Ο Μικρός Μάγος της Απλότητας

Για τον Πέδρι...

«Είναι οι καλύτεροι με τους οποίους έχουμε παίξει με αυτήν την έννοια του παιχνιδιού. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαστε συνηθισμένοι να παίζουμε κόντρα σε παίχτες που κρατάνε την μπάλα με αυτόν τον τρόπο. Ο Πέδρι και ο Ντε Γιονγκ σήμερα ήταν καταπληκτικοί. Έχουμε παίξει με άλλες τοπ ομάδες, τη Μάντσεστερ Σίτυ, την Άρσεναλ, τη Λίβερπουλ, την Τσέλσι αλλά αυτοί όπως πάσαραν την μπάλα στο κέντρο το έκαναν πολύ δύσκολο να τους πρεσάρουμε».

Ο Άντονι Γκόρντον μετά το ματς της Νιουκάστλ κόντρα στην Μπαρσελόνα έκανε τις παραπάνω δηλώσεις, προσπαθώντας περισσότερο να εξηγήσει γιατί σε 7 λεπτά καθυστερήσεων, ενώ ο ίδιος μόλις είχε μειώσει σε 1-2 στο 90′, η ομάδα του είδε την μπάλα πρώτη φορά στο 96′. Κι αυτό συνέβη γιατί ο Ραφίνια αποφάσισε να σουτάρει αντί να κάνει το φυσιολογικό, που συνέβαινε σε όλη τη διάρκεια εκείνου του εξαλέπτου, να δώσει την μπάλα στον Πέδρι. Διότι ως τότε ο μικρόσωμος Κανάριος είχε αποφασίσει ότι το ματς ήταν στα δικά του μέτρα, δηλαδή ότι η μπάλα ήταν δική του.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του το σπουδαίο ισπανόφωνο περιοδικό «Πανένκα» αναρωτήθηκε «Γιατί μας αρέσει ο Πέδρι;». Σε μια μικρή περίληψη λέει ότι είναι «τόσο απλό που μοιάζει αδύνατο». Δηλαδή καταλαβαίνεις το θαυμασμό σε μια ντρίπλα του Εμπαπέ, μια σαραντάρα μπαλιά του Φαν Ντάικ, μια απόκρουση του Ντοναρούμα, αλλά στον Πέδρι τί; Χρησιμοποιεί και δύο παρομοιώσεις, μια του Ρούντιαρ Κίπλινγκ, στη λογοτεχνία το να αφαιρείς γραμμές είναι σαν να ζωντανεύεις τη φλόγα, και του συγγραφέα Ζουζέπ Πλα, ότι η γλώσσα οφείλει να είναι μαθηματική, γεωμετρική και σμιλεμένη ώστε κάθε ιδέα να εφαρμόζει τέλεια στη φράση.

Ο Πέδρι είναι αυτός ο τύπος του τοπ ποδοσφαιριστή. Μια ελεγεία στην απλότητα, ένα γεωμετρικό θεώρημα ή μαθηματική υπόθεση που με ελάχιστα σύμβολα μπορεί να σου φανερώσει την αλήθεια του κόσμου. Είναι από την ίδια πάστα φτιαγμένος που ήταν ο Ινιέστα, ο Μόντριτς, ο Ζιντάν. Δεν περιμένεις ΤΗ στιγμή του στο ματς. Είναι το μήκος κύματος, η αρμονία του σκοπού που παίζει η ομάδα, η μπασογραμμή με τα ντραμς πάνω στα οποία πατάνε οι άλλοι δέκα. Αυτός με το αέρινο περπάτημα, σαν ξωτικό, που θα πάρει την μπάλα και με ένα κοντρόλ και μια περιστροφή θα ρίξει δυο αντιπάλους στο χορτάρι και θα φύγει πέντε μέτρα. Ανήκει σε εκείνους τους μάγους της μπάλας που δεν μαγεύουν με την ντρίπλα, τα αθλητικά τους προσόντα, τη δύναμη ή την ταχύτητα τους, αλλά διότι μπορεί να εφεύρει χώρο εκεί που δεν υπάρχει.

Τον κοιτάς με αυτά τα ροδαλά μάγουλα και τους μόνιμους κύκλους γύρω από τα μάτια, που του έδωσαν το παρατσούκλι “το Πάντα”, και λες δεν παίζει να είναι ποδοσφαιριστής. Μέχρι να ακουμπήσει την μπάλα. Πέρυσι στα δύο ματς με την Μπενφίκα στα νοκ-άουτ ο Πέδρι ήταν μια απόλαυση να τον κοιτάς. Ο τρόπος που χειριζόταν την μπάλα, πώς δημιουργούσε χώρο, πώς σαν μετρονόμος πήγαινε οριζόντια δεξιά-αριστερά στο γήπεδο και όλοι οι υπόλοιποι, μαζί με την ίδια την μπάλα, τον ακολουθούσαν, ήταν σεμιναριακός. Κι αν ο Λαμίν Γιαμάλ με τον Ραφίνια έπαιρναν τα περισσότερα φώτα, καθώς υπάρχει αυτή η προκατάληψη προς τους επιθετικούς με τα γκολ τους και τις ντρίπλες τους, στην Ισπανία όπου οι μέσοι λαμβάνουν την αναγνώριση που τους αξίζει, δεν υπήρχε αμφιβολία. Ο Γιαμάλ μπορεί να είναι υποψήφιος για τη Χρυσή Μπάλα αλλά η κουβέντα είναι αν είναι καν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Διότι ο Πέδρι δεν είναι ο παίχτης που θα περιμένει τις Χ μετρημένες ενέργειες στο ματς, που υπάρχουν κι αυτές. Ο Πέδρι είναι αυτός που καθορίζει το πώς θα πάει όλο το ματς, κάθε λεπτό, όσο πατάει στο χορτάρι.

Μετά τον τραυματισμό του Ρόδρι, που ακόμα δεν έχει επανέλθει σε πλήρη ρυθμό και το αναπόφευκτο πέρασμα του χρόνου από τον Μόντριτς, την περυσινή σεζόν και στο ξεκίνημα αυτής ο Πέδρι δείχνει να είναι ο καλύτερος χαφ στον κόσμο. Ο μόνος που θα μπορούσε να μπει στην κουβέντα, λόγω συνέπειας στην απόδοση, είναι ο Βιτίνια της Παρί. Όμως του Πορτογάλου του λείπει αυτή η αύρα της απλότητας. Αυτό το φιλοσοφικό μετά-ποδοσφαιρικό που κάνει την κάθε ενέργεια να φαίνεται τόσο εύκολη. Και οι άνθρωποι αγαπούν την απλότητα, γι’ αυτό κάθονται και χαζεύουν ποδοσφαιριστές όπως ο Πέδρι.

sombrero.gr