Η ιστορία του μοιάζει να είναι βγαλμένη από τα παραμύθια. Γεννήθηκε σε μια φτωχή οικογένεια, με τον πατέρα του να είναι ράφτης και τη μητέρα του νοικοκυρά. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον αστικό μύθο, ήταν τέτοιο το ταλέντο του που σε ηλικία μόλις 15 χρονών κατάφερε να κερδίσει μια μηχανή σε αγώνα 50 μέτρων και να κερδίσει ένα στοίχημα 500 λιρετών που τότε αντιστοιχούσαν σε ένα σάντουιτς και ένα εισιτήριο κινηματογράφου.
Οι οπαδοί της ομάδας της πόλης για να τον τιμήσουν σε κάθε εντός έδρα αγώνα, ο οποίος διεξάγεται στο ίδιο στάδιο με εκείνο που ο Μενέα έκανε για χρόνια τις προπονήσεις και τα ρεκόρ του, σηκώνουν μια μεγάλη σημαία με τη μορφή του. Αυτή είναι μόλις μία από τις δεκάδες που κυματίζουν στον αέρα της Μπαρλέτα και δημιουργούν μια πραγματική εντυπωσιακή ατμόσφαιρα.
Η Μπαρλέτα δεν είναι μια ομάδα που έχει να επιδείξει μεγάλη ποδοσφαιρική ιστορία. Δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στη Serie A, ενώ μετρά μόλις τέσσερις συμμετοχές στη Serie B, από το 1987 ως το 1991. Μέσα στα χρόνια, όμως, από τον σύλλογο έχουν περάσει ιδιαίτερα αξιόλογοι ποδοσφαιριστές που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο ιταλικό ποδόσφαιρο κυρίως στα 70s και τα 80s.
Μεταξύ αυτών ο Εβαρίστο Μπεκαλόσι που πριν την έλευσή του στην Μπαρλέτα είχε προλάβει να κατακτήσει ένα Scudetto και ένα Κύπελλο Ιταλίας με την Ίντερ, ο Αντόνιο ντι Τζενάρο, ο οποίος αγωνίστηκε σε Φιορεντίνα, Βερόνα, Περούτζια και Μπάρι, μετρώντας μάλιστα 15 συμμετοχές και 4 γκολ με την Εθνική Ιταλίας και ο Οντόακρε Κιέρικο που έφτιαξε το ποδοσφαιρικό του όνομα από το επιτυχημένο πέρασμά του από Ίντερ και Ρόμα.
Από την ομάδα, μάλιστα, την προηγουμένη δεκαετία πέρασε και ο Κύπριος Γιώργος Πελαγίας, ο οποίος, μάλιστα, είναι ο μοναδικός ενεργός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του συλλόγου που υπήρξε διεθνής όσο φορούσε τη φανέλα του.