Είναι freak. Είναι master. Είναι κυρίαρχοι. Ο καθένας στο κομμάτι του. Ο ένας στα courts, ο άλλος στα παρκέ. Ο ένας με τη ρακέτα στο χέρι, άλλος με την πορτοκαλί μπάλα. Στην σκιά τους, δύο σπορ. Στέφανος Τσιτσιπάς, Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Δύο Ελληνες. Δύο 20αρηδες. Δύο αφεντικά. Δύο αθλητές που δεσπόζουν. Δύο πρόσωπα που συνδέουν τα ονόματα τους με τ’ αθλήματα που υπηρετούν και που η προοπτική τους, ήδη, από τώρα, από το ξεκίνημα τους ουσιαστικά, τρομάζει. Γεγονός που αναγκάζει ειδικούς και μη ν’ ανατρέχουν στα βασικά του τένις και του μπάσκετ αντίστοιχα. Για να δουν που στο καλό έγινε το λάθος και οι δυο τους σπάνε, καθημερινά, συνεχώς, τα καλούπια. Δύο παγκόσμια είδωλα. Δύο καθολικά αναγνωρίσιμα πρόσωπα. Διάολε, δυο παιδιά. Δύο διαφορετικά παιδιά. Δύο δικά μας παιδιά. Στην κορυφή του κόσμου. Έπειτα από ένα δικό τους, τελείως μοναχικό, εντελώς προσωπικό, απόλυτα ψυχοφθόρο, τρομακτικά επίπονο, αφόρητα επώδυνο ταξίδι. Στο οποίο, πλέον, συνειρμικά, αδιόρατα, μας παρασέρνουν όλους.
Κάθε καλάθι του Giannis είναι καλάθι όλων. Κάθε πόντος του Stefanos, είναι πόντος όλων. Το έχουμε ανάγκη. Κοινωνικά, ψυχολογικά, ανθρώπινα. Η φρεσκάδα, το ταλέντο, η αποφασιστικότητα, η στοχοπροσήλωση, η ζωντάνια, η ακόρεστη δίψα, η φιλοδοξία, το απάτητο που κυνηγούν να (ποδο)πατήσουν. Όλα τα θέλουν. Όλα, πλέον, τα θέλουμε μαζί τους. Και οι μπαγάσες, τα προσφέρουν.
Ποιος θα το έλεγε; Ένας Ελληνας μπασκετμπολίστας MVP του NBA. Κορυφαίος του πλανήτη στα 25 του μόλις. Ξαναγράφοντας τους νόμους του σπορ, αλλά ακόμη και δαύτους τους κανόνες της φυσικής. Διαλύοντας ρεκόρ δεκαετιών, ρεκόρ ασύλληπτα, στοιχειωμένα στο χρόνο, ξεχασμένα σε πλαίσιο άλλων εποχών. Μα, πλέον, είμαστε στην εποχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ποιος θα το έλεγε; Ένας Ελληνας τενίστας Master των Masters. Χωρίς καν να έχει κλείσει τα 21 του. Να ολοκληρώνει μια σεζόν έχοντας 54 νίκες (μόνο ο Μεντβέντεβ είχε περισσότερες) στο Tour. Να κερδίζει τρεις τίτλους, με κορυφαίο τον προχτεσινό στο Λονδίνο. Να συμμετέχει σε έξι τελικούς., να κερδίζει τουλάχιστον από μια φορά τους σύγχρονους θρύλους του αθλήματος (Τζόκοβιτς, Φέντερερ, Ναδάλ) και να σκαρφαλώνει στην πεντάδα της κατάταξης, αναγκάζοντας τους ιστορικούς να ξεθάψουν τα κοιτάπια τους για να βρουν ανάλογα παιδιά – θαύματα στο παρελθόν. Κακώς. Πλέον ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν λογίζεται ως τέτοιο. Δεν είναι απλώς η επόμενη μέρα στο τένις. Είναι και το τώρα!
Η αφετηρία τους, σίγουρα διαφορετική. Οι αναφορές και οι προσλαμβάνουσες, ναι, δεν έχουν σύγκριση. Η πορεία όμως στην κορυφή είναι κοινή για όποιον την κάνει. Οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Δεν έχει σημασία αν ξεκίνησες να παίζεις τένις σε clubs των βορείων προαστίων και πλέον η έδρα σου, ο τόπος σου είναι το χλιδάτο πριγκιπάτο του Μονακό. Ούτε και μετράει αν ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ, κάνοντας… μαντραπήδα, πίσσα σκοτάδι, σε κάποιο ανοιχτό στα Σεπόλια, ενώ ολημερίς προσπαθούσες να πουλήσεις ό,τι έβρισκες για να ζήσεις και να ζήσει η οικογένεια σου.
Η καθημερινότητα για να φτάσεις εκεί που οι δυο τους βρίσκονται είναι τόσο απίστευτα ανάλογη που εκμηδενίζει οποιαδήποτε διαφορά του ξεκινήματος. Κανείς δεν είχε πλεονέκτημα. Και οι δύο προικισμένοι, ναι, μα και οι δυο – γονιδιακά παράταιρα ίσως, συλλογικά ασύμβατοι με τη γενιά τους – κομάντο κανονικοί. Ρωτήστε τους. Ρωτήστε τους αν όλ’ αυτά τα χρόνια έχει περάσει μισή μέρα που δεν έλιωσαν στην προπόνηση. Που δεν δούλεψαν περισσότερο. Που δεν ήταν διατεθειμένοι να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για μια μπαλιά, για ένα backhand, για μια βολή, για ένα τρίποντο.
Το σημαντικότερο; Τώρα ξεκινάνε. Η νιότη τους ταΐζει την όρεξη τους. Οι νίκες, οι επιτυχίες, τα τρόπαια, λαίμαργα καταναλώνονται. Στην στιγμή, ο διακόπτης αλλάζει, το βλέμμα γυρίζει, το μυαλό σταματάει να σκέφτεται το πριν και μπαίνει ξανά στην ίδια ρουτίνα, στην ίδια διαδικασία. Με περισσότερη ένταση, με μεγαλύτερη θέρμη, με τρανότερη πίστη. Έτσι γίνονται οι πρωταθλητές. Έτσι γίνονται οι κορυφαίοι. Κυνηγώντας τα περισσότερα, τα μεγαλύτερα, τα λαμπρότερα.
Ο Γιάννης και ο Στέφανος αυτό κάνουν. Και για κάποιον αδιόρατο, μα τόσο ευκρινή και σαφή λόγο, είμαστε όλοι τόσο σίγουροι πως αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν μέχρι η καριέρα τους να τελειώσει. Ευλογημένοι οι δυο τους, τυχεροί και εμείς που σ’ εποχές μίζερες και εσωστρεφείς, δύο δικά μας παιδιά, σπάνε τα όρια και μας δείχνουν, έστω και παρακολουθώντας τα επιτεύγματα τους, τη διαφορά. Που μπορούν να κάνουν. Που κάνουν. Που βήμα βήμα, μπαλιά την μπαλιά, ντρίμπλα την ντρίμπλα, την οριοθετούν οι ίδιοι με την απόδοση τους, την εικόνα τους, τον χαρακτήρα τους.
Συνεχίστε να μας σκεπάζετε όλους…
Πηγή: www.sportime.gr
Διαβάστε επίσης: Τσιτσιπάς: «Βλέπουμε τα καλά αλλά υπάρχουν δύσκολες νύχτες, πόνος, κλάμα…» (ΒΙΝΤΕΟ)
Για ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι, ο ΑΠΟΕΛ έμεινε μακριά από τη νίκη και πλέον νιώθει «καυτή» την ανάσα του Απόλλωνα, ο οποίος τον πλησίασε στους δύο πόντους!
Η Επιτροπή Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού (ΕΔΠΑ) και η Εθνική Σχολή Δεοντολογίας του Αθλητισμού (ΕΣΔΑ), διευρύνουν τις συνεργασίες τους με ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, υπογράφηκε την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025, Μνημόνιο Συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (ΠΛ), σε τελετή που έγινε στις εγκαταστάσεις του ΠΛ.
Οι Ρώσοι πρωταθλητές και προπονητές του καλλιτεχνικού πατινάζ Γεβγκένια Σισκόβα και Βαντίμ Ναούμοφ επέβαιναν στο αεροπλάνο της American Airlines που συνετρίβη χθες, Τετάρτη, το βράδυ (τοπική ώρα) στον ποταμό Πότομακ στην Ουάσινγκτον, μεταδίδουν ρωσικά μέσα ενημέρωσης.
Τους αντιπάλους που θα αντιμετωπίσει στον πρώτο προκριματικό γύρο του 5ου IHF Men’s Emerging Nations Championship, οι αγώνες του οποίου θα γίνουν στη Βάρνα της Βουλγαρίας από τις 11 μέχρι τις 16 Μαρτίου, έμαθε η Εθνική Ανδρών στο Χάντμπολ.
Περί των 100 προσώπων, τα οποία έφεραν κουκούλες και έχοντας στην κατοχή τους επιθετικά όργανα κινήθηκαν το βράδυ της Τρίτης προς το κλειστό γήπεδο του Απόλλωνα, εντός του οποίου διεξαγόταν αγώνας χειροσφαίρισης μεταξύ της ομάδας της Λεμεσού και της Ομόνοιας 29Μ.
Πίσω από το τιμόνι του νέου ΗΤFX Ford Mustang V8 θα συνεχίσει την προσπάθειά του ο Βλαδίμηρος Τζιωρτζής για υλοποίηση του ονείρου να γίνει πρωταθλητής στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα NASCAR.
