Εθνικός: Επίσημα σε εποχή Φερέιρα!
Ο Εθνικός Άχνας ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ρούι Φερέιρα για τη θέση του προπονητή της ομάδας.
Ο Σίμο Χέιχε, ο επονομαζόμενος «Λευκός Θάνατος», αποτέλεσε τον απόλυτο εφιάλτη για τον Κόκκινο Στρατό κατά τον Ρωσοφινλανδικό Πόλεμο του 1939-1940.
Γιος αγροτικής οικογένειας, ο Χέιχε εργαζόταν στη γη και περνούσε ατελείωτες ώρες κυνηγώντας στα δάση της Φινλανδίας. Σε ηλικία 20 ετών κατατάχθηκε στην Εθνοφυλακή, όπου γρήγορα ξεχώρισε για τις εξαιρετικές σκοπευτικές του ικανότητες.
Ο εφιάλτης του Κόκκινου Στρατού
Μετά τη σοβιετική εισβολή στη Φινλανδία, στις 30 Νοεμβρίου 1939, ο Σίμο Χέιχε ανέλαβε δράση ως ελεύθερος σκοπευτής. Μέσα σε λιγότερο από 100 ημέρες, κατέγραψε 505 επιβεβαιωμένους θανάτους Σοβιετικών στρατιωτών, προκαλώντας πανικό στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού και χτίζοντας τον μύθο του «Λευκού Θανάτου».
Το εντυπωσιακό στοιχείο της δράσης του ήταν ότι χρησιμοποιούσε ένα τυπικό ρωσικό όπλο Μόσιν-Νάγκαντ, χωρίς διόπτρα. Το μεγάλο του πλεονέκτημα ήταν η λευκή στολή παραλλαγής, που τον έκανε σχεδόν αόρατο στο χιονισμένο τοπίο, σε αντίθεση με τους Σοβιετικούς στρατιώτες που ξεχώριζαν εύκολα στο πεδίο της μάχης.
Η φήμη του ανάγκασε τους Σοβιετικούς να εξαπολύσουν συντονισμένες προσπάθειες για την εξόντωσή του, επιστρατεύοντας επίλεκτους ελεύθερους σκοπευτές και πυροβολικό. Στις 6 Μαρτίου 1940, ο Χέιχε τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό μέρος του σαγονιού από βλήμα, τραυματισμό που, όπως περιέγραψαν συνάδελφοί του, «του εξαφάνισε το μισό πρόσωπο».
Παρά τη σφοδρότητα του τραυματισμού, επέζησε και ανέκτησε πλήρως τις αισθήσεις του στις 13 Μαρτίου 1940, την ημέρα που έληξε ο πόλεμος με τη Συνθήκη της Μόσχας.
Μετά τον πόλεμο, ο Σίμο Χέιχε λατρεύτηκε ως εθνικός ήρωας στη Φινλανδία. Εργάστηκε ως κυνηγός και εκτροφέας σκύλων, ενώ υπεβλήθη σε μακρά και επίπονη αποθεραπεία, η οποία στέφθηκε τελικά με επιτυχία. Όταν τον ρωτούσαν ποιο είναι το μυστικό ενός καλού σκοπευτή, η απάντησή του ήταν λιτή: «Εξάσκηση».
Ο «Λευκός Θάνατος» έφυγε από τη ζωή την 1η Απριλίου 2002, σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντας πίσω του έναν από τους πιο σκοτεινούς αλλά και εντυπωσιακούς θρύλους της στρατιωτικής ιστορίας.
Πηγή: protothema.gr
