ΑΠΟΕΛ: Ο Ντάλσιο και οι επόμενες κινήσεις
Ο ΑΠΟΕΛ πετάει για Σερβία στις 24 Ιουλίου και μέχρι τότε αναμένονται εξελίξεις στα μεταγραφικά.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Η Άντρη Βιολάρη δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, ιδιαίτερα στους γνώστες του γυναικείου ποδοσφαίρου ωστόσο αξίζει να θυμηθούμε τη μέχρι τώρα διαδρομή της. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ηλικία των 11 ετών και αγωνιζόμενη σε ΑΕΚ Κοκκινοχωρίων, Απόλλωνα, Ελπίδες Καρδίτσας, Barcelona FA, Πύργο και Νέα Σαλαμίνα, έδειξε σπουδαία δείγματα γραφής. Οι εμφανίσεις της αποτέλεσαν εφαλτήριο για το επόμενο μεγάλο βήμα. Αρχικά, πήρε μεταγραφή στη Famalicao (σεζόν 2022/2023) της Πορτογαλίας και, ακολούθως (σεζόν 2023/2024), στις τουρκικές ομάδες Fomget Gençlik ve Spor και Kdz. Eregli Belediye Spor. Οι εμφανίσεις της κέντρισαν το ενδιαφέρον ελληνικών ομάδων. Η ιδία επέλεξε την ΑΕΚ Αθηνών και δικαιώθηκε απόλυτα.
Με 14 γκολ στο πρωτάθλημα Ελλάδας και γκολ στον τελικό κυπέλλου είχε καθοριστική συμβολή στο νταμπλ της ΑΕΚ (2η σκόρερ της ομάδας, 5η στο πρωτάθλημα), ενώ έπιασε υψηλές πτήσεις και με την Εθνική Γυναικών, σκοράροντας 5 φορές στο Nations League και σημειώνοντας ιστορικά αποτελέσματα. Ως φυσιολογική εξέλιξη, βραβεύτηκε από την ΚΟΠ ως η πολυτιμότερη παίκτρια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Τη συναντήσαμε λίγο πριν τις πρώτες ιστορικές ευρωπαϊκές αναμετρήσεις που θα δώσει η ΑΕΚ καθώς και τα κρίσιμα play-off ανόδου της Εθνικής Κύπρου απέναντι στην Αλβανία τον Οκτώβριο και μιλήσαμε για όλα: τη φετινή σεζόν επιβεβαίωσης, την αξέχαστη στιγμή του τελικού Κυπέλλου, την περιπέτειά της στο εξωτερικό, το πώς βλέπει το μέλλον του κυπριακού γυναικείου ποδοσφαίρου, τα όνειρα και τον ρόλο της ως πρότυπο για τις νεότερες γενιές.
Πού σε βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
«Ξεκίνησε ήδη η καλοκαιρινή προετοιμασία με την ΑΕΚ Αθηνών, καθώς τον Ιούλιο έχουμε τους αγώνες του πρώτου προκριματικού γύρου του Champions League. Πρώτος αντίπαλος είναι η Racing Union από το Λουξεμβούργο και οι αγώνες θα διεξαχθούν εκεί. Ξεκινάμε με πολλή όρεξη! Είναι οι πρώτοι αγώνες της ΑΕΚ στην Ευρώπη και θέλουμε να αφήσει το αποτύπωμά της.»
Πώς νιώθεις που ήσουν μέρος της ιστορίας που έγραψε η ΑΕΚ Αθηνών καθώς φέτος η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα και κύπελλο; Η χρονιά σου ήταν εντυπωσιακή. Πώς τη βίωσες;
«Ένιωσα ικανοποίηση, χαρά, περηφάνια. Ήταν μια δικαίωση για την επιλογή μου να έρθω στην ΑΕΚ. Ήμουν ο εαυτός μου και έδωσα το 100% μου, το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου. Το κλίμα στην ομάδα, η οργάνωση και η στήριξη που πήρα με βοήθησαν να αποδώσω. Ήταν μια χρονιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Στο ιστορικό γήπεδο της ΑΕΚ, πολύς κόσμο, συναισθήματα που δεν περιγράφονται με λέξεις και μια ελπίδα ότι σιγά – σιγά μεγαλώνει το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα».
Ανακοινώθηκε πρόσφατα η ανανέωση της συνεργασίας σου με την ομάδα. Ήταν εύκολη απόφαση; Τι σημαίνει για εσένα να συνεχίσεις στην ΑΕΚ;
«Απόλυτα. Δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Συναισθηματικά, δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Δεν ήθελα να χάσω αυτό που ένιωθα. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές και δεν ήθελα να φύγω από αυτό το περιβάλλον που με έκανε να αισθανθώ τόσο όμορφα.»
Τελικός Κυπέλλου ΑΕΚ – ΠΑΟ και ανοίγει το σκορ μία Κύπρια (η ίδια) από ασίστ μίας άλλης Κύπριας (Μαρία Παναγιώτου). Γενικά πως είναι να συνυπάρχουν δύο Κύπριες στην ίδια ομάδα στο εξωτερικό;
«Εκείνη τη στιγμή δεν το συνειδητοποιείς. Ήταν απίστευτο. Ήρθαμε μαζί με τη Μαρία, μένουμε στο ίδιο σπίτι, είμαστε φίλες και υπάρχει τρομερή χημεία και καταφέραμε να ζήσουμε κάτι τόσο δυνατό, μέσα στο γήπεδο.».
Αρκετές Κύπριες αγωνίζονται πλέον στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου διαπρέπουν με τις εμφανίσεις τους. Ποια είναι η άποψη που επικρατεί στην Ελλάδα για τις Κύπριες ποδοσφαιρίστριες;
«Στην Ελλάδα νιώθουμε σαν στο σπίτι μας. Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ διαφορά ή προκατάληψη λόγω καταγωγής.»
Κάποτε συνέβαινε το αντίθετο, οι Ελλαδίτισσες ποδοσφαιρίστριες έρχονταν στην Κύπρο, μια χώρα που πρωτοπορούσε στην Ευρώπη, πλέον πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν ανέβει επίπεδο και έχουν ξεπεράσει την Κύπρο. Είναι ένας λόγος αυτός που πολλές Κύπριες πηγαίνουν στο εξωτερικό; Ποιος είναι ο λόγος που κατά την άποψή σου το Κυπριακό γυναικείο ποδόσφαιρο βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση; Υπάρχει ελπίδα; Τι πρέπει να αλλάξει.;
«Δυστυχώς, το πρωτάθλημά μας έμεινε πίσω. Πριν 15 χρόνια είχε 14 ομάδες – σήμερα μόλις τέσσερις. Δεν υπάρχει στήριξη από τους αρμόδιους φορείς, ούτε επαρκής προβολή. Ο κόσμος δεν το έχει αγκαλιάσει. Οι παίκτριες δεν έχουν κίνητρα. Το εξωτερικό μοιάζει συχνά μονόδρομος και προσφέρει καλύτερες προοπτικές. Πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα, αλλά χρειάζεται δουλειά σε πολλά επίπεδα και κυρίως σε αυτό της στήριξης και των κινήτρων προς τις ομάδες».
Έχεις αγωνιστεί και σε Πορτογαλία και σε Τουρκία. Ποιες είναι οι διαφορές; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες; Πώς ήταν η εμπε