Το ταξί έπεσε πάνω τους: Το ψυχολογικό τραύμα που τελείωσε την καριέρα του Ματ Γιάνσεν ενώ βρισκόταν στο απόγειό της

Αντί για τα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, ο τότε ποδοσφαιριστής της Μπλάκμπερν, βρέθηκε καθηλωμένος σε νοσοκομείο της Ρώμης να δίνει μάχη για να μην φύγει από αυτόν τον κόσμο. Θέλοντας να περιηγηθεί στην ιταλική πρωτεύουσα, το νεαρό ζευγάρι είχε νοικιάσει ένα δίκυκλο κι έκανε τις βόλτες του, μέχρι την ώρα που ένα ταξί σε μια διασταύρωση «καρφώθηκε» πάνω του. Ευτυχώς η Λούσι σηκώθηκε με μερικές γρατζουνιές, αλλά δεν συνέβη το ίδιο με τον Ματ.

Εκείνος υπέφερε από εγκεφαλική αιμορραγία, έμεινε 6 ημέρες σε κώμα και όταν επανήλθε, είχε να ανέβει έναν Γολγοθά, αν ήθελε να επιστρέψει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο· αυτό της Premier League…

Ποιος ήταν ο Ματ Γιάνσεν (ή πιο σωστά, Τζάνσεν)

Γεννημένος στο Κάρλαϊλ το 1977, άρχισε να παίζει για λογαριασμό της ομώνυμης ομάδας και στα 21 του χρόνια πήρε μεταγραφή για την Κρίσταλ Πάλας. Μετά από μία σεζόν, μόλις, βρέθηκε μπροστά σε ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα της καριέρας του.

Η κραταιά Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ήθελε να τον κάνει δικό της. Στους μνηστήρες προστέθηκαν Γιουβέντους, Άρσεναλ και Νιούκαστλ, όμως εκείνος προτίμησε την Μπλάκμπερν, έχοντας θέσει ως προτεραιότητά του το να παίζει πιο συχνά και ως βασικός.

Οι εξελίξεις τον δικαίωσαν σε αγωνιστικό επίπεδο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την προσωπική του απόδοση. Μέσα στα επόμενα χρόνια θα αναδειχθεί τρεις φορές καλύτερος παίκτης της ομάδας και δύο φορές πρώτος σκόρερ, πετυχαίνοντας όχι μόνο πολλά αλλά και ορισμένα ιστορικά γκολ.

Όπως, για παράδειγμα, εκείνο στο δύσκολο 1-0 επί της Πρέστον στις 2 Μαΐου 2001 που σφράγισε την επιστροφή των πρωταθλητών του 1995 στην Premier League! Ή εκείνο στις 24 Φεβρουαρίου 2002 που άνοιξε το σκορ για το 2-1 κόντρα στην Τότεναμ, στην παρθενική συμμετοχή των Ρόβερς σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας που συνοδεύτηκε από την κατάκτηση του τίτλου!

Το σοκ της μη κλήσης

Έχοντας φορτώσει τα δίχτυα των χαμηλών κατηγοριών τα προηγούμενα χρόνια, ο Ματ πέρναγε με απόλυτη επιτυχία τις εξετάσεις και στην Premier League. Στην πρώτη του κιόλας σεζόν, ο νεαρός κυνηγός έδειχνε έτοιμος για να κληθεί στην εθνική ομάδα.

Για την ακρίβεια, ο ποδοσφαιρικός κόσμος στην Αγγλία είχε σχεδόν προεξοφλήσει ότι θα βρισκόταν στις επιλογές του Σβεν Γκόραν Έρικσον. Ο Σουηδός τεχνικός είχε πάει να τον παρακολουθήσει σε ένα ματς με την Λίβερπουλ και σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο ίδιος ο πρώην πια παίκτης, πλησίασε πριν τη σέντρα τον προπονητή της Μπλάκμπερν, Γκρέιαμ Σούνες. «Πες του Ματ να προσέχει να μην τραυματιστεί γιατί αύριο θα είναι στις κλήσεις μου» του εκμυστηρεύθηκε. Το ίδιο βράδυ ο Ντέιβιντ Μπέκαμ έκανε πάρτι σπίτι του με προσκεκλημένους τους διεθνείς, ανάμεσά τους και ο Ματ…

Όμως την επόμενη ημέρα το σοκ είναι τεράστιο, ιδίως για τον ίδιο, αλλά και για όσους ασχολούνταν με την μπάλα στο Νησί. Το όνομα του Ματ δεν υπάρχει πουθενά… Σε μια κίνηση η οποία για πολλούς δεν είχε την παραμικρή λογική, ο Σουηδός αποφασίζει να κόψει από το ρόστερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου έναν επιθετικό και αντί αυτού, να καλέσει ακόμη άλλον έναν στόπερ…

Και μάλιστα τον 35χρονο τότε Μάρτιν Κίον. Τελικά τα όνειρα των «τριών λιονταριών» σταματούν στα προημιτελικά από την Βραζιλία και ο κεντρικός αμυντικός (και ενίοτε ανασταλτικός χαφ) της Άρσεναλ δεν αγωνίζεται ούτε λεπτό.

Η καταραμένη μέρα και ο Γολγοθάς της επιστροφής

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς θα είχε κυλήσει η ιστορία αν ο Έρικσον είχε πράξει το αναμενόμενο και τον είχε καλέσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι εκείνη την καταραμένη ημέρα ο Ματ και η σύντροφός του δεν θα βρισκόταν σε αυτό το σταυροδρόμι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που άλλαξε τα πάντα.

Αφού συνήλθε από το κώμα, άρχισε η δύσκολη περίοδο της αποκατάστασης. Το σώμα του έδειχνε να αντιδρά πολύ καλά στις θεραπείες και μόλις 6 μήνες αργότερα επέστρεφε στους αγωνιστικούς χώρους. Όλοι τότε έκαναν λόγο για ποδοσφαιρικό θαύμα, αλλά ο ίδιος ήταν ο μόνος που γνώριζε την αλήθεια.

Στην πραγματικότητα ο παίκτης ήταν έτοιμος από άποψη φυσικής κατάστασης, αλλά το ψυχολογικό κομμάτι ήταν μια άλλη υπόθεση… Μιλώντας χρόνια αργότερα αποκάλυψε ότι οι ειδικοί ψυχικής υγείας του είχαν συστήσει ότι θα χρειαζόταν να περάσουν 18 μήνες τουλάχιστον μέχρι να ξεπεράσει το ψυχολογικό σοκ ενός τέτοιου τροχαίου.

Ένα διάστημα στο οποίο θα απαιτούσε τακτική παρακολούθηση, λήψη φαρμακευτικής βοήθειας και φυσικά ατελείωτη υπομονή. Πράγμα που δεν συνέβη.

Σκοτώνοντας την φιλοδοξία

Ο Ματ, όπως πιθανότατα οποιοδήποτε άλλος στη θέση του, ήθελε να γυρίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στα γήπεδα για να επανακτήσει αυτό που θεωρούσε ότι του ανήκει. Να βάλει και πάλι γκολ, να ακούσει τον κόσμο να τραγουδά το όνομά του, να κατακτήσει τίτλους.

Όμως αυτό το βάρος ήρθε να προστεθεί στους εύθραυστους ώμους ενός νεαρού παιδιού που έκτοτε ναι μεν είχε κατά καιρούς εκλάμψεις οι οποίες μαρτυρούσαν τις δυνατότητες του, αλλά στην πραγματικότητα έδινε τις πιο σημαντικές μάχες του μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους.

Στο κατώφλι της κατάθλιψης και με πολλά τέτοια επεισόδια να τον ταλαιπωρούν, ο Ματ έπαιρνε φάρμακα για να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του, με το όνειρο ότι θα πλησίαζε η στιγμή που θα στεκόταν στα πόδια του και δεν θα χρειαζόταν πια τέτοιου είδους δεκανίκια. Κάτι που τελικά δεν ήταν γραφτό να συμβεί.

Αφού πέρασε ένα διάστημα που έπαιζε σε χαμηλότερο επίπεδο , ακολούθησε μια ακόμη πιο επώδυνη περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο Γιάνσεν έφτασε στο σημείο να κάνει δοκιμές, ακόμη και σε απίθανες ομάδες, αλλά δεν μπορούσε να βρει συμβόλαιο ή αυτό ήταν μόνο για μερικούς μήνες.

Παρά τις απόπειρές του, λίγο καιρό μετά, βρέθηκε ξανά σε ένα σταυροδρόμι. Αυτή τη φορά η Λούσι δεν ήταν απλά η κοπέλα του, αλλά η σύζυγός του με την οποία αργότερα απέκτησαν και δύο παιδιά. Θα συνέχιζε να μάχεται για να παίξει μπάλα στην Premier League έχοντας καταφύγει στα αντικαταθλιπτικά και στα ψυχοφάρμακα ή θα προτιμούσε να βάλει πάνω από όλα την οικογένειά του και την δική του ψυχική υγεία;

Η απόφαση που του άλλαξε (και του έσωσε) τη ζωή

Τελικά αποφάσισε το δεύτερο. Βρέθηκε να κάνει το κέφι του ουσιαστικά στην χαμηλής κατηγορίας Leigh Genesis και αργότερα στην Chotley, πριν ασχοληθεί αποκλειστικά με την προπονητική. Περίπου τότε ήταν, λίγο πριν κρεμάσει τα παπούτσια του, που ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010, ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας, Φάμπιο Καπέλο, αντιμετώπιζε ένα ανάλογο δίλημμα με εκείνο του Σβεν Γκόραν Έρικσον.

Τα ταμπλόιντς έγραφαν διάφορα σενάρια για τη σύνθεση της επιθετικής γραμμής του ρόστερ της εθνικής Αγγλίας, με τους Γουέιν Ρούνεϊ, Τζερμέν Ντεφόου, Πίτερ Κράουτς και Εμίλ Χέσκι να θεωρούνται οι επικρατέστεροι.

Ο «Independent» ζήτησε τη γνώμη του Ματ κι εκείνος με πολύ χιούμορ, έχοντας χάσει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα, άλλα έχοντας κερδίσει ξανά μια ήρεμη ζωή χωρίς φάρμακα, απάντησε: «Αν ήταν κάνα μήνα νωρίτερα εδώ, μπορεί και να με καλούσε εμένα γιατί εκείνο το βράδυ έκανα χατ-τρικ. Αν έβλεπες τέτοια γκολ στην Premier League θα τα χαρακτήριζες γκολάρες, αλλά εγώ τα πέτυχα κόντρα στην Rossendale United στην ήττα μας με 4-3, μπροστά σε 61 θεατές»!

Για την ιστορία, ο Έρικσον νωρίτερα τον είχε καλέσει στην εθνική Αγγλίας για ένα φιλικό κόντρα στην Παραγουάη. «Αξίζει μια ευκαιρία σε διεθνές επίπεδο. Πέρυσι έκανε φανταστική σεζόν και φέτος παίζει καλύτερα από ποτέ», είχε δηλώσει τότε ο Σουηδός, που τον προόριζε για το αριστερό άκρο και υποσχέθηκε πως θα του έδινε χρόνο συμμετοχής. Δεν ήταν γραφτό, όμως… Την παραμονή του αγώνα, ο Ματ είχε στομαχικές διαταραχές και έμεινε εκτός αποστολής…

menshouse.gr