Απολλωνίστας και με την βούλα ο Κουν (Φωτογραφίες)
Μετά το SMS ο Απόλλωνας ανακοίνωσε και επίσημα με ανάρτηση τον τερματοφύλακα Φίλιπ Κουν
Ακολουθήστε μας στο Google news
H πρώτη απορία που δημιουργείται στο μυαλό για τη Λιόν είναι το όνομά της: Το «Ολιμπίκ» μοιάζει παράξενο να το υιοθετεί κάποιος που δεν έχει άμεση σχέση με τον ολυμπισμό, πριν ακόμα διαδοθεί αυτή η έννοια.
Το συγκεκριμένο σωματείο, όμως, ακολούθησε την τρέλα, τη μόδα της εποχής. Αυτό το όνομα σηματοδότησε την ιστορία ενός συλλόγου που απογειώθηκε για να μεταμορφωθεί από ένα περιφερειακό και μικρομεσαίο γαλλικό κλαμπ σ’ έναν από τους ισχυρότερους «παίκτες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Το 1896, όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος, η πρώτη του ονομασία ήταν «Ρασίνγκ Κλαμπ». Όπως στους περισσότερους αθλητικούς συλλόγους στη Γαλλία εκείνη την εποχή, το κύριο σπορ ήταν η ποδηλασία. Τον πρώτο χρόνο κιόλας του συλλόγου ανέλαβαν δράση οι φοιτητές-αθλητές από το πανεπιστήμιο της Λιόν, οι οποίοι έφτιαξαν μια ομάδα ράγκμπι (Λιόν Ολιμπίκ Ουνιβερσιτέρ).
Αυτό ήταν και το πρώτο ομαδικό σπορ που εντάχθηκε στο σύλλογο. Ποδοσφαιρικό τμήμα υπήρχε από το 1899, ωστόσο η Λιόν είχε εξελιχθεί ήδη σε πολυαθλητικό σύλλογο. Με σκοπό να έχει ομάδες σε όλα τα σπορ, με το να «ενσωματώνει» ανεξάρτητα σωματεία της πόλης που ασχολούνταν με τον στίβο, την ξιφασκία, την πάλη κτλ.
Σε αντίθεση, πάντως, με τα άλλα σπορ, όπου σύντομα η Ολιμπίκ δεν έγινε μόνο η κυρίαρχη δύναμη, αλλά η μόνη δύναμη, στο ποδόσφαιρο ο ανταγωνισμός υπήρξε έντονος και η «πρωτιά» του συλλόγου στην πόλη κερδήθηκε μέσα στο γήπεδο. Τις πρώτες δεκαετίες η FC Λιόν (η οποία υπάρχει ακόμα, και παίζει στην 6η κατηγορία) θεωρούνταν η σημαντικότερη ποδοσφαιρική δύναμη της πόλης. Υπήρχαν κι άλλες δύο ομάδες στην πόλη, η AS Λιόν και η Τερό.
Η πρώτη κομβική χρονιά υπήρξε το 1910. H Λιόν κατέκτησε το τοπικό πρωτάθλημα της πόλης κι απέκτησε το δικαίωμα να παίξει στο εθνικό πρωτάθλημα, που τότε γινόταν με διαδικασία νοκ-άουτ αγώνων, σαν το κύπελλο. Έφτασε ως τα προημιτελικά, όπου και αποκλείστηκε από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ (μάλιστα με ήττα 5-0), αλλά είχε ήδη αρχίσει να «ψηλώνει». Μέσα στην επόμενη πενταετία ήταν το αδιαμφισβήτητο ποδοσφαιρικό αφεντικό της πόλης.
Ο επόμενος ακρογωνιαίος λίθος στην ιστορία του κλαμπ μπήκε το 1950. Τότε αποφασίστηκε κάτι που στα μάτια των περισσότερων εκείνη την εποχή έμοιαζε αδιανόητο: Να χωριστεί το ποδοσφαιρικό τμήμα από τα υπόλοιπα. Ο Φελίξ Λουό, ο προπονητής της Λιόν εκείνη την εποχή και μια εμβληματική φιγούρα στην ιστορία της, ήταν ο άνθρωπος που κίνησε αποφασιστικά τα νήματα. Κατά τη γνώμη του, το κλαμπ είχε μπερδευτεί επικίνδυνα: Η εμμονή της γενικής διοίκησης του συλλόγου στα ερασιτεχνικά σπορ δεν μπορούσε να συμβαδίσει με τον επαγγελματισμό που ο ίδιος ήθελε να προωθήσει στο ποδόσφαιρο.
Από εκεί προκύπτει και η (σχετικά πρόσφατη) επίσημη ημερομηνία ίδρυσης του συλλόγου: 26 Μαϊου 1950. Στην ουσία είναι η ημερομηνία που πιστοποιήθηκε από τις γαλλικές αθλητικές αρχές αυτός ο διαχωρισμός. Κάτι που, όπως φαίνεται, έσωσε το ποδοσφαιρικό τμήμα από την μετριότητα. Κι αυτό διότι σιγά-σιγά τα υπόλοιπα αθλητικά τμήματα του συλλόγου είτε εξαφανίστηκαν, είτε ανεξαρτητοποιήθηκαν.
Ήδη από την πρώτη σεζόν η ομάδα κατάφερε να ανέβει στην 1η κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος και το σχέδιο έδειχνε να πηγαίνει καλά. Για τα επόμενα 35 χρόνια, πάντως, η ομάδα δεν έκανε καν όνειρα ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να συγκαταλέγεται στις μεγάλες δυνάμεις του γαλλικού ποδοσφαίρου. Είχε κάποιες αναλαμπές (όπως τα κύπελλα το 1964, το 1967 και το 1972 και ακόμα τρεις χαμένοι τελικοί), όμως δεν μπορούσε καν να σταθεροποιηθεί στην πρώτη κατηγορία.
Η τρίτη (και… φαρμακερή) ημερομηνία σταθμός ήταν η 15η Ιουνίου 1987. Τότε ανακοινώθηκε ότι η προεδρία του συλλόγου περνάει στα χέρια του Ζαν Μισέλ Ολάς, ενός 38χρονου τότε επιχειρηματία που είχε πρωτοποριακές ιδέες και, ακόμα καλύτερα, μπορούσε να τις εφαρμόσει. Το έκανε ήδη στη δουλειά του, την εταιρεία CEGID, μια από τις πρωτοπόρες σε θέματα λογισμικού και μάνατζμεντ επιχειρήσεων από τότε, που οι έννοιες αυτές ήταν στην ουσία ανύπαρκτες ακόμα και σε μεγάλες εταιρείες.
Στην πρώτη του κιόλας χρονιά στη Λιόν ο Ολάς παρουσίασε το πλάνο OL-Europe. Με απώτερο στόχο η ομάδα όχι μόνο να γίνει κυρίαρχη στη Γαλλία, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Φανταστείτε πώς ακούστηκαν αυτά στ’ αυτιά των οπαδών, που έβλεπαν την ομάδα τους να βρίσκεται ακόμα στην 2η κατηγορία… Η Λιόν πήρε τον τίτλο της Λιγκ 2 το 1989 κι έκτοτε δεν κοίταξε ποτέ πίσω.
Ο Ολάς και η παροιμιώδης αποτελεσματικότητά του μετέτρεψαν τη Λιόν από ένα περιφερειακό γαλλικό κλαμπ στην 13η πλουσιότερη ομάδα του πλανήτη. Το μυστικό ήταν ένα μοντέλο διοίκησης που δεν διέφερε καθόλου από μια επιχείρηση. Ακόμα κι όταν η Λιόν σάρωνε τους εγχώριους τίτλους (από το 2001-2002 ως το 2007-2008 πήρε επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα) στο μυαλό του προέδρου βρισκόταν μόνο το κέρδος. Σ’ αυτούς που με το πέρασμα των χρόνων τον κατηγορούσαν ότι διοικούσε τον σύλλογο σαν επιχείρηση απαντούσε ότι δεν γνωρίζει άλλο τρόπο διοίκησης.
H ουσία είναι ότι παρά τις σκόρπιες διαμαρτυρίες ότι ο Ολάς… έδενε με κόκκινη κορδέλα και πουλούσε όποιον θεωρούσε ότι έφερνε στο σύλλογο τα χρήματα που «έπρεπε», από τη Λιόν πέρασε ένας πραγματικός γαλαξίας αστέρων, ειδικά τα 20 τελευταία χρόνια. Η δυναμική του συλλόγου μπορεί να περιορίστηκε από το οικονομικό «μπουμ» που έφερε η ενεργοποίηση της Παρί Σεν Ζερμέν και τα λεφτά της Αραβίας, ωστόσο η Λιόν έχει πλέον σταθεροποιηθεί στο υψηλότερο επίπεδο στη Γαλλία και δεν θα κοιτάξει πίσω.
Ο Ολάς έφυγε από την προεδρία το 2022, μετά από 35 χρόνια στη διοίκηση και μια οριστική αναμόρφωση του προφίλ της ομάδας. Κι αν οι τίτλοι και οι μεγάλες μεταγραφές θεωρούνται παρελθόν, το «Παρκ Ολιμπίκ Λιονέ», το εντυπωσιακό συγκρότημα που φιλοξενεί τις αθλητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου στο προάστιο Ντεσίν-Σαρπιέ, θα βρίσκεται για πολλά χρόνια εκεί για να υπενθυμίζει αυτή την αναβάθμιση.
Ο νέος πρόεδρος, ο Αμερκανός επιχειρηματίας Τζον Τέξτορ, θεωρεί ο γκουρού της εικονικής πραγματικότητας (Virtual Reality) στις ΗΠΑ. Ο κόσμος, πάντως, δεν βλέπει ακόμα και τώρα με καλό μάτι αυτή την κίνηση, δεδομένου ότι το ενδιαφέρον του Τέξτορ είναι καθαρά επιχειρηματικό (έχει μετοχές μεταξύ άλλων στη Μποταφόγκο, την Κρίσταλ Πάλας και στη βελγική Μόλενμπεκ) και η σχέση του με την εικονική πραγματικότητα έχει τροφοδοτήσει πολλά ανέκδοτα για την πορεία της ομάδας.
Πηγή: sdna.gr