ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: «Πήρα πολλά ρίσκα στη ζωή μου...»

Ο πρόεδρος της Ομόνοιας, Σταύρος Παπασταύρου μίλησε στο κανάλι Ομόνοια TV, σε μια πιο χαλαρή συνέντευξη.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Αναλυτικά όσα είπε:

Πρώτη τοποθέτηση: «Δεν είμαι συνηθισμένος να μην μιλώ για την ΟΜΟΝΟΙΑ, νομίζω θα είναι ενδιαφέρον. Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι σε προετοιμασία και παίρνω μια γεύση από το τι γίνεται εδώ, να μιλήσω με την τεχνική ηγεσία και τους παίκτες».

Αν του αρέσει η αναγνωρισιμότητα: «Ποτέ μου δεν έκανα τέτοιες συνεντεύξεις πριν την ΟΜΟΝΟΙΑ. Δημόσιες εμφανίσεις για τις εταιρείες μου και δημόσιους λόγους έκανα όμως στην τηλεόραση τώρα το έκανα. Δεν είναι κάτι που με πειράζει, είναι αναγκαίο κακό. Το κάνω γιατί ό κόσμος θέλει να ακούει και από εμένα τι έχω να πω».

Αν πίστευε ότι θα γίνει καναλάρχης: «Ούτε πέρασε τέτοια σκέψη».

Το πρόγραμμα του στην Αμερική: «Το πρόγραμμα μου είναι προσχεδιασμένο. Οι συναντήσεις μου ξεκινούν από τις 7-8 το πρωί ή και από τις 6 για τηλέφωνα στην Κύπρο. Ανάλογα με το πόσες συναντήσεις έχω μπορεί να πάω μέχρι το απόγευμα στις 6. Όπου και να βρίσκομαι όμως πάντα απαντώ σε τηλέφωνα και μηνύματα, μέχρι τα μεσάνυχτα».

Αν νιώθει πίεση στη δουλειά: Δεν νιώθω ιδιαίτερη πίεση, ανάλογα με το τι συμβαίνει στις δουλειές, όχι μόνο στην ΟΜΟΝΟΙΑ.

Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να τον κερδίσει: «Ειλικρίνεια, να είναι καλός άνθρωπος. Νομίζω είμαι καλός να κρίνω χαρακτήρες σύντομα. Νομίζω έχω την ικανότητα αυτή, όχι πάντα στο 100% φυσικά. Όταν κάποιος είναι καλός άνθρωπος συνήθως είναι αρκετό μέχρι να τον μάθω περισσότερο».

Αν κάποιος είναι πετυχημένος χρειάζεται να αυξήσει τις άμυνες του απέναντι σε άλλους για να μην τον εκμεταλλευτούν; «Αυτό συνήθως γίνεται από ανθρώπους που δεν είναι φίλοι σου, από ξένους που δεν έχουν σύνδεση μαζί σου. Μπορεί και κάποιοι φίλοι να το δοκιμάσουν, συμβαίνει. Όταν βλέπω κάτι καλό ή σωστό θέλω να βοηθώ.

Τι του αρέσει περισσότερο να κάνει όταν είναι στην Κύπρο: «Λίγο δύσκολη αυτή η ερώτηση. Γενικά η ζωή στην Κύπρο μου δίνει περισσότερα από ότι στην Αμερική, όπου περισσότερο ασχολούμαι με τη δουλειά. Επειδή υπάρχει 7 ώρες διαφορά με την Νέα Υόρκη δεν έχω τις ίδιες απαιτήσεις και δεν με ενοχλούν τόσο πολύ».

Πιο όμορφη ανάμνηση της ζωής του: «Η γέννηση των κόρων μου, αν και ήταν κάπως δραματικές αυτές οι στιγμές».

Αν συνάντησε ποτέ οπαδούς ή απλό κόσμο που του είπε κάτι και να τον συγκίνησε: «Ήταν μια φορά, την δεύτερη χρονιά που ήμουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Ήμουν στο ΓΣΠ και ήμασταν στα αποδυτήρια και βγήκαμε στον ανελκυστήρα. Εκεί ήταν ένας ηλικιωμένος και μόλις με είδε έπιασε τα κλάματα, εγώ δεν τον ήξερα. Με ευχαρίστησε και ήταν πριν καν πάρουμε το πρωτάθλημα. Δεν ήταν καλή η χρονιά εκείνη, δεν είχα πετύχει κάτι ακόμη και όμως ένιωσε την ανάγκη να με ευχαριστήσει».

Το τελευταίο πράγμα που τον έκανε να κλάψει: «Ήταν όταν πέρασε η κόρη μου και έγινε δικηγόρος. Ήταν μεγάλο το άγχος και η προσπάθεια. Ηταν δάκρυα χαράς».

Το τελευταίο πράγμα που τον έκανε να χαμογελάσει: «Είχε να κάνει με πολιτικά και προτιμώ να μην το πω».

Τι συμβουλή θα έδινε σε ένα μικρό παιδί, σε έναν έφηβο, για τη ζωή: «Να μην πνίγονται, να έχουν υπομονή. Προσπαθώ να θυμηθώ τις δικές μου κόρες. Να ακούν τους γονείς γιατί σε αυτή την ηλικία νομίζουν ξέρουν τα πάντα. Πάντα οι γονείς θέλουν το καλό τους».

Τι πρέπει να έχει καταφέρει κάποιος για να είναι πετυχημένος: «Όταν πλησιάσουμε στο τέλος της ζωής μας και κοιτάξουμε πίσω να μην έχουμε τύψεις ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και δεν το κάναμε ή να μην μετανιώσουμε για κάτι που κάναμε».

Ποιο ήταν το τελευταίο ρίσκο που πήρε: «Πήρα πολλά ρίσκα στη ζωή μου. Το τελευταίο νομίζω ήταν όταν αγόρασα την τράπεζα».

 

BEST OF THEMASPORTS