Γίνεται... ΑΖΕΡΟΣ ο Ιμάντ Φαράζ!
Μια... ανάσα από την μετακόμιση του στην Νέφτσι Μπακού είναι ο Ιμάντ Φαράζ.
Ακολουθήστε μας στο Google news
«Βλέπω τον Παναθηναϊκό ως έναν μεγάλο σύλλογο στην Ευρώπη. Προφανώς στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη επίσης. Έχω δει παλαιότερα τον Παναθηναϊκό να παίζει με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League! Επίσης, έχω δει να παίζει με τον Παναθηναϊκό ο Λούτσο Γκαρθία, τον οποίο γνωρίζω απ’ τη Λίβερπουλ. Είναι ένας μεγάλος σύλλογος, όπου ανυπομονώ να γράψω την ιστορία μου και να συνεχίσω να βελτιώνομαι ως παίκτης σ’ αυτή τη μεγάλη ομάδα» είπε στις πρώτες του δηλώσεις ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού ο Πέδρο Τσιριβέγια. Μπορεί εντός συνόρων πολλοί να προσπαθούν να υποβαθμίσουν τα όσα έχει πετύχει το «Τριφύλλι» στην Ευρώπη στο παρελθόν, όμως σε όλη την υπόλοιπη ήπειρο άπαντες έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τον Panathinaikos. Την μοναδική ελληνική ομάδα που έχει παίξει σε τελικό κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Την μοναδική που πήγε άλλες δύο φορές στην «4άδα», που εκπροσώπησε την Ευρώπη στο Διηπειρωτικό, που αναδείχθηκε κορυφαία ομάδα του πλανήτη τον Σεπτέμβριο του 2001, από την IFFHS.
Ο 28χρονος χαφ λοιπόν γνωρίζει σε ποιόν σύλλογο έχει έρθει και αναφέρθηκε στην κόντρα του Παναθηναϊκού με την Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League. Απολύτως λογικό να πάει εκεί το μυαλό του, αφού όντας Ισπανός πιθανότατα θα είχε παρακολουθήσει από την τηλεόραση το 2-2 της Λεωφόρου, στις 20 Μαρτίου του 2002.
Τότε η διοργάνωση περιελάμβανε διπλή φάση ομίλων, με τον Παναθηναϊκό να κληρώνεται αρχικά με την Άρσεναλ, την Μαγιόρκα και την Σάλκε και να κατακτά πανηγυρικά την πρώτη θέση με 12 βαθμούς και 4 νίκες! Η δεύτερή του ήττα μάλιστα ήταν εντελώς αδιάφορη, αφού ήρθε όταν η πρωτιά είχε ήδη εξασφαλιστεί.
Στην συνέχεια, οι «πράσινοι» βρήκαν στον δρόμο τους Ρεάλ Μαδρίτης, Σπάρτα Πράγας και Πόρτο. Κατάφεραν όμως να «επιβιώσουν» και σε αυτό τον όμιλο και να ακολουθήσουν τους Μαδριλένους στα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκαν από την Μπαρτσελόνα. Μια εξέλιξη άδικη, με το σουτ του Βλάοβιτς, την ευκαιρία του Κωνσταντίνου αλλά και το πεντακάθαρο πέναλτι που δεν υποδείχθηκε στον Ολισαντέμπε στα τελευταία λεπτά να... στοιχειώνουν ακόμα τις μνήμες του κόσμου.
Όπως και να 'χει, στον όμιλο αυτό η Ρεάλ (που στην συνέχεια κατέκτησε και το τρόπαιο επικρατώντας με 2-1 της Λεβερκούζεν στον τελικό) είχε μια και μοναδική βαθμολογική απώλεια. Μέτρησε 5 νίκες και 1 ισοπαλία, αυτή στην Λεωφόρο. Σε ένα παιχνίδι μάλιστα όπου πρέπει να αισθάνεται τυχερή για το αποτέλεσμα που απέσπασε.
Ο Λυμπερόπουλος είχε βάλει από πολύ νωρίς μπροστά στο σκορ το «Τριφύλλι» με ένα υπέροχο βολέ εκτός περιοχής, για να έρθει στο 11' η ισοφάριση του Μοριέντες, σε μια φάση όπου οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν «παγώσει» θεωρώντας ότι υπήρχε φάουλ για αγκωνιά στον Μικάελσεν. Μια υπέροχη κεφαλιά του Γκούμα στο 64' έβαλε ξανά μπροστά τους γηπεδούχους, με το τελικό 2-2 να διαμορφώνεται από ένα απίστευτο σουτ του Πορτίγιο από πάρα πολύ μακριά, στο 80'.
Το «Τριφύλλι» πάντως ήταν η ομάδα που είχε τις περισσότερες ευκαιρίες και θα μπορούσε να έχει βρει ένα ακόμα γκολ, φτάνοντας σε μια ιστορική νίκη. Μπορεί αυτό να μην συνέβη, όμως όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη «υποκλίθηκε» στην εμφάνιση των «πράσινων».
Στο ρόστερ της Ρεάλ Μαδρίτης εκείνη την χρονιά βρίσκονταν μεταξύ άλλων οι: Κασίγιας, Σαλγκάδο, Ρομπέρτο Κάρλος, Ιέρο, Ζιντάν, Ελγκέρα, Ραούλ, Μοριέντες, ΜακΜάναμαν, Φίγκο, Γκούτι, Μακελελέ αλλά και ο Φλάβιο Κονσεϊσάο, που μερικά χρόνια αργότερα φόρεσε και την πράσινη φανέλα.
Θυμηθείτε εκείνο το παιχνίδι: