«Εξαιρετική ομάδα, δεν γινόταν να τον νικήσεις»: Η μέρα που ο Παναθηναϊκός στάθηκε όρθιος σε τερέν – παγάκι, γεμάτο κοπριά

Ωστόσο η εικόνα που μας έμεινε από εκείνη την βραδιά έχει εντελώς διαφορετικό χρώμα. Κι ας μην πεταχτεί κάνας έξυπνος τώρα με την ξενέρωτη ατάκα «το λευκό δεν είναι χρώμα». Το γνωρίζουμε κύριε ψυχαναγκαστικέ ξερόλα. Το άσπρο δεν είναι κανονικά. Ούτε το μαύρο, άλλωστε που ήταν τελικά το… χρώμα του αγωνιστικού χώρου πάνω στον οποίο οι πράσινοι (επιτέλους ένα πραγματικό χρώμα χωρίς… αστερίσκους) στάθηκαν όρθιοι. Φεύγοντας από την Βαρσοβία με ένα πολύτιμο, όπως αποδείχθηκε, 0-0.

Πώς έφτασε μέχρι εκεί

Το ημερολόγιο έγραφε 6 Μαρτίου 1996 και ο Παναθηναϊκός ετοιμαζόταν για το πρώτο από τα δύο παιχνίδια απέναντι στους Πολωνούς στα προημιτελικά του Champions League. Για τους πράσινους αυτή θα ήταν η δεύτερη συμμετοχή στους «8» της νεοσύστατης –τότε- διοργάνωσης, μετά από εκείνη την «πειραματική» σεζόν 1991-1992.

Το τριφύλλι ήταν εντυπωσιακό στη φάση των ομίλων, ολοκληρώνοντας με 3 νίκες, 2 ισοπαλίες και μόλις 1, ανώδυνη ήττα. Ξεκίνησε βέβαια χάνοντας 1-0 από την Ντινάμο στο Κίεβο. Όμως ακολούθησαν οι καταγγελίες περί απόπειρας δωροδοκίας των διαιτητών από τους Ουκρανούς που οδήγησαν και στον αποκλεισμό τους. Τη θέση τους, εκ των υστέρων, πήρε η Άαλμποργκ, που τελικά ήταν και η μόνη ομάδα από την οποία ηττήθηκε ο Παναθηναϊκός. Ήταν το ματς της 3^ης αγωνιστικής, με τους Δανούς να επικρατούν με 2-1.

Πριν από αυτό το παιχνίδι, οι πράσινοι είχαν αρχίσει με το 3-1 στο ΟΑΚΑ επί της Ναντ και είχαν περάσει με 1-0 κόντρα στην Πόρτο στο «Ντραγκάο». Παρά το στραβοπάτημα στη Δανία, συνέχισαν με εντός έδρας ισοπαλία 0-0 απέναντι στους Πορτογάλους και πλέον βρίσκονταν σε θέση ισχύος στο γκρουπ. Επιβεβαίωσαν την ανωτερότητά τους με το 2-0 με την Άαλμποργκ και πήγαν στην αυλαία να τα παίξουν όλα για όλα στη Γαλλία. Αν και είχαν εξασφαλίσει την πρόκριση, η κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου είχε τεράστια σημασία. Σύμφωνα με το σύστημα που ίσχυε τότε, όποιος έμενε στην κορυφή θα έπαιζε στα προημιτελικά με τον 2^ο του Β΄ ομίλου.

Στη Ναντ οι πράσινοι συνάντησαν έντονη κακοκαιρία και ένα γήπεδο ντυμένο στα λευκά εξαιτίας της χιονόπτωσης. Πήραν μια –κυριολεκτικά- λευκή ισοπαλία, την πρωτιά και μια… διασταύρωση με την Λέγκια στη φάση των 8.

Κακοκαιρία και στη Βαρσοβία

Περίπου 3 μήνες αργότερα, ο Παναθηναϊκός ετοιμαζόταν για το ιστορικό ραντεβού απέναντι στους Πολωνούς. Υπολόγιζε ότι θα συναντήσει ανάλογες συνθήκες. Το μετεωρολογικό δελτίο έκανε λόγο για ισχυρές χιονοπτώσεις και στο μυαλό όλων ήρθε η προηγούμενη αναμέτρηση με τη Ναντ. Λογικά κάτι ανάλογο θα συνέβαινε και στην Βαρσοβία, όμως στην πράξη η κατάσταση αποδείχθηκε εντελώς διαφορετική.

Όντως το γήπεδο είχε σκεπαστεί από χιόνι, όμως οι Πολωνοί έτρεμαν στην ιδέα πιθανής αλλαγής έδρας. Σύμφωνα με τα σενάρια που είχαν ακουστεί, η UEFA που δεν επιθυμούσε αναβολή καθώς το καλεντάρι ήταν γεμάτο λόγω του Euro που θα γινόταν το καλοκαίρι, σκεφτόταν να στείλει τις ομάδες στην Γερμανία. Στο τραπέζι έπεσε η ιδέα του Βερολίνου και ο Παναθηναϊκός συναίνεσε, ποντάροντας προφανώς και στην ισχυρή ελληνική ομογένεια. Ίσως αντίστοιχες σκέψεις να πέρασαν από το μυαλό του προέδρου της Λέγκια. Αυτός ήταν που αποφάσισε πως το ματς έπρεπε –ο κόσμος να χαλάσει- να φιλοξενηθεί στη φυσική έδρα της ομάδας.

Το σχέδιο… κοπριά

Ωστόσο παραμονές του αγώνα οι τελευταίες προπονήσεις των δύο ομάδων εξελίχθηκαν σε παρωδία. Το χιόνι είχε σκεπάσει τον αγωνιστικό χώρο έχοντας «κάψει» ουσιαστικά και το χορτάρι. Με την κακοκαιρία να μην υποχωρεί, όλα έδειχναν ότι δεν θα ήταν δυνατό να παιχτεί μπάλα. Τότε ήταν που οι Πολωνοί συνέλαβαν το σχέδιο που θα μπορούσε να φέρει την κωδική ονομασία «κοπριά»!

Το γήπεδο στρώθηκε με αυτήν, με την ελπίδα ότι θα έλιωνε το χιόνι. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να ενωθεί με αυτό και στη συνέχεια να παγώσει, δημιουργώντας έναν βούρκο άνευ προηγουμένου. Από τις εικόνες και μόνο καταλαβαίνει κανείς ότι σήμερα κανένας διαιτητής δεν θα έδινε το «ΟΚ» να αρχίσει αυτό το ματς.

Κι όμως αυτό τελικά συνέβη και οι παίκτες του Παναθηναϊκού αναγκάστηκαν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Οι πράσινοι παρατάχτηκαν με Βάντζικ, Αποστολάκη, Γεωργιάδη Γ.Χ, Καλιτζάκη, Κολιτσιδάκη, Γεωργιάδη Γ.Σ, Μάρκο, Μαραγκό, Μπορέλι, Αλεξούδη, Βαζέχα.

Ενδεικτικό του πόσο ικανοποιημένος είχε μείνει ο Χουάν Ραμόν Ρότσα από την εμφάνιση, αλλά και της εξαιρετικής φυσικής κατάστασης που είχε εκείνη η ομάδα, είναι το γεγονός πως προχώρησε σε μόνο μία αλλαγή. Με τον Καπουράνη να μπαίνει στη θέση του Μαραγκού στο 79’.

Κράτησαν το 0-0 με σχετική άνεση, με τον τότε ποδοσφαιριστή της Λέγκια, Μάρεκ Ζόβζιακ, να δηλώνει σχετικά με αυτό το ματς: «Ο πρόεδρος έλεγε ότι αυτός ο βαρύς αγωνιστικός χώρος θα μας βοηθήσει. Τελικά κάναμε λάθος γιατί ήταν αδύνατο να επιτεθείς Ο Παναθηναϊκός είχε εξαιρετική ομάδα τότε και δεν γινόταν να τον νικήσεις». Είχε απόλυτο δίκιο. Δύο εβδομάδες αργότερα το τριφύλλι θα επικρατούσε 3-0 και θα έπαιρνε την πρόκριση στα ημιτελικά. Εκεί όπου η πορεία του σταμάτησε στο εμπόδιο του τεράστιου Άγιαξ, ένα βήμα πριν τον τελικό.