Τσερντάν Σακίρι, ο Μέσι των Άλπεων

Πολλές φορές είναι φανερό πως μπροστά μας αναδύεται μια καλτ παρουσία την οποία θα θυμόμαστε για καιρό ακόμα κι αν δεν κάνει κάτι που είναι ο ορισμός της καλτίλας.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο Τσερντάν Σακίρι, για χάρη του οποίου οι Ελβετοί πίνανε Coca Cola μόνο με τη συσκευασία που είχε το πρόσωπό του πάνω αφήνοντας απούλητες τις υπόλοιπες, είναι μια τέτοια περίπτωση.

Μπορεί ποτέ να μην έφτασε ανάμεσα στους καλύτερους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου ατομικά αλλά είναι πάντοτε μια όαση επιθετικότητας και όμορφων στιγμών: μερικά από τα γκολ που έχει πετύχει είναι άλλωστε αξιομνημόνευτα και κυρίως, άκρως σημαντικά για τις ομάδες του. Δίχως να είναι ποτέ ο βασικός κι αναντικατάστατος στις ομάδες του (πλην Ελβετίας) ήταν πάντοτε ο παίκτης που ήθελες να βλέπεις να έρχεται από τον πάγκο, η κοντή δύναμη, ο μπουκαδόρος που κάθε φίλαθλος λατρεύει, ο μικρόσωμος βιρτουόζος που δεν φοβάται τίποτα και όλοι τον φοβούνται.

Ο Τσερντάν Σακίρι θα μείνει στη συνείδησή μας ως cult παίκτης γιατί θυμίζει ποδόσφαιρο αλάνας, μια επιθετικότητα άλλης εποχής, μια ηγετική στόφα κι ένα «η μπάλα είναι δική μου και θα σας κάνω ό,τι θέλω» που παραπέμπει σε ζογκλέρ άλλης εποχής και όχι της δικής μας, όπου οι τακτικές και η πειθαρχία παίζουν τεράστιο ρόλο στο παιχνίδι. Ταίριαξε με τη Λίβερπουλ και τον Κλοπ γιατί οι ιδιοσυγκρασίες τους ήταν παρόμοιες: hard rock, πνίγω τον αντίπαλο, δείχνω ποιος είναι το αφεντικό: αναμφισβήτητα τα καλύτερα χρόνια του τα πέρασε όντας όχι ο πρωταγωνιστής, αλλά το γρανάζι στην καλοκουρδισμένη μηχανή των Reds, δείχνοντας μονάχα ψήγματα κι όχι όλα όσα έχει μέσα του.

Μικρός λάτρευε τον Ρονάλντο, το Φαινόμενο. Όταν τραυματίστηκε στο Μουντιάλ του 1998, ο Τσερντάν Σακίρι δεν σταμάτησε να κλαίει. Το μόνο που ζητούσε ήταν μια φανέλα του για τα γενέθλιά του και την πήρε από τους γονείς του οι οποίοι τότε δεν είχαν χρήματα για τίποτα, όντας μετανάστες από το Κόσοβο στην πολύ ακριβή Ελβετία.

 

«Έρχονται τα γενέθλιά μου κι έχω μόνο ένα κουτί για δώρο. Το ανοίγω κι είναι η κίτρινη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας. Φυσικά, ήταν μια από τις ψεύτικες, δεν είχε ούτε το σήμα πάνω. Μια κίτρινη φανέλα με το νούμερο 9. Οι γονείς μου δεν είχαν χρήματα να μου αγοράσουν μια κανονική και δεν με ένοιαξε καθόλου. Ήταν η πιο χαρούμενη ημέρα της ζωής μου, τη φορούσα για δέκα μέρες σερί!»

 

«Ήμουν το μόνο παιδί μεταναστών στο σχολείο και δεν νομίζω ότι οι Ελβετοί συμμαθητές μου καταλάβαιναν γιατί ήμουν τόσο παθιασμένος με το ποδόσφαιρο. Στην Ελβετία, το ποδόσφαιρο είναι απλώς ένα άθλημα, δεν είναι η ζωή τους. Μετά το Μουντιάλ του 2002 εμφανίστηκα στο σχολείό με το κούρεμα του Ρονάλντο κι όλοι με κοιτούσαν σαν εξωγήινο αλλά τι με ένοιαζε; Ήμουν απλώς ο εαυτός μου!»

Όταν ξεκίνησε στην Βασιλεία, όλοι περίμεναν σπουδαία πράγματα από αυτόν. Αν διαβάσει απλά κανείς το βιογραφικό του, θα δει σπουδαίες ομάδες. Μπάγερν Μονάχου, Ίντερ, Λίβερπουλ, Λυών μερικές από αυτές. Σε καμία δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Τραυματίζονταν και συχνά. Αλλά όταν έμπαινε, ήταν ένας διάολος που κινούνταν παντού. Μετά από την Ίντερ, βρήκε την Ιθάκη του στο βροχερό Στόουκ. Έχοντας αποτινάξει το άγχος του να πρέπει να πρωταγωνιστήσει, στην Στόουκ χάρισε σπουδαίες εμφανίσεις και μεγάλα γκολ. Για αυτό άλλωστε προέκυψε και η Λίβερπουλ το 2018.

 

Το 2022, όταν ο Τσερντάν Σακίρι άφησε την Ευρώπη για λογαριασμό της Σικάγο Φάιρ στο MLS, όλοι νομίζαμε ότι πήγε για τουρισμό. Αλλά έπαιξε πανάθεμά τον και το 2024 επέστρεψε στην αγαπημένη του Βασιλεία. Από τότε πάντως που ξεκίνησε την καριέρα του, ήταν πάντα εκεί για την Εθνική Ελβετίας, σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. 32 γκολ σε 125 εμφανίσεις με την εθνική του ομάδα. Και κάποια από αυτά υπέροχα. Το 2024 αποφάσισε να σταματήσει από την Εθνική Ελβετίας, δίνοντας χώρο για νέους παίχτες.

 

Αν δεν έχεις δει τι γκολάρες έβαζε ο Τσερντάν Σακίρι, το παρακάτω βίντεο θα σε κάνει να μείνεις με το στόμα ανοιχτό.

 

cult24.gr

 

BEST OF THEMASPORTS