Η χρονιά του Σιμόνε και του Πίπο

Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε που μέσα από αυτόν τον χώρο μιλήσαμε για τα δυο αδέρφια Ιντζάγκι.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Για την καριέρα τους ως προπονητές. Εκείνη την περίοδο, ο Πίπο ήταν ας πούμε “αποτυχημένος” και ο μικρότερος Σιμόνε “ανερχόμενος”. Σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε, η οικογένεια Ιντζάγκι ζει σπουδαίες στιγμές. Δυο αγαπημένα και ανταγωνιστικά αδέρφια, έκαναν πολλά βήματα στη ζωή τους από τότε που λάτρευαν σαν παιδιά την μπάλα στην πόλη της Πιατσέντζα. Ήταν τότε που η μαμά Μαρίνα είχε βαρεθεί να μαζεύει σπασμένα βάζα και ποτήρια, μια που οι κανακάρηδές της έπαιζαν μπάλα μέσα στο σπίτι. Με πόνο ψυχής (μιλάμε για μια τρομερά δεμένη οικογένεια), μπαμπάς και μαμά απαγόρευσαν στους γιους τους να παίζουν μέσα στο σπίτι, στερώντας τους, θεωρητικά, τη χαρά. Πιστεύετε ότι υπάκουσαν; Φανερά ναι. Στα κρυφά έφτιαχναν μια μπάλα από κάλτσες και συνέχιζαν να παίζουν. Ο Τζανκάρλο Ιντζάγκι διηγείται: «Μια φορά γύρισα σπίτι και τους βρήκα μούσκεμα από ιδρώτα στον καναπέ. Επέμεναν ότι δεν έπαιζαν μπάλα. Όταν σηκώθηκε ο Πίπο όμως κούτσαινε, είχε ραγίσει το μετατάρσιο».

Αφήσαμε τότε τον Πίπο απολυμένο από τη Μίλαν. Το ρίσκο ενός μεγάλου παίκτη που πάει ως προπονητής στην ομάδα που έγινε διάσημος. Για κάθε Ζιντάν που θα τα καταφέρει, υπάρχουν αρκετοί Λάμπαρντ και Ιντζάγκι που δεν τα κατάφεραν. Ο Πίπο έμεινε έναν χρόνο εκτός πάγκων περίπου και πήγε στη Βενέτσια. Από τα σαλόνια στα αλώνια της Lega Pro, της Γ’ εθνικής της Ιταλίας. Ανέβηκε ως πρωταθλητής και έφτασε στα μπαράζ ανόδου, δυο βήματα πριν την άνοδο στη Serie A. Δεν τα κατάφερε, αλλά η πορεία του και φυσικά το όνομά του άνοιξαν την πόρτα της Serie A σε έναν σημαντικό σύλλογο. Την Μπολόνια. Με 2 νίκες σε 19 παιχνίδια, απολύθηκε τον Γενάρη του 2019 μετά από ένα βαρύ 0-4 εντός από την ΣΠΑΛ και μια τραγική πορεία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς που ανέλαβε αμέσως μετά, ξεκίνησε με νίκη μέσα στο Μεάτσα επί της Ίντερ και έκανε ακόμη 8 νίκες μέχρι το τέλος. Η διαφορά μεταξύ των δύο τεράστια, έκανε την αποτυχία ακόμα μια πιο βαριά για τον Πίπο Ιντζάγκι.

Ξανά στη Β’ εθνική, αυτή τη φορά με την Μπενεβέντο. Άνοδος με τρομερή πορεία και 18 βαθμούς διαφορά από τον 2ο. Και πάλι όμως απογοήτευση την επόμενη σεζόν. Σε μια δύσκολη αποστολή, η ομάδα του Ιντζάγκι θα τερματίσει 18η και θα υποβιβαστεί. Η ομάδα δεν τον κρατάει και ο Πίπο βρίσκει νέο συμβόλαιο στην Μπρέσια. Παλεύει για μια νέα άνοδο, αλλά δεν τα καταφέρνει και φεύγει. Πηγαίνει στη Ρετζίνα και έχει την ομάδα στις θέσεις των πλέι-οφ για την άνοδο. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του συλλόγου όμως την οδηγούν σε μια ακόμα χρεοκοπία (η Ρετζίνα έχει αλλάξει όνομα καμιά δεκαριά φορές) και τη διάλυσή της. Ο Ιντζάγκι αποχωρεί, όχι διωγμένος, αλλά σίγουρα όχι και επιτυχημένος. Αναλαμβάνει τη Σαλερνιτάνα που παραπαίει στη Serie A, αλλά δεν θα κάτσει πολύ. Η ομάδα θα τερματίσει έτσι κι αλλιώς τελευταία. Η καριέρα του έχει να κάνει με ανόδους και σωτηρίες.

Καλές πορείες σε μικρότερες κατηγορίες. Είσοδοι σε πλέι-οφ, άνοδοι, αλλά λίγα πράγματα στη Serie A. Υποβιβασμοί και απολύσεις, με μεγαλύτερη ίσως αποτυχία όχι την παρουσία του στη Μίλαν, αλλά αυτή στην Μπολόνια. Σήμερα, τον πετυχαίνουμε σε μια τέτοια νέα αποστολή. Aναλαμβάνει το καλοκαίρι την Πίζα που έχει τερματίσει 11η και 13η στη Serie B τις προηγούμενες χρονιές και πριν λίγες ημέρες κλειδώνει την άνοδο και τη 2η θέση πίσω από τη Σασουόλο. Ακόμα μια μεγάλη επιτυχία, ακόμα ένα “μήπως τώρα ήρθε η ώρα;” Ο Πίπο Ιντζάγκι επιστρέφει στη Serie A, αλλά μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του; Η επόμενη σεζόν θα είναι κρίσιμη.

Την ίδια στιγμή, η πορεία του Σιμόνε είναι σταθερά ανοδική. Τον αφήσαμε στη Λάτσιο με πολλές ομάδες να ενδιαφέρονται. Έμεινε εκεί για περίπου 3 χρόνια ακόμα. Στην καριέρα του στη Ρώμη θα φέρνει τη Λάτσιο από την 5η ως την 8η θέση. Θα κερδίσει δύο Σούπερ Καπ Ιταλίας και κυρίως, το κύπελλο του 2019. Η Ίντερ θα επενδύσει πάνω του και θα τον φέρει στο Μιλάνο. Πρώτη χρονιά κύπελλο και Σούπερ Καπ, αλλά χάνει το πρωτάθλημα από τη Μίλαν. Δεύτερη χρονιά, μια 3η θέση πίσω από τη φανταστική Νάπολι. Κατακτά όμως ξανά κύπελλο και Σούπερ Καπ. Κυρίως όμως, αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ευρωπαϊκή πορεία. Μια Ίντερ που δεν κατάφερνε να προκριθεί από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, δείχνει αρκετά σοβαρή, αποκλείεται μαχόμενη από τη Λίβερπουλ στους 16 αρχικά και το 2023 κάνει πορεία (αποκλείοντας εύκολα τη Μίλαν στον ημιτελικό) μέχρι τον τελικό, όπου χάνει πολύ δύσκολα από τη Σίτι. Πέρσι κατακτά επιτέλους το πρωτάθλημα, το πανηγυρίζει έξαλλα και προχωρά ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ για να αποκλειστεί στην παράταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Φέτος, η Ίντερ, αν όχι ξεγραμμένη, σίγουρα όχι από τα φαβορί, έρχεται 4η στο Λιγκ Στέιτζ και παρότι η… μοίρα τής φέρνει μεγαθήρια μπροστά, αποκλείει τόσο την Μπάγερν, όσο και την Μπαρσελόνα σε έναν αξέχαστο ημιτελικό:

Οι γονείς Ιντζάγκι συνεχίζουν να ζουν με την ίδια αγωνία. «Βλέπω τα ματς του Πίπο και του Σιμόνε κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με κατεβασμένα τα στόρια. Δεν βλέπουμε ποτέ τα ματς μαζί με τη γυναίκα μου. Αυτή είναι στην κρεβατοκάμαρα μόνη και εγώ στο σαλόνι. Δεν θέλω να βλέπω ή να ακούω κανέναν. Μιλάμε μεταξύ μας από διαφορετικά δωμάτια και ενημερώνουμε ο ένας τον άλλον αν τα παιδιά παίζουν την ίδια ώρα. Όταν κάποιος χάνει, νιώθω 10 χρόνια πιο μεγάλος. Και οι δύο μου έχουν δώσει μεγάλες χαρές, αλλά εκτός από το να είναι καλοί στις δουλειές του, είναι καλοί άνθρωποι και μπορούν να μου μάθουν πολλά», λέει ο μπαμπάς Ιντζάγκι πριν λίγα χρόνια.

Σύμφωνα με τον Τζανκάρλο, η κυρία Μαρίνα έκανε ένα θαύμα. Χάρη σε αυτή τα παιδιά έγιναν οι άνθρωποι που είναι σήμερα. Οι γιοι τους αποτελούν μια συνεχή πηγή ευτυχίας από τα 16 τους χρόνια. Και σαν καλός πατέρας δεν θέλει να διαχωρίζει τις επιτυχίες, μια άνοδος από τη Β’ εθνική δεν έχει διαφορά από έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ για έναν σωστό πατέρα. «Μπορεί η Πίζα να μην είναι η Ίντερ, αλλά (ο Πίπο) την πήρε από την 13η θέση και την οδήγησε στη Σέριε Α σε μια μόνο χρονιά. Είμαι περήφανος για τα αγόρια μου.  Ήταν αξιοπρεπείς ως παίκτες και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο ως προπονητές. Δεν πετάνε μπουκάλια σε σας τους δημοσιογράφους, όπως άλλοι», λέει ο Τζανκάρλο πετώντας και μια σπόντα, αντί για ένα μπουκάλι.

Το πρωτάθλημα δεν είναι πλέον στα χέρια της Ίντερ, με απανωτές αποτυχίες, πιθανότατα ως αποτέλεσμα της πορείας στην Ευρώπη, αλλά ο Σιμόνε Ιντζάγκι έχει τη μεγάλη ευκαιρία να φέρει ξανά το Τσάμπιονς Λιγκ στην Ιταλία και να ζήσει την υπέρτατη χαρά. Κι ο Πίπο θα έχει ακόμα μια ευκαιρία για να καταφέρει επιτέλους μια καλή πορεία στη Σέριε Α. Είναι κι οι δύο σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι στις καριέρες τους. Το πρωτάθλημα με την Ίντερ είναι σίγουρα μεγάλη επιτυχία, αλλά το έχουν καταφέρει αρκετοί. Μια κατάκτηση Τσάμπιονς Λιγκ όμως θα βάζει για τα καλά τον Σιμόνε στην ιστορία. Και αν το διακύβευμα αυτό είναι μεγάλο, ακόμα και σε αποτυχία και σε φυγή από την Ίντερ, σίγουρα έχει φτιάξει το όνομα για να βρει μια καλή επόμενη στέγη. Αντίθετα, ο Πίπο ξέρει ότι για να επανέλθει σε μεγάλους συλλόγους θα πρέπει επιτέλους να κάνει μια υπέρβαση με μια μικρή ομάδα. Δεν αρκεί μια ακόμα άνοδος με την Πίζα. Και όπως είχαμε καταλήξει και στο προηγούμενο άρθρο πριν οχτώ χρόνια: «η κυρία Μαρίνα είναι πάντως έτοιμη να πάρει το τραίνο για οπουδήποτε, με μια κατσαρόλα τορτελίνια στη βαλίτσα». Όσο είναι γεροί οι γονείς τους, θα βρίσκονται πάντα εκεί.

https://blog.stoiximan.gr/aderfia-intzagki/

BEST OF THEMASPORTS