ΑΝΟΡΘΩΣΗ: Sold out για Λεμεσό
Η Ανόρθωση ενημέρωσε με ανάρτησή, ότι εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια ενόψει Απόλλωνα στο «Αλφαμέγα».
Στο ποδόσφαιρο (και γενικά στη ζωή) είναι πολύ λεπτή η γραμμή μεταξύ ευτυχίας και δράματος. Τη μια μέρα μπορεί να νιώθεις ότι έχεις τα πάντα και την άλλη ότι γκρεμίζονται όλα γύρω σου.
Στο ποδόσφαιρο (και γενικά στη ζωή) είναι πολύ λεπτή η γραμμή μεταξύ ευτυχίας και δράματος. Τη μια μέρα μπορεί να νιώθεις ότι έχεις τα πάντα και την άλλη ότι γκρεμίζονται όλα γύρω σου. Υπάρχει λοιπόν μια πολύ χαρακτηριστική (όσο και δραματική) περίπτωση αυτού του roller-coaster συναισθημάτων. Της συντομίας που μπορεί να έχει η διαδρομή από τον παράδεισο στην κόλαση. Και είναι η ιστορία του Ιβάν Κλάσνιτς…
Το 2004 ο Κροάτης ήταν στα καλύτερά του από όλες τις απόψεις: Νέος, ωραίος (με τις χαρακτηριστικές ανταύγειες στο μαλλί) και ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στην Ευρώπη. Τελείωσε τη σεζόν με 19 γκολ και 12 ασίστ, πανηγύρισε το νταμπλ με τη Βέρντερ Βρέμης (επίτευγμα ιστορικό αν σκεφτείς τη διαχρονική κυριαρχία της Μπάγερν), ήταν εν ενεργεία διεθνής στην πολύ ποιοτική εθνική Κροατίας.
Ποιος να φανταζόταν τη βραδιά που έφτανε στο απόγειο, σκοράροντας τρία γκολ στο Champions League (απέναντι στην Άντερλεχτ), ότι θ’ αναγκαζόταν τα επόμενα χρόνια να κάνει ισάριθμες μεταμοσχεύσεις. Και ότι θα καταρρακωνόταν σταδιακά όχι μόνο η καριέρα του, αλλά συνολικά η υγεία και η ζωή του…
Τον Γενάρη του 2007 λοιπόν ο Κλάσνιτς διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια. Έλαβε άμεσα μεταμόσχευση νεφρού από τη μητέρα του, Σίμα, αλλά το σώμα του απέρριψε το νέο όργανο. Αναγκάστηκε να υποβληθεί εκ νέου στη διαδικασία, ώστε να λάβει μόσχευμα από τον πατέρα του. Και παρόλο που εκείνη θεωρήθηκε επιτυχής και του επετράπη να παίξει ξανά ποδόσφαιρο, η περιπέτειά του μόλις είχε ξεκινήσει.
Λίγους μήνες αργότερα του απαγορεύτηκε από τους γιατρούς της Βέρντερ να προπονείται (θεωρώντας ότι δεν μπορεί ν’ αντέξει έντονη καταπόνηση). Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ένας χρόνος για να εμφανιστεί ξανά σε αγώνα.
Παρόλο που βρήκε λοιπόν το κουράγιο να συνεχίσει την καριέρα του (παίζοντας και σκοράροντας στο Euro 2008 και φορώντας έπειτα τις φανέλες των Ναντ, Μπόλτον και Μάιντζ) το 2013 αναγκάστηκε ν’ αποσυρθεί. Να κρεμάσει τα παπούτσια του με απολογισμό 451 αγώνες, 150 γκολ και 63 ασίστ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα όμως ήρθε αντιμέτωπος ξανά με τον εφιάλτη: Έπειτα από δυσλειτουργία του μεταμοσχευμένου νεφρού του, ο Κλάσνιτς χρειάστηκε να υποβληθεί σε τρίτη μεταμόσχευση. Μένοντας μεν ζωντανός, αλλά και αποφασισμένος ν’ αποδείξει ότι κομβικό ρόλο στο δράμα του έπαιξαν λανθασμένοι χειρισμοί από το ιατρικό επιτελείο της Βέρντερ.
Ο Κροάτης ισχυρίστηκε ότι η ευπάθεια των νεφρών του θα έπρεπε να έχει διαγνωστεί από τους γιατρούς. Και ότι συγκεκριμένα παυσίπονα που του είχαν χορηγήσει εκείνοι επιβάρυναν ακόμα περισσότερο την κατάστασή του.
Τον Δεκέμβρη του 2020 λοιπόν (και έπειτα από δεκαετή νομική διαμάχη) τα δικαστήρια τον δικαίωσαν. Του επιδίκασαν αποζημίωση περίπου 4 εκατ. ευρώ. Μόνο που τα χρήματα δεν μπορούν να ξεπληρώσουν όλα αυτά που πέρασε. Τη σωματική και την ψυχολογική του καταρράκωση.
Και ενδεικτικά του εφιάλτη που συνεχίζει να ζει σήμερα είναι τα λεγόμενα σε συνέντευξη που έδωσε (αγνώριστος και εμφανώς καταπονημένος) στο γερμανικό ARD:
«Είμαι ευγνώμων που είμαι ακόμα ζωντανός, παρότι δεν έχω θεραπευτεί πλήρως και πρέπει να παίρνω χάπια. Φυσικά και είμαι έξαλλος. Δεν θέλω κανείς να περάσει ό,τι έχω περάσει εγώ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει αθλητής που μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό χωρίς την χρήση παυσιπόνων.
Ωστόσο αν ήξερα την κατάσταση των νεφρών μου, δεν θα τα έπαιρνα ποτέ. Όσα λεφτά κι αν πήρα από αποζημιώσεις, δεν θα μου φέρουν πίσω την υγεία μου. Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω πόσος χρόνος μου μένει ακόμα για να ζήσω»…
