7. Περιορισμένος αριθμός κρατών και ηπείρων. Στους αγώνες του 1896 συμμετείχαν 14 κράτη. Η ΔΟΕ δεν τα κατονομάζει αλλά πρόκειται για τα εξής: Ελλάδα, Αυστραλία, Αυστρία, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, ΗΠΑ, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Ουγγαρία, Σουηδία και Χιλή. Τα 14 αυτά κράτη εκπροσωπούσαν τρεις ηπείρους, την Ευρώπη, την Αμερική (Βόρεια & Νότια) και την Ωκεανία, απουσίαζαν δηλαδή τελείως η Ασία και η Αφρική. Στο Παρίσι, όπου θα εκπροσωπηθούν φυσικά όλες οι ήπειροι, θα συμμετάσχουν 206 κράτη, άρα θα έχουμε αύξηση σε σχέση με το 1896 και τα 14 κράτη, της τάξης του 1.371%.
8. Πλήρης έλλειψη αθλητικής ειδίκευσης. Πολλοί από τους αθλητές του 1896 έκαναν διάφορα αθλήματα, τα οποία δεν είχαν την παραμικρή σχέση μεταξύ τους. Είχαμε, για παράδειγμα, αρσιβαρίστα που πήρε μέρος και στη σκοποβολή, σκοπευτή που πήρε μέρος και στην ξιφασκία, καθώς και δρομείς ταχύτητας που έτρεξαν και δρόμους αντοχής! Κάτι το οποίο φυσικά δεν συναντάται σήμερα, όπου η εξειδίκευση κάθε αθλητή στο αγώνισμά του, είναι ένα από τα προαπαιτούμενα της επιτυχίας.
9. Η άγνοια των αγωνισμάτων και των κανονισμών. Υπήρξαν πολλά παραδείγματα αθλητών που το 1896 δεν γνώριζαν το αγώνισμα στο οποίο πήραν μέρος. Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται φυσικά και ο Σπύρος Λούης, όμως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα υπήρξε ο Αμερικανός Robert Garrett, ο οποίος κέρδισε την πρώτη θέση στη δισκοβολία. Ο Garrett, όταν έφτασε στην Αθήνα, δεν είχε ιδέα τί ήταν ο δίσκος και η δισκοβολία, όμως του το δίδαξαν οι Έλληνες αθλητές τις λίγες μέρες πριν τους αγώνες. Τελικά ο Αμερικανός πήρε την πρώτη θέση στην έκτη και τελευταία του προσπάθεια, ξεπερνώντας τον Έλληνα Παναγιώτη Παρασκευόπουλο. Τρανή απόδειξη ότι οι περισσότεροι αθλητές δεν είχαν ιδέα από κανονισμούς, είναι ότι ο Παρασκευόπουλος ζήτησε επίμονα από τους κριτές να εκτελέσει και έβδομη ρίψη, όταν τον ξεπέρασε ο Garrett!