Δεν ήταν ποτέ αρτίστας και φινετσάτος. Δεν ήταν μπαλαδόρος και φαντεζί, ούτε αγωνιζόταν σε κάποια «πιασάρικη» θέση. Ακόμα και στην Ιταλία (όπου πάντοτε δινόταν βάρος στην άμυνα) τα φώτα έπεφταν στους στόπερ και στα χαφ.
Μπορεί να μην είχε λοιπόν τη λάμψη του Νέστα, του Μαλντίνι και του Καναβάρο, μπορεί να μην ήταν καλλιτέχνης όπως ο Πίρλο ή «σκύλος» όπως ο Γκατούζο, μα ο Τζιανλούκα Τζαμπρότα άφησε το δικό του στίγμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο:
Ως ένας από τους πιο… αθόρυβα κορυφαίους δεξιούς μπακ όλων των εποχών!
Ταχυδυναμικός, με ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης, με συνεχή ανεβάσματα, καλή σέντρα και σουτ. Ένας μοντέρνος ακραίος αμυντικός που ήταν απειλητικός στην επίθεση, αλλά ταυτόχρονα αξιόπιστος στα ανασταλτικά του καθήκοντα.
Τα επιτεύγματά του εξάλλου μιλούν από μόνα τους:
Φόρεσε τις φανέλες ομάδων όπως οι Γιουβέντους, Μίλαν και Μπαρτσελόνα. Έπαιξε σε περισσότερα από 600 ματς στην καριέρα του. Κατέκτησε τίτλους σε συλλογικό επίπεδο και άφησε εποχή στις 98 συμμετοχές με την εθνική Ιταλίας.
Ήταν βασικό στέλεχος όταν η «σκουάντρα ατζούρα» έφτασε στον τελικό του Euro 2000, βρέθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα του Euro 2004 και σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 (όντας ξανά στην κορυφαία ενδεκάδα του τουρνουά).
Ποιος να το ‘λεγε όμως ότι τα πόδια όμως με τα οποία έγραψε τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο θα γίνονταν ευχή και κατάρα. Και ότι θα τον υπέβαλαν στο δικό του προσωπικό μαρτύριο αφότου κρέμασε τα παπούτσια του.
Βαδίζοντας μόλις στα 48 του, ο Τζαμπρότα αποκάλυψε προ μηνών ότι ταλαιπωρείται από μια συγγενή δυσπλασία, η οποία προκαλείται από κακή ευθυγράμμιση του μηριαίου ή της κνήμης.
Η συγκεκριμένη διαταραχή προκαλεί μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ των γονάτων, μια ασυμμετρία που συναντάται συχνά στους ποδοσφαιριστές. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που έκανε σε podcast τον περασμένο Απρίλιο:
«Δεν είχα κανένα σοβαρό τραυματισμό στη διάρκεια της καριέρας μου. Έχω κάνει όμως τρεις χειρουργικές επεμβάσεις στους μηνίσκους μου. Αυτή τη στιγμή δεν έχω ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, οπότε με την πάροδο του χρόνου τα πόδια μου έχουν στραβώσει και σήμερα είμαι μια περίπτωση εγχειριδίου για χειρουργούς.
Οι γιατροί με κοιτάζουν και με ρωτάνε πώς περπατάω. Έχω πάει σε 3-4 κορυφαίους επιστήμονες, οι οποίοι δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς έχω αυτά τα γόνατα και πώς μπορώ να κάνω ακόμα δραστηριότητες όπως το padel».
Δεδομένου λοιπόν ότι η απουσία μηνίσκων επιδείνωνε όλο και περισσότερο την κατάστασή του, ο Τζαμπρότα έπρεπε ν’ αντιμετωπίσει δραστικά το ζήτημα. Υποβλήθηκε σε μια επέμβαση στο «IRCCS Rizzoli Orthopedic Institute» της Μπολόνια, η οποία ονομάζεται οστεοτομή.
«Ισιώνουν τα πόδια κόβοντας μικρά τμήματα οστού πάνω και κάτω και εισάγοντας πλάκες. Αυτό γίνεται για να αποφευχθεί μια ολική προσθετική τώρα, παρόλο που θα πρέπει να τοποθετηθεί μία σε λίγα χρόνια», είχε εξηγήσει περιγραφικά.
Τι κι αν το πρόβλημα λοιπόν δεν θεραπεύεται πια και σηκώνει μόνο διαχείριση; Τι κι αν είναι θέμα χρόνου (όπως ο ίδιος παραδέχθηκε) να χρειαστεί προσθετικά μέλη; Τι κι αν μοιάζει ειρωνικό το να μην μπορέσει να ξανατρέξει κάποιος που όργωνε πριν λίγα μέτρα τα γήπεδα;
Ο ίδιος ο Τζαμπρότα μόνο μίζερα δεν αντιμετωπίζει την κατάστασή του. Δεν χάνει την αισιοδοξία και το κέφι του.
Και ενδεικτική του πόσο γενναία και ακομπλεξάριστα προσεγγίζει το πρόβλημα είναι μια ανάρτηση που έκανε μέσα από την κλινική: Με το αριστερό του πόδι μπανταρισμένο σε νάρθηκα και τον ίδιο ν’ αναρωτιέται στη λεζάντα:
«Φαίνεται πιο ίσιο;»
Ακολουθήστε το Themasports.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Αν η μοίρα στέλνει σημάδια, τότε η Άρσεναλ πήρε δυο από αυτά. Όσα και τα αυτογκόλ που χρειάστηκε κόντρα στη Γουλβς για το 2-1, που διαμορφώθηκε στο 94' σε ένα Έμιρεϊτς που λίγο έλειψε να υποστεί σοκ!
