«Πετάει» για Βέλγιο η Ομόνοια (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)
Για το Βέλγιο αναχωρεί σήμερα στις 10:00 η Ομόνοια ενόψει της αυριανής αναμέτρησης με τη Γάνδη στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής της League Phase του Conference League.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Λουίς Φαν Χάαλ έχει γράψει χρυσές σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου μέσω της μακράς και άκρως πετυχημένης προπονητικής διαδρομής του, με τον ίδιο να έχει αποχωρήσει από τη δράση εδώ και μερικά χρόνια και να έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά στον μεγαλύτερο αγώνα που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος.
Αυτόν για τη ζωή του, με τον εμβληματικό Ολλανδό να έχει κάνει γνωστό πριν από μία διετία ότι πάσχει από επιθετικό καρκίνο του προστάτη και να παίρνει μέρος -σε συνεργασία με την διευθύντρια του "Centro Nacional de Investigaciones Oncológicas"- στο "Always Positive", ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκε για να γνωστοποιήσει στο κοινό την εν λόγω ασθένεια κα να συγκεντρωθούν χρήματα στο πλαίσιο της καταπολέμησής της.
"Πάντα έδειχνα πολύ νέος, γι' αυτό φαίνομαι τόσο καλά (γέλια). Η μητέρα μου πέθαινε και μέχρι την τελευταία στιγμή είχε ένα πρόσωπο σαν λουλούδι. Κανείς δεν μπορούσε να δει ότι ήταν άρρωστη. Και εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα. Ή την ίδια τύχη.
Ζω με την ασθένεια εδώ και κάτι παραπάνω από τρία χρόνια, με ακτινοβολίες, ενέσεις ορμονών, εγχειρήσεις, με καθετήρες και σακούλες ούρων. Είναι απίστευτο, αλλά μπορώ να το αντιμετωπίσω. Το έχω καταφέρει, και μπόρεσα να το κάνω ακόμα και να δουλεύω κατά τη διάρκεια του τελευταίου Παγκοσμίου Κυπέλλου (σ.σ. στο Κατάρ το 2022).
Νομίζω μάλιστα ότι κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου τα κατάφερα ακόμα καλύτερα, επειδή είχα έναν στόχο. Και με τη διαδικασία του καρκίνου είναι το ίδιο όπως και με τη διαδικασία του να είσαι προπονητής, αναζητάς έναν στόχο
Για μένα ήταν θετικό να αντιμετωπίζω και τα δύο πράγματα", τόνισε στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ ο πρώην προπονητής της εθνικής Ολλανδίας και άλλοτε των Άγιαξ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για να προσθέσει
Προέρχομαι από μια οικογένεια με εννέα αδέλφια. Είμαι ο μικρότερος. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 11 ετών. Πέθανε όταν ήταν 53. Από την άλλη πλευρά, η πρώτη μου σύζυγος πέθανε όταν ήμουν 39 ετών. Είμαι συνηθισμένος στο θάνατο.
Γι' αυτό ξέρω ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής και μπορείς να τον αντιμετωπίσεις. Όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι έχω καρκίνο, είπα: "Εντάξει, δεν είναι καλά νέα, αλλά καλύτερα να προσπαθήσω να κάνω κάτι γι' αυτό". Κάθε άνθρωπος μπορεί να αντιδράσει με διαφορετικό τρόπο. Γι' αυτό λέω: "Να είσαι ο εαυτός σου".
Κληθείς δε να μιλήσει για την απόφασή του να μιλήσει δημόσια για πρώτη φορά για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, είπε: "Το έκανα εν μέρει για το Ίδρυμα για τον Καρκίνο του Προστάτη στην Ολλανδία. Επέλεξα τον δημοσιογράφο μου και με έπεισε να πω τα πράγματα ανοιχτά, επειδή ήταν καλό για όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή την ασθένεια, τον καρκίνο του προστάτη.
Πήγα για να μιλήσω για αυτή την ασθένεια και για το πώς την είχα αντιμετωπίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και αυτό έτυχε πολύ καλής υποδοχής από το Ίδρυμα για τον καρκίνο του προστάτη"