ΦΙΝΑΛΕ με... «Χ» στο Δασάκι - ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ και συνέχεια
Με την αναμέτρηση Εθνικός-ΑΠΟΕΛ ολοκληρώθηκε η 15η αγωνιστική και τελευταία για το 2024.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Συγκεκριμένα, το ECJ απεφάνθη ότι κάποιοι από τους κανόνες της FIFA σχετικά με τη μετακίνηση ελεύθερων ποδοσφαιριστών είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χρειάζονται άμεσα αλλαγές. Με πιο απλά λόγια οι κανόνες των μεταγραφών δε συνάδουν με τη νομοθεσία της ΕΕ.
Το καλοκαίρι του 2014, ο Λασανά Ντιαρά αγωνιζόταν στη Λοκομοτίβ Μόσχας. Ο διεθνής Γάλλος είχε διαφωνία με τον σύλλογο σχετικά με τον μισθό του. Η ομάδα αποφάσισε ότι αυτό συνιστούσε παραβίαση του συμβολαίου του και το τερμάτισε.
Στη συνέχεια, προσέφυγε στη FIFA, ζητώντας αποζημιώσεις. Παρά την… αντεπίθεση του Ντιαρά, το Δικαστήριο Διαφορών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (DRC) αποφάσισε υπέρ της Λοκομοτίβ και επιδίκασε πρόστιμο 10,5 εκατομμυρίων ευρώ στον παίκτη.
Την ίδια εποχή, ο Γάλλος δέχτηκε πρόταση από τη βελγική, Σαρλερουά, η οποία όμως περιλάμβανε μια προϋπόθεση: η ομάδα ήθελε την επιβεβαίωση της FIFA ότι ο ποδοσφαιριστής θα μπορούσε να μετακομίσει και ότι ο νέος του σύλλογος δεν θα ήταν υπεύθυνος για τα κόστη που οφείλονταν στη Λοκομοτίβ.
Η ανώτατη αρχή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου δεν παρείχε αυτές τις εγγυήσεις, καθώς οι κανόνες της απαιτούσαν ότι μια διεθνής πιστοποίηση μεταγραφής έπρεπε να παραχωρηθεί από την κατηγορία από την οποία φεύγει ο παίκτης πριν οποιαδήποτε συμφωνία πραγματοποιηθεί.
Δεδομένου ότι δεν είχαν καταβληθεί χρήματα στη Λοκομοτίβ, αυτή η άδεια δεν παρασχέθηκε. Ως αποτέλεσμα, τον Δεκέμβριο του 2015, ο Ντιαρά προσέφυγε νομικά κατά της FIFA και της βελγικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, διεκδικώντας απώλεια εισοδήματος και ξεκινώντας μια μακρά διαδικασία που οδήγησε στην απόφαση της Παρασκευής (4/10).
Ποια είναι η ουσία της υπόθεσης
Η αγωγή του Ντιαρά εξακολουθούσε να εκκρεμεί στα βελγικά δικαστήρια, αλλά παραπέμφθηκε από το εφετείο του στη CJEU (Ευρωπαϊκή Ένωση) για να καταθέσει τη γνώμη της σχετικά με το πώς σχετίζεται η υπόυεση, με δύο βασικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου: το δικαίωμα της ελεύθερης κίνησης των ανθρώπων και τη διατήρηση του ανταγωνισμού εντός των εσωτερικών αγορών.
Φέτος, εκδόθηκε νομική γνώμη από τον γενικό εισαγγελέα του CJEU, Ματζέι Σπουνάρα, για αυτό το θέμα, μια γνώμη που όπως φάνηκε καθοδήγησε και την ετυμηγορία του δικαστηρίου.
Τα καίρια ερωτήματα που είχαν μπροστά τους οι δικαστές ήταν τα εξής: Δρούσε η ΦΙΦΑ, ως αρμόδια αρχή του ποδοσφαίρου, κατά των δικαιωμάτων του Ντιαρά για να ενταχθεί ως ελεύθερος στη Σαρλερουά όταν του αρνήθηκε η σχετική έγκριση;
Επηρεάζει η υποχρέωση που επιβάλλεται σε έναν αγοραστή (ομάδα) να καλύψει τα έξοδα αποχώρησης ενός παίκτη από τον προηγούμενο σύλλογο του, τη δυνατότητα να πραγματοποιεί μεταγραφές;
Και πετυχαίνουν οι κανόνες μεταγραφών της FIFA τέτοιες συνέπειες λόγω της σχεδίασής τους; Στις τρεις αυτές περιπτώσεις, ο δικαστής υποστήριξε ότι η απάντηση είναι «ναι».
Το δικαστήριο της ΕΕ αποφάσισε το ίδιο, στέλνοντας το μήνυμα στην FIFA ότι υπάρχουν σαφείς δομικές προκλήσεις για την ίδια τη φύση του συστήματος μεταγραφών.
Τι γίνεται από τώρα και στο εξής
Με βάση την απόφαση του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ένας παίκτης θα μπορεί να αποχωρήσει από ένα συμβόλαιο χωρίς αυτό να επηρεάζει την ικανότητά του να βρει νέο σύλλογο ή να επιβάλλει οποιοδήποτε κόστος στη νέα του ομάδα.
Μια απόφαση που μπορεί να αλλάξει πολλά, ιδιαίτερα στο κομάτι των διαπραγματεύσεων των συμβολαίων των παικτών, μετατοπίζοντας τες από τους συλλόγους προς τους παίκτες και τους εκπροσώπους τους.
Για πολλούς συλλόγους στην Ευρώπη, οι μεταγραφές είναι ένας ζωτικός τρόπος για να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους. Η απόφαση αυτή, ενάντια στη FIFA, πιθανόν να λειτουργήσει υπέρ των κορυφαίων κλαμπ, καθώς θα μπορούν να πείσουν τους παίκτες να «φύγουν» από τα συμβόλαιά τους με έναν τρόπο που δεν είναι εφικτός έως τώρα.
Από την άλλη πλευρά, οι εμπορικές σχέσεις που στηρίζουν ομάδες με πολλαπλή ιδιοκτησία θα γίνουν επίσης πιο αβέβαιες, με τους συλλόγους να χάνουν ουσιαστικά τον έλεγχο των επαγγελματικών διαδρομών των παικτών.
Θα μπορούμε να μιλάμε για υπόθεση «Μπόσμαν 2»;
Εξαρτάται από την οπτική του καθενός. Η απόφαση Μπόσμαν, το 1995, αφορούσε κάθε παίκτη και το δικαίωμα να αποχωρεί ελεύθερος από έναν σύλλογο στο τέλος του συμβολαίου τους.
Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι παίκτες που θα θελήσουν να αξιοποιήσουν την επιλογή αυτή να «σπάνε» το συμβόλαιό τους. Από την άλλη, η χθεσινή απόφαση σημαίνει ότι ένας παίκτης θα μπορεί να αποχωρεί από την ομάδα του ανά πάσα στιγμή, ενώ έχει συμβόλαιο σε ισχύ.
Επιπλέον, όπως συμβαίνει συχνά, αυτή η απόφαση δεν θα είναι η τελική, καθώς θα επανεξεταστεί και από τα βελγικά δικαστήρια…
Πηγή: monobala.gr