Μεγάλε Ντιρκ Νοβίτσκι, σε ευχαριστούμε για όλα

Ο δεύτερος ήταν πάντοτε μία μεγάλη μπασκετική αδυναμία του γράφοντος. Και πώς να μην είναι εξάλλου, αφού μεγαλώσαμε ως γενιά, ακριβώς κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης της καριέρας του Γερμανού φόργουορντ, που ήρθε να μας μάθει από την αρχή τι σημαίνει αφοσίωση στο παιχνίδι και μεθοδική δουλειά σε όλους τους τομείς.

Γεννημένος στο Βούρτσμπουργκ (ή κάτι τέτοιο), της Δυτικής Γερμανίας, ο Νοβίτσκι ξεκίνησε από τα 13 του χρόνια την ενασχόλησή με το μπάσκετ, άθλημα με το οποίο ασχολούνταν και η μητέρα του, η οποία ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Δυτικής Γερμανίας και έφτασε πιο μακριά από οποιονδήποτε συμπατριώτη του στην ιστορία.

Μεγαλώνοντας σε μία χώρα με τεράστια ποδοσφαιρική παράδοση, όπου το μπάσκετ βρίσκεται αρκετά πίσω στη συνείδηση του κόσμου, ο Νοβίτσκι κατάφερε εγκαίρως να «πηδήξει στο τρένο» της δεύτερης φάσης της αποδοχής των Ευρωπαίων παικτών στο NBA. Είχαν προηγηθεί φυσικά ο Αρβίντας Σαμπόνις και οι Γιουγκοσλάβοι (Ντίβατς, Πέτροβιτς κ.α.) που είχαν ξεκινήσει να πρωταγωνιστούν στις ΗΠΑ, οπότε για πρώτη φορά, οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μπάσκετ και έξω από τον λαμπερό τους μικρόκοσμο.

Κι αν για κάτι ξεχώριζε ο τεράστιος Ντιρκ Νοβίτσκι, εκτός από το ελεεινό του βρωμόχερο που είχε καταστρέψει πόσες και πόσες άμυνες και φυσικά το fadeaway σουτ, του οποίου επί της ουσίας ξαναέγραψε το manual απ’ την αρχή, είναι η επίδραση που είχε στο παιχνίδι και το ανέβασμα επιπέδου των Ντάλας Μάβερικς, της ομάδας που υπηρέτησε από την πρώτη του σεζόν, όταν έγινε ανταλλαγή από τους Μπακς το 1998.

Ποτέ πριν τον Ντιρκ οι Ντάλας δεν είχαν φτάσει πέρα από τους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας. Με τον Ντιρκ, έφτασαν δύο φορές στους τελικούς του NBA και τις δύο φορές απέναντι στους Μαϊάμι Χιτ, χάνοντας την πρώτη σειρά το 2006 με 4-2, επιστρέφοντας όμως το 2011 και κερδίζοντας τον τίτλο με το ίδιο σκορ.

Κι αν τα χρόνια πέρασαν και ήρθε πια η ώρα για να σβήσουν τα φώτα για τον Ντιρκ Νοβίτσκι ως παίκτη, οι οργανισμοί των ομάδων πάντα παραμένουν ζωντανοί και κοίταξαν την επόμενη μέρα. Κι η επόμενη μέρα για το Ντάλας, είχε ως μπροστάρη ένα  ακόμη νεαρό Ευρωπαίο, τον Λούκα Ντόνσιτς, αλλά με την ανταλλαγή του το 2025 με τον Λέικερς έκλεισε το κεφάλαιο πολύ συντομότερα απ’ότι περίμεναν όλοι.

cult24.gr