Ακολουθήστε μας στο Google news
Ήταν ένας σιωπηλός εκτελεστής. Ένας αστραπιαίος εξτρέμ που ξεπερνούσε τον ήχο και ξάφνιαζε τη λογική. Ένας ποδοσφαιριστής που, όταν αποφάσιζε να πάρει την κατάσταση στα πόδια του, θύμιζε κάτι από υπεράνθρωπο.
Από το Κάρντιφ στα φώτα του κόσμου
Γεννημένος στις 16 Ιουλίου 1989 στο Κάρντιφ της Ουαλίας, ο Μπέιλ μεγάλωσε σε μια οικογένεια με αθλητικό DNA - η μητέρα του ήταν υπάλληλος και ο πατέρας τουνπρώην παίκτης του ράγκμπι -. Το ποδόσφαιρο μπήκε στη ζωή του από πολύ μικρός, και οι δάσκαλοί του μιλούσαν ήδη για ένα «θαύμα» με τρομερή φυσική κατάσταση και σπάνια αίσθηση του χώρου.
Ξεκίνησε την πορεία του από τις ακαδημίες της Σαουθάμπτον, εκεί όπου ξεχώρισε ως αριστερός μπακ. Όμως δεν ήταν για τα μετόπισθεν ο Γκάρεθ. Είχε την ταχύτητα του σπρίντερ, τη δύναμη του ράγκμπι και ένα αριστερό πόδι που έμοιαζε με καταπέλτη.
Η μεταμόρφωση στην Τότεναμ
Το 2007, σε ηλικία μόλις 18 ετών, πήρε μεταγραφή για την Τότεναμ. Εκεί, εξελίχθηκε. Μετατράπηκε από αριστερός μπακ σε έναν καταστροφικό εξτρέμ που κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει. Οι εικόνες από τις «καταστροφές» του απέναντι στον Μαϊκόν και την Ίντερ στο Champions League του 2010-11 έκαναν το φίλαθλο κοινό να σηκωθεί από τον καναπέ. Ο Μπέιλ έμοιαζε με φαινόμενο της φύσης. Ήταν γρήγορος σαν αστραπή, εκρηκτικός, με σουτ-ρουκέτα και σέντρα με λέιζερ. Το πακέτο ήταν σπάνιο. Και ακριβό.
Το χρυσό εισιτήριο για τη Μαδρίτη
Το καλοκαίρι του 2013, η Ρεάλ Μαδρίτης πλήρωσε σχεδόν 100 εκατομμύρια ευρώ - ποσό ρεκόρ για την εποχή - και τον έκανε δικό της. Ο θόρυβος ήταν τεράστιος. Πολλοί αμφέβαλλαν. Εκείνος απάντησε με πράξεις.
Στη Ρεάλ έζησε τα πάντα. Έγινε συμπαίκτης του Ρονάλντο, του Μπενζεμά, του Μόντριτς, του Ράμος. Έγινε μέρος της χρυσής εποχής των Los Blancos, κατακτώντας πέντε Champions League, τρία πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα Κύπελλο, και πολλούς ακόμα τίτλους.
Αλλά εκείνα που έμειναν περισσότερο δεν ήταν οι τίτλοι - ήταν οι στιγμές. Το γκολ με το ψαλιδάκι στον τελικό του Κιέβου απέναντι στη Λίβερπουλ είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό τέρμα στην ιστορία του θεσμού. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το αδιανόητο σόλο στον τελικό Κυπέλλου του 2014 απέναντι στην Μπαρτσελόνα, όταν προσπέρασε τον Μπάρτρα σχεδόν από την εξέδρα.
Οι δύσκολες στιγμές
Όμως η πορεία του στη Μαδρίτη δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Οι τραυματισμοί έγιναν εφιάλτης. Η σχέση του με τον Τύπο, τους φιλάθλους και σε κάποιες περιόδους και με τον σύλλογο, πέρασε από τεράστιες εντάσεις. Ο Μπέιλ έμοιαζε απομονωμένος, κλειστός, και - για κάποιους - αδιάφορος.
Η περίφημη φράση του «Wales. Golf. Madrid. In that order», τυπωμένη σε σημαία της Ουαλίας, έγινε viral και δημιούργησε ρήγμα στις σχέσεις του με τον μαδριλένικο κόσμο. Όμως για τον ίδιο, το ποδόσφαιρο δεν ήταν το παν. Είχε κι άλλες αγάπες, όπως το γκολφ και η πατρίδα του.
Ο ήρωας της Ουαλίας
Για την Ουαλία, ο Γκάρεθ Μπέιλ ήταν κάτι παραπάνω από ένας ποδοσφαιριστής. Ήταν ο απόλυτος ήρωας. Έβαλε τη χώρα του στον χάρτη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, την οδήγησε στα ημιτελικά του Euro 2016, την ανέβασε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της.
Ήταν το σύμβολο μιας γενιάς που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τις παραδοσιακές δυνάμεις. Έπαιζε με καρδιά, με πάθος, με αγάπη για τη φανέλα. Ήταν ο αρχηγός, ο ηγέτης, η σημαία.
Η αθόρυβη έξοδος
Ο Γκάρεθ Μπέιλ αποχώρησε από το ποδόσφαιρο όπως πάντα: ήσυχα, χωρίς φανφάρες. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τους Los Angeles FC και συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ουαλία, ανακοίνωσε το φινάλε του το 2023, στα 33 του. Δεν χρειάστηκε ούτε αποχαιρετιστήριες φιέστες, ούτε δραματικές στιγμές.
Έφυγε από το ποδόσφαιρο όπως μπήκε σε αυτό. Σαν φαινόμενο.
sdna.gr