταυτίσουμε τον Ντέλαπ με μία του μόνο κίνηση εντός γηπέδου, αφού σε όλη του την καριέρα δούλευε εντατικά για να γίνεται καλύτερος, να αγωνίζεται σταθερά και να επιτυγχάνει τους στόχους της εκάστοτε ομάδας του. Ξεκίνησε στην Καρλάιλ και μόλις στην πρώτη του κανονική σεζόν πανηγύρισε την άνοδο στη Δεύτερη Κατηγορία (σημερινή League One), όντας ένας από τους παίκτες που ευστόχησαν στην διαδικασία των πέναλτι στον τελικό των πλέι-οφ απέναντι στην Κόλτσεστερ. Έπεσε την αμέσως επόμενη χρονιά και ξανανέβηκε για να κερδίσει κατευθείαν προαγωγή στην Πρέμιερ Λιγκ και την Ντέρμπι Κάουντι!

Δεν άργησε να γίνει βασικός και στην τετραετία του στο Πράιντ Παρκ, όχι μόνο βοήθησε στην μακροημέρευση της ομάδας στην κορυφαία κατηγορία, αλλά κέντρισε και το ενδιαφέρον άλλων συλλόγων, όπως της Σαουθάμπτον, που το καλοκαίρι του 2001 τον έκανε την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της (4 εκ. λίρες), ρεκόρ που κράτησε μέχρι το 2012. Μαζί της έπαιξε στον τελικό του FA Cup το 2003 και ακολούθως στο Κύπελλο UEFA της επόμενης σεζόν και στις 27 Μαρτίου του 2004 πέτυχε ένα από τα κορυφαία ψαλιδάκια που είχαν μπει ποτέ στο πρωτάθλημα απένατι στην Τοτεναμ. Δυστυχώς την επόμενη χρονιά η ομάδα υποβιβάστηκε κι αυτός μετά από μισή σεζόν στην Τσάμπιονσιπ μεταπήδησε στη Σάντερλαντ του συμπατριώτη του, Μικ ΜακΚάρθι.

H πραγματική του καριέρα στο Στάδιο του Φωτός κράτησε μόλις δύο μήνες, αφού σε ένα ματς εκείνου του Απρίλη συγκρούστηκε με τον συμπαίκτη του, Τζορτζ ΜακΚάρτνι, και υπέστη τόσο σοβαρό κάταγμα στην μύτη, που το παιχνίδι διεκόπη οριστικά, καθώς η ακατάσχετη αιμορραγία του τρόμαξε τους πάντες. Μετά από μία πολύπλοκη επέμβαση στο ρινικό οστό, πρόλαβε να κάνει μόνο ζέσταμα σε έναν αγώνα απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου υποτροπίασε και τέθηκε εκτός αγωνιστικής δράσης επ’ αόριστον, την ώρα μάλιστα που οι «Μαυρόγατες» αποχαιρετούσαν την κατηγορία.

Η ατυχία του φυσικά δεν σταματά εδώ. Ο Ρόι Κιν, που κάθεται στον πάγκο της Σάντερλαντ με την έναρξη της νέας σεζόν δεν θέλει να τον βλέπει ούτε… ζωγραφιστό, κι έτσι φεύγει ως δανεικός για τη Στόουκ, όπου μετά από μόλις οκτώ αγώνες και στην αναμέτρηση απέναντι στην πρώην ομάδα του, σπάει το πόδι του σε δύο σημεία και τίθεται νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν για δεύτερη διαδοχική χρονιά. Άπαντες περιμένουν τον Ντέλαπ να επιστρέψει στον κανονικό του σύλλογο, τους «Πότερς» να αξιώσουν την νόμιμη αποζημίωση από τη Φούτμπολ Λιγκ και το συμφωνηθέν ποσό για μόνιμη μεταγραφή να πεταχτεί στα σκουπίδια. Τίποτα όμως από αυτά δεν θα γίνει, αφού στις λιγοστές προπονήσεις που έχει κάνει με την ομάδα ο Τόνι Πιούλις θα διακρίνει σε αυτόν ένα σπάνιο χάρισμα!

«Ήταν κάπως περίεργο το πως προέκυψε αυτή η ανακάλυψη. Κάναμε μία άσκηση με ομάδες σε μικρούς χώρους και οι κεντρικοί μέσοι έπρεπε να τους τροφοδοτήσουν από μακρινή απόσταση. Ο Ρόρι σε μία στιγμή έκανε ένα πλάγιο και όλοι έμειναν με το στόμα ανοικτό. Την επόμενη ημέρα ο Πιούλις ξόδεψε όλη την προπόνηση, βάζοντας τον να εκτελεί πλάγια από κάθε πιθανή θέση και την ομάδα να τοποθετείται επιθετικά μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό ήταν. Τα πράγματα είχαν πάρει ήδη την τροπή που έπρεπε», θα αποκαλύψει ο συμπαίκτης του σε Σάντερλαντ και Στόουκ, Λίαμ Λόρενς.

Η ερώτηση προφανής: Γιατί καμία ομάδα δεν είχε αντιληφθεί και κατ’ επέκταση εκμεταλλευτεί το ταλέντο του; Καταρχάς ο Ντέλαπ έπαιζε στο κέντρο και όχι στην άκρη είτε της άμυνας είτε της μεσαίας γραμμής, οπότε δεν έφτανε καν εύκολα στη φάση της δοκιμής, ενώ ακόμα κι αυτό να συνέβαινε θα χρειαζόταν ένας αντισυμβατικός προπονητής όπως ο Πιούλις για να στήσει ένα επιθετικό πλάνο γύρω από τα πλάγια. Βέβαια ο Άγγλος τεχνικός είχε και τα κατάλληλα εργαλεία, αφού οι «Πότερς» είχαν ένα σκληρό και ψηλό ρόστερ, ιδανικό για στημένες φάσεις, με παίκτες-βουνά όπως οι Σόκρος, Κορτ, Φούλερ, Γκρίφιν και Σιντιμπέ!

Κάπως έτσι, όσο περιέργο κι αν φάνηκε τότε, η Στόουκ όχι μόνο βοήθησε τον Ιρλανδό να αναρρώσει, αλλά τον αγόρασε όσο ήταν ακόμα τραυματίας τρεις μόλις μήνες μετά το κάταγμα και περίπου εφτά πριν την επιστροφή του στα γήπεδα. Χωρίς αυτόν την σεζόν 2006/07 ο σύλλογος έχασε την τελευταία αγωνιστική την είσοδο στα πλέι-οφ ανόδου μετά από μία ισοπαλία-σοκ με την αδιάφορη ΚΠΡ. Η επάνοδος του την επόμενη χρονιά δεν συνδυάστηκε μόνο με τον πολυπόθητο προβιβασμό στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και με την πρώτη έμπρακτη επιρροή των «ακοντιστικών» του ικανοτήτων, που έφεραν δεκάδες τέρματα με αυτόν τον τρόπο. Ευτυχώς για τους «Πότερς» η ομάδα τους ήταν αρκετά καλή για να ξεχωρίσει και χωρίς αυτό το χάρισμα, με αποτέλεσμα η μεγάλη κατηγορία να πιαστεί εξαπίνης!

Από τα 13 πρώτα γκολ της Στόουκ στην Πρέμιερ Λιγκ περισσότερα από τα μισά (7) χρεώθηκαν ως ασίστ του Ντέλαπ μετά από πλάγιο. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008 απέναντι στην Έβερτον ήταν η πρώτη φορά που ο Ιρλανδός έγινε πρωτοσέλιδο. Η ικανότατη τότε ομάδα του Μόις προηγήθηκε στο 50′ με 2-0 και είχε τον απόλυτο έλεγχο του ματς, όμως μέσα σε οκτώ λεπτά (55′ και 63′) είδε πρώτα τον Ολοφινιάνα να μειώνει μετά από πλάγιο κοντά στο κέντρο και από μια παρόμοια εκτέλεση στα αριστερά της περιοχής να ισοφαρίζεται με αυτογκόλ του Τζαγκιέλκα.

Τελικά την νίκη την πήρε χάρη σε τέρμα του Κέιχιλ, όμως την δόξα την είχε κλέψει άλλος. Το συγκεκριμένο συμβάν μάλιστα ενέπνευσε έναν μεταπτυχιακό φοιτητή του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν να γράψει εργασία για διδακτορικό δίπλωμα με τον μακροσκελή τίτλο «Blissful Ignorance: the Butterfly Effect’s place in Chaos Theory», στον οποίο κάνει την απίστευτη ανάλυση για το πως τα πλάγια του Ντέλαπ κατά της Έβερτον προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008!

Σχεδόν ενάμιση μήνα μετά επόμενο πικραμένο και εξοργισμένο θύμα η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, που υπερηφανευόταν για το τεχνικό παιχνίδι κατοχής και το εφάρμοζε με ένα αρκετά ντελικάτο ρόστερ, αλλά σχεδόν ανίκανο να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή. Οι «Κανονιέρηδες» όχι μόνο έφυγαν ηττημένοι από το Μπριτάνια, δεχόμενοι δύο πανομοιότυπα γκολ, αλλά κυρίως κατάλαβαν πως κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες κανείς δεν μπορούσε να προετοιμαστεί για το «Delap Special», όπως ονομάστηκε. «Είναι ένα πραγματικά άδικο πλεονέκτημα. Χρησιμοποιεί μια δύναμη, που συνήθως δεν προσφέρει τίποτα στο ποδόσφαιρο», θα είναι το πικρόχολο σχόλιο του Αλσατού, που θα φτάσει μέχρι και να συζητήσει την πιθανότητα να εκτελούνται τα πλάγια ως ελεύθερα με το πόδι!

 

Φυσικά σύντομα επικράτησε «επιδημία» με κάθε ομάδα να παίρνει τα δικά της περιοριστικά μέτρα. Κάποιοι γέμιζαν μόνο την μικρή περιοχή με παίκτες ώστε να μην υπάρχει πεδίο βολής, ενώ άλλοι τους εξαφάνιζαν από εκεί ώστε να βγει με κάθε τρόπο ο τερματοφύλακας και να διώξει. Η Γουέστ Χαμ αποφάσισε παράνομα να φέρει τις διαφημιστικές πινακίδες σε επικίνδυνα κοντινή απόσταση με τις γραμμές του γηπέδου, με την FA να της επιβάλλει πρόστιμο και την ίδια την ομάδα να αποζημιώνει τους θεατές στα καθίσματα που εμποδίζονταν από αυτό το απίστευτο συμβάν.

Η Νιουκάστλ -και μερικές άλλες- δεν έδωσαν πετσέτες στους πάγκους των φιλοξενουμένων ώστε ο Ιρλανδός να μην στεγνώνει την μπάλα πριν τις εκτελέσεις και ο τερματοφύλακας της Χαλ, Μπόουαζ Μάιχιλ, σε μία κωμικοτραγική φάση επέλεξε να βγάλει χαρακτηριστικά την μπάλα κόρνερ σε ένα διώξιμο αντί να περάσει την «κόλαση» ενός πλαγίου. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η δήλωση του Πίτερ Κράουτς, που σε ένα ημίχρονο σκέτη καταστροφή με δεκάδες πλάγια, είδε τον συμπαίκτη του και τερματοφύλακα της Τότεναμ, Εουρέλιο Γκόμες, να κλαίει στα αποδυτήρια!

Οι φήμες για το τι συνέβαινε στο προπονητικό κέντρο της Στόουκ οργίαζαν. Ο Πιούλις δούλευε τον συγκεκριμένο τύπο επίθεσης τρεις φορές την εβδομάδα και όλοι τηρούσαν τις οδηγίες του με θρησκευτική ευλάβεια. Έμοιαζε πραγματικά με μια βάναυση χορογραφία. Άλλοι μπλόκαραν, άλλοι έτρεχαν στο πίσω δοκάρι, άλλος έσκυβε επιτηδευμένα και ο αγαπημένος target-man, Ράιαν Σόκρος, είχε πάντα την κατάλληλη θέση για να πασάρει, να σπρώξει ή να σκοράρει. Συνολικά οι «Πότερς» πέτυχαν 24 (!) γκολ μετά από εκτέλεση πλαγίου, είτε χρεώθηκε άμεση ασίστ στον Ντέλαπ είτε σε κάποιον που είχε παρέμβει στο μεσοδιάστημα. Από τότε κανένας παίκτης δεν έχει πάνω από δύο ασίστ με πλάγιο και καμία ομάδα πάνω από δώδεακ τέρματα σε μία σεζόν.

Ένας σημαντικός λόγος που οι αντίπαλοι δεν μπορούσαν να καταρτίσουν ένα αποτελεσματικό πλάνο αντιμετώπισης ήταν πως δεν γινόταν να αναπαράγουν τις δεδομένες συνθήκες στην προπόνηση. Η τροχιά των εκτελέσεων του Ιρλανδού δεν είχαν καμπύλη και η μπάλα ακολουθούσε μια ευθεία απρόσκοπτη πορεία που μόνο κανόνι θα μπορούσε να μιμηθεί. Αυτός είναι ένας κι από τους λόγους που πολλοί σπουδαίοι σύλλογοι έχουν σήμερα προπονητή πλαγίων, όπως τον θρυλικό Τόμας Γκρόνεμαρκ, που κατέχει το ρεκόρ Guinness για την μακρύτερη εκτέλεση πλαγίου.

«Ο Ντέλαπ ήταν το κάτι άλλο. Οι εκτελέσεις του είχαν τέτοια ποιότητα που σπάνια μπορεί να επαναληφθεί ξανά. Όταν προπονούσα τη Λίβερπουλ, ήξερα πως μπορούσαμε να πετύχουμε γκολ με αυτόν τον τρόπο, όμως θέλαμε τουλάχιστον 8-10 πλάγια για να γίνει αυτό και ήταν μία χρονοβόρα και επικίνδυνη διαδικασία. Έπρεπε να ανεβάσεις πολλούς παίκτες ψηλά, ανεξάρτητα από την τακτική του ματς και κάθε τέτοια φάση θα έπαιρνε τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα για να συμβεί και σχεδόν άλλο τόσο για να επανέλθουν στις θέσεις τους. Πρακτικά ήταν αδύνατον!».

Η πρώτη χρονιά ήταν ονειρική και τελείωσε με την αξιοπρεπέστατη 12η θέση, που σχεδόν διατηρήθηκε τις επόμενες δύο (11η, 13η) και συνδυάστηκε με μία πορεία στον τελικό του FA Cup και φυσικά την έξοδο στην Ευρώπη. Τα πλάγια δεν σταμάτησαν φυσικά να αποτελούν απειλή, με τον Ντέλαπ να σημειώνει εννέα ασίστ με αυτόν τον τρόπο την επόμενη διετία. Όντας ήδη στα 35 του χρόνια ο Ιρλανδός φυσιολογικά άρχισε να φθίνει και τον Απρίλιο του 2011 ανανέωσε για έναν ακόμη χρόνο την συνεργασία του με τους «Πότερς», συμπληρώνοντας όμως την πρώτη του σεζόν (2011/12) χωρίς ούτε μία ασίστ από πλάγιο, αλλά με τα περισσότερα γκολ (2) του στην Πρέμιερ Λιγκ.

H Στόουκ αποφάσισε για μια ακόμη χρονιά να μην τον αποχωριστεί παρά την προχωρημένη ηλικία του, όμως η κάκιστη αγωνιστική της φόρμα και η ύστατη προσπάθεια για παραμονή τον ανάγκασε να πάει ως δανεικός στην Μπάρνσλεϊ, όπου στο ντεμπούτο του με ένα ακόμη… ιστορικό πλάγιο έδωσε έτοιμο γκολ στον Γκόλμπερν και κατά συνέπεια την νίκη με 2-1 απέναντι στην Μπλάκπουλ. Η κανονική του ομάδα έπεσε κατηγορία και ο αποκαρδιωμένος πια Ντέλαπ προτίμησε την ηρεμία της League Two και την Μπέρτον, όπου έμεινε μόνο για τέσσερις μήνες πριν αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο και ακολουθήσει προπονητική καριέρα σε Ντέρμπι και Στόουκ ως μέλος του τεχνικού επιτελείου.

Ίσως σε κάποιους η ιστορία του Ιρλανδού διεθνή (11 συμμετοχές) να μοιάζει γραφική, χωρίς διάρκεια και κάπως αναχρονιστική, όμως ο ταπεινός μέσος ποτέ δεν επιδίωξε μια μεμονωμένη φήμη για μία και μοναδική ικανότητα. Είχε δηλώσει επανειλημμένα πως δεν γυμναζόταν στον άνω κορμό και προτιμούσε να τον θυμούνται για την συνολική προσφορά του. Παρ’ όλα αυτά ο Ρόρι Ντέλαπ θα παραμείνει πάντα ένας cult-hero όχι μόνο για την ομάδα της Στόουκ, αλλά και για ολόκληρη την Πρέμιερ Λιγκ. «Αυτό το αγόρι είναι φανταστικό. Χρησιμοποιεί τα χέρια του καλύτερα από τα πόδια του. Μπορεί να μην είναι όμορφο ποδόσφαιρο, όμως είναι αποτελεσματικό», θα πει ο Σκολάρι και θα συνοψίσει την απροσδόκητη δημοσιότητά του σε λίγες λέξεις… 

 

egglezoi.gr

BEST OF THEMASPORTS