Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο, με υγεία πάνω απ' όλα
Ευχόμαστε σε όλο τον κόσμο, υγεία πάνω απ΄ όλα, αγάπη, ευτυχία, ειρήνη και αργά ή γρήγορα όλες σας οι ευχές και επιθυμίες να γίνουν πραγματικότητα!


Η Migingo είναι τόσο μικρή που δύσκολα διακρίνεται στον χάρτη. Κι όμως, πάνω σε αυτή τη βραχώδη νησίδα, στη λίμνη Βικτόρια, έχει αναπτυχθεί μια ολόκληρη κοινότητα, στριμωγμένη κυριολεκτικά εκατοστό προς εκατοστό.
Όλα τα κτίσματα είναι κατασκευασμένα από λαμαρίνα, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς ελεύθερους χώρους, δρόμους ή υποδομές. Για πολλούς ερευνητές, η Migingo αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα ανθρώπινης προσαρμογής σε εξαιρετικά περιορισμένο χώρο.
Οι συνθήκες διαβίωσης είναι εξαιρετικά δύσκολες. Η νησίδα δεν διαθέτει τρεχούμενο νερό, αποχετευτικό σύστημα και οργανωμένη διαχείριση απορριμμάτων. Η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες είναι περιορισμένη, γεγονός που καθιστά την καθημερινότητα των κατοίκων μια διαρκή πρόκληση.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι κάτοικοι της Migingo έχουν δημιουργήσει μια στοιχειώδη «μικροκοινωνία». Στο νησί λειτουργούν μίνι μπαρ, κουρείο και αυτοσχέδια κλινική για ελαφρά περιστατικά. Όλα είναι πρόχειρα, αλλά απαραίτητα για την επιβίωση και τη συνοχή της κοινότητας.
Αν και σήμερα μοιάζει αδιανόητο, η Migingo παρέμενε ακατοίκητη για αιώνες. Ο πρώτος μόνιμος εποικισμός ξεκίνησε μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο λόγος που άνθρωποι αποφάσισαν να ζήσουν σε έναν τόσο μικρό, απομονωμένο και αφιλόξενο τόπο ήταν ένας... η αλιεία.
Τα νερά γύρω από τη Migingo είναι εξαιρετικά πλούσια σε πέρκα του Νείλου, ένα από τα πιο εμπορικά ψάρια γλυκού νερού στην Ανατολική Αφρική. Η αφθονία του συγκεκριμένου είδους μετέτρεψε τη νησίδα σε σημαντικό αλιευτικό κόμβο, προσελκύοντας ψαράδες από την ευρύτερη περιοχή. Έτσι, ο πληθυσμός αυξήθηκε ραγδαία.
Σύμφωνα με αρκετά αισιόδοξες εκτιμήσεις, στη Migingo μπορεί να διαμένουν έως και 500 άτομα, μόνιμοι και προσωρινοί κάτοικοι.
Ένα ακόμη στοιχείο που περιπλέκει την κατάσταση είναι ότι τα νερά γύρω από τη Migingo αποτελούν αντικείμενο εδαφικής διαμάχης μεταξύ Κένυας και Ουγκάντας. Τα σύνορα χαράχθηκαν κατά την αποικιοκρατική περίοδο, αφήνοντας «γκρίζες ζώνες» που μέχρι σήμερα προκαλούν διπλωματικές εντάσεις. Κατά καιρούς έχουν σημειωθεί μικρής έντασης επεισόδια, χωρίς όμως γενικευμένες συγκρούσεις.
Παρά τις διαφωνίες, Κενυάτες και Ουγκαντέζοι ζουν και εργάζονται μαζί στο νησί. Όπως δήλωσε νεαρός ψαράς στο AFP: «Υπάρχουν στιγμές έντασης, αλλά τις περισσότερες ημέρες ο κόσμος απλώς κάνει τη δουλειά του».
gazzetta.gr
Ακολουθήστε το Themasports.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις