Remember the name: Η δικαίωση στο κάρμα του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι!

Όπου πάει γίνεται συγγραφέας ιστορίας, προσωπικής και συλλογικής. Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, συνδεόμενος πάντα με το παρελθόν του, επέλεξε εξελικτικά το μέλλον που του άξιζε.

Ακολουθήστε μας στο Google news

19/07/2022 καταφθάνει στη Βαρκελώνη και το BN Sports επιτελεί το συγγραφικό καθήκον του για τον Πολωνό που δεν άκουσε τους αμφισβητίες, πίστεψε στον εαυτό του και δικαίωσε το παιδικό του όνειρο. Και έχουμε ακόμη δρόμο...

Κυριακή 25 Μαϊου. Στη χώρα των Βάσκων και στο «βασίλειο» της Μπιλμπάο, το «Σαν Μαμές». Αυλαία πρωταθλήματος. Επιστρέφει ύστερα από οκτώ αγώνες στα γκολ, σκοράρει τα δύο εκ των τριών για την εστεμμένη ήδη πρωτοπόρο. Ο αριθμός πολύς για τα δεδομένα του. Αυτά που μόνος του δημιούργησε. Έφτασε - και ξεπέρασε - τα 100 γκολ μετά από 2,5 χρόνια παραμονής στη Βαρκελώνη και με 101 σε 147 εμφανίσεις (μαζί με 20 ασίστ) αποκτά δικαιωματικά τη γνωστή λεζάντα του καιρού με το κρασί.  Εξέλιξη. Η επώδυνη σωματικά και ψυχικά διαδικασία αλλαγής επιπέδου, το περίφημο «process». Αφέθηκε και αφοσιώθηκε, θυσίασε και έχασε, αλλά αυτό το τελευταίο φαινομενικά μόνο. Η στέρηση φυσικό ακόλουθο μιας πειθαρχίας, που είναι προϋπόθεση για την πρόοδο, απαιτεί εξ ορισμού, άλλωστε, τέτοιες απώλειες. Πρόκειται όμως για δέσμευση προσωπική και ως τέτοια, πάντα αντ – αποδίδει. Το πεπρωμένο τον συνδέει άρρηκτα με τις επιλογές του παρελθόντος του, επιβεβαιώνοντας . Κάρμα, με άλλα λόγια. 

 

Αυτή την ηθική ανταπόδοση απολαμβάνει ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Εμπιστεύθηκε απόλυτα τη «διαδικασία», γιατί ακριβώς πίστεψε στον εαυτό του. Η καριέρα του απόδειξη και τα επί μέρους κατορθώματά του – ουκ ολίγα, ατομικά και συλλογικά, πια – κατά τη διάρκειά της, η επιβράβευση του παιδικού ονείρου του. Οι ποδοσφαιρικοί του σταθμοί, επίσης ακολουθία γραμμική της καθιέρωσης στο star system, εκεί όπου κανείς δεν προέβλεπε πως θα φτάσει όσο ήταν παιδί. Λεπτός πολύ, και όχι ιδιαίτερα ψηλός, δεν «γέμιζε» το μάτι, που προκαταλειμμένο στη θέα της κοψιάς του, τον απέκλειε από την όποια προοπτική θα μπορούσε να αποκτήσει – αυτή την ίδια που είχε μέσα του τελικά. Γι’ αυτό, άλλωστε, κατηγορήθηκε για επιλογές του, πάντα εξελικτικές. Επειδή η αξία του αναγνωριζόταν από τους πάντες πια και πάντα στο τέλος ήταν δικαιωμένος ο ίδιος. 

Τετραετία στη Βεστφαλία, οκταετία στο Μόναχο. Με κάθε μία «πλήγωσε» το ποδοσφαιρικό... γιν γιαν της Ισπανίας. Πρώτα, τη «Βασίλισσα» πριν αυτή κυριαρχήσει ξανά (μέχρι και τη φετινή της εκθρόνιση) όταν, εν μέσω αποθέωσης στο κατάμεστο «Βεσερστάντιον» με επιβλητικό καρέ, έστελνε την Ντόρτμουντ στον τελικό κόντρα στην Μπάγερν, σε μια γερμανική τιτανομαχία με κάδρο τη Γηραιά Ήπειρο. Η κλάση του τον καθιστά σημείο αναφοράς στο «9» - και όχι μόνο γιατί έμαθε να είναι ευπροσάρμοστος και να κινείται παντού – συνδυαστικά με το διάστημα παραμονής του και, όπως συμβαίνει όταν τα είδωλα αποφασίζουν με το μυαλό, αντί για την καρδιά, αποδομούνται. Ως «προδότης» πήγε στην Μπάγερν, η οποία νομοτελειακά μ’ ένα επιβλητικό 8/8 απονομές Bundesliga, έθρεψε τη δίψα του για διακρίσεις κάθε λογής, ατομικές και συλλογικές. Ό,τι του στέρησε το 2013, του το έδωσε το 2020 σ’ εκείνο το αλησμόνητο 8-2 στο final 8 της Λισαβώνας, εν μέσω covid, στην πρώτη χρονιά της παγκόσμιας δοκιμασίας. 

Αναζητά νέα πρόκληση και το πληγωμένο μεγαθήριο που λέγεται Μπαρτσελόνα, δειλά επανερχόμενη... στα βασικά τότε, τον υποδέχεται και τον κάνει σημείο αναφοράς της. Κόντρα σε όλους και σε όλα τότε, ιδίως όμως αντίθετα από το ρέμα των συσχετισμών της εποχής, προ τριετίας σχεδόν, γίνεται κάτοικος Βαρκελώνης για να υπηρετήσει το ξεπεσμένο καμάρι της πόλης, το ξεθωριασμένο μότο του οποίου είχε απομείνει χωρίς πρεσβευτές, αναμένοντας την ανάσταση και επιβεβαίωσή του. Αναζητούσε δηλαδή παίκτες με χαρακτήρα, που θα μπορούσαν να σηκώσουν την κληρονομιά, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος με την απότομη πτώση. Θέμα χρόνου η επάνοδος για τέτοιους συλλόγους· οι προκλήσεις τους δυναμώνουν, όσο επώδυνες κι αν είναι.

Ως «φοίνικας», η Μπαρτσελόνα πλέον επέστρεψε στην ελίτ και η καθιέρωσή. Οι εντός συνόρων αριθμοί του ενδεικτικοί σε βάθος τριετίας: 34/23, 35/19 και για την ώρα 34/27. Συμμετοχές και γκολ, σούμα 123/101! Φέτος στην ωριμότερη (και ικανότερη) καταλανική version της πενταετίας έχει σκοράρει σε 18 ματς, πέντε φορές πέτυχε δύο γκολ και μία σημείωσε χατ – τρικ. Δύο ακόμη πανηγυρισμοί στο τελευταίο ματς, «έγραψε» τα 100, τα ξεπέρασε και συνεχίζει την ανάβαση στο Top 20 των all time scorers της ομάδας, όντας τώρα 18^ος – σκοράρει 1 κάθε 115’ και 0.70 ανά ματς. Θα ανεβεί κι άλλο, μόνο φέτος έχει ακόμη εννιά αγώνες, βάσει προβλεπόμενου προγράμματος, δεν μετράμε επομένως τον τελικό του Champions League στο Μόναχο. Στο προηγούμενο σπίτι του, όπου κάποτε άφησε άφωνη την Ευρώπη πετυχαίνοντας πέντε γκολ σε εννιά λεπτά (!) εναντίον της Βόλφσμπουργκ. 

Κόντρα σε όλους και σε όλα τότε, ιδίως όμως αντίθετα από το ρέμα των συσχετισμών της εποχής, προ τριετίας σχεδόν, γίνεται κάτοικος Βαρκελώνης για να υπηρετήσει το ξεπεσμένο καμάρι της πόλης, το ξεθωριασμένο μότο του οποίου είχε απομείνει χωρίς πρεσβευτές, αναμένοντας την ανάσταση και επιβεβαίωσή του. Αναζητούσε δηλαδή παίκτες με χαρακτήρα, που θα μπορούσαν να σηκώσουν την κληρονομιά, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος με την απότομη πτώση. Θέμα χρόνου η επάνοδος για τέτοιους συλλόγους· οι προκλήσεις τους δυναμώνουν, όσο επώδυνες κι αν είναι. Ως «φοίνικας», η Μπαρτσελόνα πλέον επέστρεψε στην ελίτ και η καθιέρωσή.

Στην απόλυτη δικαίωση για την τότε επιλογή του να αφήσει τον ισόβιο πρωταθλητισμό στο Μόναχο για τον κοιμώμενο γίγαντα της Καταλονίας, βιώνει μαζί του την αναγνώριση. Αυτό που έμοιαζε άπιαστο όνειρο, μέχρι και τον ερχομό του, αλλά και λίγο αργότερα, το τρεμπλ δεν επετεύχθη, ελέω... Ατσέρμπι – το «process», είπαμε, απαιτεί χρόνο, και αποτελεί ύψιστη προκληση για του χρόνου. 

Αναζητά μια ακόμη δικαίωση, απόλυτη, όπως η επιτυχία του, κι αυτή τη φορά θα είναι ακόμη πιο ξεχωριστή γιατί η πρακτική επιβεβαίωση της αναγέννησης της Μπαρτσελόνα, θα συνιστά και τον συμβολισμό της δικιάς του συνέπειας στο στόχο της καταξίωσης. Η υστεροφημία μπορεί να μην είναι πάντοτε αυτοσκοπός, πρόκειται όμως για την ύψιστη ηθική ανταμοιβή κι ο «Λέβα» αυτό (ανά) γνωρίζει πολύ καλά. Αφοσιώθηκε στην ιερότητα του ονείρου του, χωρίς να καταβάλλεται από αμφισβητίες και τις αμφιβολίες τους. Πέρα από κάθε αμφιβολία. Κάρμα με άλλα λόγια... 

bnsports.gr

BEST OF THEMASPORTS