Ένα πρωτάθλημα... παστίλια για τον πόνο, όμως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ξέρουν ήδη τι πρέπει να κάνουν

Το πρωτάθλημα στους τελικούς που αρχίζουν την Παρασκευή θα προσφέρει ανακούφιση σε Παναθηναϊκό ή Ολυμπιακό, αλλά δεν πρέπει να αλλοιώσει τη γενική εικόνα, αφού τα συμπεράσματα έχουν ήδη βγει.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο πρωταθλητισμός είναι σκληρό πράγμα… Οτιδήποτε μπορεί να χτίζεις για μια σεζόν, κινδυνεύει να γκρεμιστεί ως χάρτινος πύργος αν δεν παρουσιαστείς όπως πρέπει την πιο κρίσιμη ώρα. Μοιάζει κάπως με τις… παλιές πανελλήνιες, που σε τέσσερις ημέρες εξετάσεων κρίνονταν ατέλειωτες ώρες διαβάσματος και κόποι ετών για τους μαθητές. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός μοιάζουν με σπρίντερ των 100 μέτρων, που μόχθησε για να φτάσει στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά στην κούρσα της μιας ανάσας, σε αυτά τα 9-10 δευτερόλεπτα που κρίνονται όλοι και όλα, ήταν μακριά από την επίδοσή του.

Η διαχείριση μιας τέτοιας απογοήτευσης απαιτεί χρόνο και αυτό είναι το μόνο που δεν… έχουν οι «αιώνιοι». Πριν καλά-καλά καθίσει η σκόνη, ανοίξει το μαύρο κουτί και αρχίσει η προσπάθεια ανασύνταξης, αμφότεροι καλούνται να σώσουν ό,τι σώζεται κατακτώντας το πρωτάθλημα. Έναν τίτλο που δεν θα πανηγυριστεί όπως του αξίζει, αλλά θα λειτουργήσει περισσότερο ως… παστίλια για τον πόνο. Όχι του άλλου, που έλεγε κι ο Χαβιέρ Μπαρδέμ, αλλά για τον δικό τους. Αυτόν που άφησαν οι ημιτελικοί του Άμπου Ντάμπι μόλις μια εβδομάδα πριν.

Η έκβαση των τελικών μπορεί να μην πανηγυριστεί φέτος έξαλλα όπως άλλες σεζόν, αλλά αναμφίβολα θα απαλύνει το άλγος και θα προσφέρει περισσότερη ηρεμία-με λιγότερες έξωθεν φωνές και πιέσεις-για την έναρξη της επόμενης ημέρας. Αυτό όμως που δεν πρέπει να κάνει είναι να αλλάξει τη γενική εικόνα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα είναι λάθος να πάρουν τις όποιες αποφάσεις τους για την επόμενη μέρα περιμένοντας το αποτέλεσμα των τελικών. Γιατί όσο «άδικο» ήταν για όλη τους την προσπάθεια μέσα στη σεζόν να κριθούν αποτυχημένοι λόγω της κακής τους βραδιάς στις 23 Μαΐου, άλλο τόσο λάθος θα είναι να περιμένουν να αξιολογήσουν πρόσωπα και πράγματα μετά από μια σειρά, που μπορεί να κριθεί σε πέντε ματς μέσα σε μόλις έντεκα μέρες.

Είναι τουλάχιστον αφελές να περιμένει ο Ολυμπιακός, λόγου χάρη, να κρίνει αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας πρέπει να παραμείνει στον πάγκο του ή αν ο Λούκα Βιλντόσα έχει θέση στο επόμενο ρόστερ του από τους τελικούς. Ή αντίστοιχα o Παναθηναϊκός να περιμένει να διαπιστώσει αν ο Γκέιμπριελ ή ο Γιούρτσεβεν αξίζουν περισσότερο να αποτελέσουν το back up του Λεσόρ στο «5». Το δείγμα περίπου 40 αγώνων στην Ευρωλίγκα και ήδη έξι μεταξύ τους ντέρμπι φέτος είναι επαρκέστατο για να εξαφθούν ασφαλή συμπεράσματα και όχι εύκολες κρίσεις της μιας βραδιάς. Ουδείς θα πρέπει να κριθεί, είτε επιεικώς αν είναι νικητής είτε αυστηρά αν είναι ηττημένος, βάσει του αποτελέσματος στους τελικούς, όπου δεδομένα και για διάφορους λόγους δεν θα δούμε καμία απί τις δύο ομάδες στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

Ο Παναθηναϊκός έκαψε το πρώτο «κανονάκι»

Σύμφωνοι, τον Παναθηναϊκό δεν θα τον… κρεμάσει κανένας για την ήττα του από τη (μετέπειτα διάδοχό του στο θρόνο της Ευρωλίγκας) Φενέρμπαχτσε στον ημιτελικό του Final 4. Η ομάδα είχε κάβα κάποια «κανονάκια» από τη μυθική κατάληξη της περσινής σεζόν με την κατάκτηση του έβδομου στην πρώτη επιστροφή σε τελική τετράδα μετά από δώδεκα χρόνια, αλλά και το πρωτάθλημα με ανατροπή από το 0-2 απέναντι στον Ολυμπιακό, ακόμη κι από το φετινό Κύπελλο στο Ηράκλειο.

Όμως ενδεχόμενη απώλεια του πρωταθλήματος με πλεονέκτημα έδρας απέναντι σε αυτόν τον λαβωμένο (πνευματικά και όχι μόνο) Ολυμπιακό, θα συνιστά πλήγμα για τους «πράσινους» και παρότι δεν θα προκαλέσει δα και… λαϊκά δικαστήρια, σίγουρα θα «κάψει» ένα ακόμη, ίσως και το τελευταίο «κανονάκι». Γιατί και το δικό του κοινό έχει απαιτήσεις. Κι ακόμη περισσότερες έχει ο ιδιοκτήτης του που δεν συμβιβάζεται με ήττες και απώλειες τίτλων, όπως φάνηκε κι από την τοποθέτησή του μετά τον ημιτελικό στο Άμπου Ντάμπι. Ένα Κύπελλο και μόνο δεν θα κριθεί επαρκές κάνοντας τον απολογισμό της σεζόν σε μια επένδυση που μαζί με αυτή του γηπέδου ξεπερνά τα 40-45 εκατ. ευρώ.

Ο Παναθηναϊκός βγάζει περισσότερη ηρεμία στη διαχείριση της αποτυχίας στο Final 4 και είναι λογικό. Οι «πράσινοι», μάλιστα, είναι ξεκάθαρο πως δεν θα προβούν σε καμιά ριζική αναδόμηση της ομάδας το καλοκαίρι, αλλά σε… μερεμέτια. Ο Εργκίν Αταμάν, έστω κι αν δεν του παρέχεται πλέον το περσινό αλάθητο, είναι ακλόνητος στη θέση του, ενώ οι μεταγραφές που κλείνουν έχουν ήδη τη δική του υπογραφή: από τον καλύτερο διαθέσιμο πικ εν ρολ γκαρντ στην Ευρωλίγκα, Τζι Τζέι Σορτς, τον καλύτερο Έλληνα του πρωταθλήματος Βασίλη Τολιόπουλο, μέχρι και τον Γιώργο Παπαγιάννη που θα προσφέρει μέγεθος και μακρινή απειλή από το «5». Αν βρεθεί κι ένας παίκτης που θα βοηθήσει σε καλύτερη αμυντική ισορροπία, ειδικά στα γκαρντ, θα μπορούμε να μιλάμε για ένα υπερπλήρες ρόστερ.

Έχουν όμως και οι «πράσινοι» τα ζητηματάκια τους. Θα αντέξει ο συγκινητικός Λεσόρ, που πρόλαβε το Final 4 μετά από πεντάμηνη απουσία, να βγάλει πέντε ματς σε έντεκα μέρες; Θα παρουσιάσουν το καλό τους πρόσωπο και όχι αυτό των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων οι σκασμένοι από τον φόρτο όλης της σεζόν Ναν, Γκραντ και Σλούκας; Θα είναι εντός κλίματος και συγκεντρωμένοι ο Μπράουν ή ο Γιούρτσεβεν ενώ όλα μαρτυρούν πως στο τέλος της σεζόν θα αποχωρήσουν; Αλλά και πώς θα διαχειριστεί η ομάδα την απαίτηση του Δημήτρη Γιαννακοπουλου όχι μόνο για πρωτάθλημα αλλά και για 3-0;

Ο Ολυμπιακός σε… περίεργη φάση

Ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη από το παυσίπονο του πρωταθλήματος έχει ο Ολυμπιακός. Έχοντας χάσει το Κύπελλο κι έχοντας αδικήσει την προσπάθεια επτά μηνών με το απογοητευτικό πρόσωπο που έδειξε στο Final 4 στην Ευρωλίγκα, ενδεχόμενη απώλεια και του πρωταθλήματος θα κάνει ασήκωτη την πίεση. Όχι μόνο επειδή μια ομάδα 20+ εκατ. ευρώ θα έχει μείνει πρακτικά με άδεια χέρια φτάνοντας στο ταμείο της σεζόν, αλλά και γιατί στη συνείδηση του άκρως απαιτητικού κοινού της το τμήμα δεν θα έχει προσφέρει τίποτα στην ιστορική επέτειο των 100 χρόνων του συλλόγου.

Το κακό για τον Ολυμπιακό είναι πως φτάνει στους τελικούς αυτούς σε πολύ περίεργη φάση. Με έναν προπονητή που η αποτυχία στο Άμπου Ντάμπι δεν ακυρώνει μεν την τεράστια προσφορά του, αλλά είναι φανερό πλέον πως επηρεάζεται από την πίεση όσο κι αν δεν το παραδέχεται. Και που πλέον αμφισβητείται ακόμη κι από μέχρι πρότινος υποστηρικτές του.

Με παίκτες που έχουν ήδη αποφασίσει να συνεχίσουν αλλού την καριέρα τους (Γκος, Ράιτ, που ορθώς έμειναν εκτός επτάδας) ή ακόμη και να αποσυρθούν (ΜακΚίσικ), άλλους που είναι δικαίως δυσαρεστημένοι με τον χρόνο/ρόλο τους (Πίτερς, Λαρεντζάκης), μερικούς που παρότι τουλάχιστον στο πρωτάθλημα θα ήταν στην δωδεκάδα μοιάζουν παντελώς εκτός κλίματος (Ντόρσεϊ, Μήτρου-Λονγκ), κάποιους σε κακή φόρμα/κατάσταση (Φαλ, Γουόκαπ), μερικούς με μεγάλα ερωτηματικά γύρω από το μέλλον τους (Φαλ, Βιλντόσα, Μιλουτίνοφ) και τους ηγέτες πιεσμένους για απαντήσεις (Βεζένκοφ, Φουρνιέ, Παπανικολάου).

Είναι δύσκολο για μια ομάδα να διαχειριστεί τόσα πολλά και διαφορετικής φύσης ζητήματα, τόσο σύντομα αμέσως μετά από μια τόσο μεγάλη απογοήτευση. Υπό αυτή την έννοια, για τον Ολυμπιακό το αποτέλεσμα και η εικόνα του πρώτου τελικού μπορεί να καθορίσει τη συνέχεια της σειράς. Μια ήττα, πόσω μάλλον με απογοητευτική εικόνα, μπορεί να βαρύνει ακόμη περισσότερο το κλίμα, ενώ μια νίκη μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση και αν δώσει καύσιμο τουλάχιστον ως το τέλος του πρωταθλήματος. Σε κάθε περίπτωση, τους «ερυθρόλευκους» περιμένει ένα καλοκαίρι σημαντικών αποφάσεων και αλλαγών.

ΥΓ: Μάλλον θα πέσει στο κενό, αλλά ας το πούμε... Παίδες, ψυχραιμία εκατέρωθεν στους τελικούς! Μιλάμε για μπάσκετ, όχι για κανένα ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Πηγή: sport-fm.gr

BEST OF THEMASPORTS