ΠΡΟΕΛΑΥΝΕΙ η Πάφος, ανέβηκε τρίτη η Ομόνοια, ΙΣΤΟΡΙΚΗ νίκη για Ομόνοια 29Μ
Με τρία ματς άνοιξε η αυλαία της 11ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Ακολουθήστε μας στο Google news
4 Ιουνίου 2016… Η πυγμαχία θρηνεί. Ο Μοχάμεντ Άλι σε ηλικία 74 ετών, έχοντας ταλαιπωρηθεί πια για αρκετά χρόνια από την νόσο Πάρκινσον θα φύγει από τη ζωή. Ο μεγαλύτερος πυγμάχος όλων των εποχών θα αφήσει μια τεράστια κληρονομιά. Στο άθλημα που αγάπησε, και όχι μόνο.
Εμείς, θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί ο Μοχάμεντ Άλι λαμβάνει δικαιωματικά τον τίτλο του GOAT της πυγμαχίας.
GOAT… Greatest Of All Time… Ο καλύτερος όλων των εποχών… Ένας όρος που δημιουργήθηκε για να αποδώσει… τιμή σε αθλητές, καλλιτέχνες και γενικότερα άτομα τα οποία διέπρεψαν στον χώρο τους. Σε τέτοιο βαθμό που το όνομά τους μπαίνει σε περίοπτη θέση. Πιο ψηλά από όλους.
Ένας τίτλος… τιμής που τις περισσότερες φορές αποδίδεται σε αθλητές, μουσικούς, καλλιτέχνες. Και όταν αποδίδεται αποτελεί αφορμή για πολλές και μεγάλες συζητήσεις, ανάμεσα σε άτομα που συμφωνούν με τον τίτλο αυτό και τον αποδέκτη και όσους διαφωνούν.
Ποιος είναι ο πρώτος GOAT που μας έρχεται στο μυαλό; Ο Μάικλ Τζόρνταν. Ποιος είναι ο άλλος; Ο Μοχάμεντ Αλι.
Και στις δύο περιπτώσεις όμως υπάρχουν κάποιοι που δεν συμφωνούν με την επιλογή αυτή. Εμείς θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε - πείσουμε για να κάποιους- γιατί δίπλα στο όνομα του Μοχάμεντ Αλι, μπαίνει πανάξια ο τίτλος του καλύτερου όλων των εποχών. Και για να συμβεί αυτό, δεν θα μείνουμε σε ό,τι ορίζουν τα σχοινιά του ρινγκ. Εξάλλου ποτέ δεν θα μπορούσε ο Μοχάμεντ Αλι και η προσφορά του να περιοριστεί στο στενό αυτό πλαίσιο. Θα εξετάσουμε τον αθλητή αλλά και την προσωπικότητα…
Τι ορίζουμε ως footwork; Τόσο στην πυγμαχία, όσο και γενικότερα στα μαχητικά αθλήματα στον όρο αυτό περικλείεται ό,τι έχει να κάνει με την κίνηση ενός μαχητή στον χώρο, πάντα με πρόσωπο στον αντίπαλο. Η ισορροπία του, η κίνησή του στον χώρο, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να απειλεί με χτυπήματα, αλλά και να τα αποφεύγει μόνο με την κίνησή του.
Στην πυγμαχία, πολλές φορές «βλέπουμε» έναν πυγμάχο ο οποίος είναι εξαιρετικός στον τομέα αυτό, να κινείται σαν να μην πατάει το έδαφος, σαν να χορεύει.
Ο Μοχάμεντ Αλι, αν και όχι… Κουβανός (καθώς η… σχολή αυτή της πυγμαχίας, δίνει μεγάλο βάρος σε αυτό το στοιχείο) ήταν ο καλύτερος της εποχής του, και παραμένει ένας από τους καλύτερους ακόμη και τώρα. Κατάφερνε να… χορεύει συνέχεια, και πάντα να βρίσκεται στην κατάλληλη απόσταση για να αποφύγει τα χτυπήματα ή να χτυπήσει αυτός.
Μέχρι να ασχοληθείς με την πυγμαχία, ή έστω με ένα μαχητικό άθλημα, θα ανήκεις και εσύ στην ομάδα των ανθρώπων που στο μυαλό της συνδυάζει τα… μπράτσα, με τη δύναμη και τις δυνατές γροθιές. Τεράστιο λάθος. Όσοι έχουν φορέσει γάντια ή έστω έχουν ασχοληθεί με τα αθλήματα αυτά, θα έχουν καταλάβει - διαπιστώσει ότι τα… μούσκουλα δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο.
Φυσικά και υπάρχουν και οι λεγόμενοι «power ή heavy puchers», δηλαδή, αυτοί που αναζητούν το ένα χτύπημα για το νοκ-άουτ , ωστόσο ακόμη και αυτοί, παραδέχονται ότι αυτό που μετράει σε ένα χτύπημα είναι η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα. Αυτά είναι που κάνουν τη ζημιά στον αντίπαλο.
Ο Άλι είχε να υπερηφανεύεται για το στοιχείο αυτό, με την ατάκα του… «Float Like Butterfly Sting Like Bee» (πετάω σαν την πεταλούδα, τσιμπάω σαν τη μέλισσα), να έχει μείνει στην ιστορία.
Άμεσα συσχετιζόμενο στοιχείο με το footwork, καθώς για να μπορέσει να αντιδράσεις στα χτυπήματα θα πρέπει να έχεις καλή στάση σώματος και ισορροπία. Ωστόσο, σε αυτό παίζει ρόλο και το μάτι… Το να μπορέσει κάποιος να «βλέπει τα χτυπήματα» είναι μια ολόκληρη… επιστήμη και κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Ένα στοιχείο που το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν ασχοληθεί με τα αθλήματα. «Μυστικά» υπάρχουν για να μπορέσεις να αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι τα χτυπήματα να «έρχονται», να αρχίσει να λειτουργεί η περιφερειακή σου όραση.
Ο Μοχάμεντ Αλι είχε σίγουρα αναπτυγμένο το… ταλέντο αυτό, κάτι που αποδείχθηκε πολλές φορές στα παιχνίδια του όταν απέφευγε το ένα χτύπημα μετά το άλλο, εκμεταλλευόμενος και την εξαιρετικά ευλύγιστη μέση του. Ταλέντο που φαίνεται ξεκάθαρα στο παρακάτω βίντεο...
Συνεχίζοντας από παραπάνω, ο καθένας θα αναρωτηθεί τι είχε συμβεί όταν τελικά, δεν κατάφερνε να αποφύγει τα χτυπήματα. Και εδώ φτάνουμε σε άλλο ένα στοιχείο που τον καθιστά GOAT. Το «δυνατό σαγόνι».
Έχοντας αντιμετωπίσει τρομερά δυνατούς αθλητές, οι οποίοι και μια αφορά να σε… βρουν ήταν ικανά τα χτυπήματά τους να σε ρίξουν στο καναβάτσο, ο Αλι είχε αποδείξει ότι ακόμη και να δεχθεί αυτές τις γροθιές μπορούσε να τις αντέξει. Μπορούσε να μην επηρεαστεί από τα χτυπήματα των αντιπάλων του, όταν αυτά τον… έβρισκαν. Μόνο τέσσερις φορές στην καριέρα του, δεν είχε αντέξει και είχε πέσει, (Knocked down) και μάλιστα κάποιες από αυτές ήταν στο τέλος της καριέρας του, όταν ήδη είχε αρχίσει να γίνονται ξεκάθαρη η επιρροή των ετών -και όχι μόνο- στον τρόπο που αγωνιζόταν..
Αν μετρούσαμε στα δάκτυλα ενός χεριού όσους ανθρώπους κατάφεραν να αποτελέσουν έμπνευση για τους μαύρους στο να σηκώσουν το ανάστημά τους κατά του ρατσισμού, τότε σίγουρα ένας από αυτούς ήταν και ο Μοχάμεντ Αλι. Με τις επιτυχίες του στα ρινγκ και τα λόγια του, κατάφερε να ενισχύσει το αντιρατσιστικό «κύμα» με μεγαλύτερη ευκολία και να δώσει τη δύναμη που την είχαν ανάγκη. Περίτρανη απόδειξη και το γεγονός ότι ήταν μέλος των «Black Panthers».
Τον Απρίλιο του 1967 ο Κάσιους Κλέι, καθώς δεν είχε αλλάξει το όνομά του και δεν είχε ασπαστεί το Ισλαμ, θα τολμήσει να κάνει μια κίνηση την οποία δεν θα έκανε κανείς. Αρνήθηκε να καταταχθεί στον αμερικανικό στρατό, παρά το γεγονός ότι ήταν υποχρεωτικό αυτό, και κατ’ επέκταση να πολεμήσει στο Βιετνάμ. Η απόφαση αυτή επέφερε τιμωρία, μέχρι και φυλάκιση, ενώ οι πυγμαχικές ομοσπονδίες θα του πάρουν την άδεια πυγμαχίας, και ό,τι τίτλο είχε κατακτήσει μέχρι τότε.
Εκείνος όμως δεν δίστασε να το κάνει και να πει ένα μεγάλο "όχι" σε αυτά… Και στη συνέχεια να βγάλει έναν λόγο κατά την έξοδό του από το κτίριο με το οποίο θα έβγαζε νοκ-άουτ όλο το πολιτικόστρατιωτικό κατεστημένο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
«Όχι εγώ δεν θα φύγω 10.000 μίλια από την πατρίδα για να βοηθήσω στη δολοφονία και στην πυρπόληση μιας άλλης φτωχής χώρας απλώς για να συνεχιστεί η κυριαρχία των λευκών δουλοκτητών πάνω στους σκουρόχρωμους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ήρθε η μέρα, που αυτό το κακό πρέπει να τελειώσει», ήταν τα λόγια του. Λόγια που μόνο ένας GOAT θα μπορούσε να πει.
Για να μπορέσεις να πάρεις τίτλο του GOAT, πρέπει τουλάχιστον στην εποχή σου να δεχθείς να παίξεις κατά των μεγαλύτερων αντιπάλων. Ο Μοχάμεντ Άλι το έκανε. Δεν δίστασε ποτέ. Δέχθηκε να παίξει με τους καλύτερους της εποχής του, να τους νικήσει, και να το κάνει κάτω από οποιοσδήποτε συνθήκες και σε οποιαδήποτε χώρα.
Το γεγονός αυτό μεγαλώνει εάν παρατηρήσουμε τη σημερινή εποχή. Τώρα που πολλοί πυγμάχοι, για να μείνουμε στο ίδιο άθλημα, απέφυγαν σαν ο… διάολος το λιβάνι, τις διαπραγματεύσεις και την συμφωνία με αθλητές που έβλεπαν πως κινδύνευαν να χάσουν τους τίτλους τους.
Πόσοι αθλητές που είχαν χαρακτηριστεί ως μεγάλοι, ίσως και οι μεγαλύτεροι της εποχής τους τόλμησαν, να επιστρέψουν στο άθλημά τους, έχοντας μια μεγάλη παύση. Μία παύση η οποία είχε γίνει για οποιοδήποτε λόγο. Ναι, ξέρουμε, το όνομα του Μάικλ Τζόρνταν είναι το πρώτο που έρχεται στο μυαλό σας… Και καλά κάνετε. Αλλά αυτό το έκανε και ο Μοχάμεντ Αλι.
Μετά την τιμωρία του ο Μοχάμεντ Αλι συνεχώς αναζητούσε να επιστρέψει, έστω κι αν είχαν αλλάξει τα δεδομένα και οι αντίπαλοι. Ο Αλι, επέστρεψε και μάλιστα, αναζήτησε να παίξει γρήγορα με καλούς αντιπάλους για να αντιμετωπίσει το αντίπαλο δέος των ημερών αυτών. Τον Τζο Φρέιζιερ. Τον αντιμετώπισε, τον νίκησε και πήρε πίσω και τους τίτλους που είχε χάσει.
Ο κόσμος δύσκολα κάνει λάθος. Και ο κόσμος, και όχι μόνο ο απλός κόσμος, είχε τον Μοχάμεντ Αλι στην κορυφή. Και αυτό για να συμβεί είναι ίσως η μεγαλύτερη νίκη, η μεγαλύτερη καταξίωση. Όλοι μαύροι, λευκοί, οι πάντες, είχαν αποδεχθεί την ανωτερότητα του, και όλοι είχαν αποδεχθεί την μεγάλη προσωπικότητα που είχε. Το πόσο επιδραστικός ήταν. Όλα αυτά μόνο ένας GOAT θα μπορούσε να τα έχει.
Και για το τέλος θα αφήσουμε να μιλήσει ο ίδιος. Με όσα είχε πει κατά τη διάρκεια της ζωής του που περικλείουν τα πάντα.
«Σας το είπα σε όλους. Σε όλους που μου ασκούν κριτική, ότι είμαι ο καλύτερος όλων των εποχών. Ποτέ ξανά να μην θεωρήσετε ότι είμαι το αουτσάιντερ μέχρι να πάω 50 ετών».
«Δεν είναι αλαζονεία. Εάν μπορείτε αντιγράψτε με. Είναι δύσκολο να είσαι ταπεινός όταν είσαι τόσο μεγάλος όσο είμαι εγώ».
sport-fm.gr