Απρόοπτο με Ινγκεμπρίγκτσεν
Εκτός αποστολής από το ντέρμπι της 1ης αγωνιστικής των πλέι-οφ με αντίπαλο την ΑΕΚ, θα είναι ο Μίκαελ Ινγκεμπρίγκτσεν.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Αν ανοίξει το λήμμα στα ισπανικά θα βρει ακόμα ένα. Καταλαβαίνει κάποιος ότι δεν είναι και το πιο ξακουστό μέρος της Αργεντινής. Στο κάτω κάτω είναι ένα μικρό χωριουδάκι με με περίπου 3.000 κατοίκους στα 110 χιλιόμετρα από τη ποδοσφαιρομάνα πόλη Κόρδοβα και 650 από το Μπουένος Άιρες. Ένα ήσυχο μέρος, με μονοκατοικίες, δέντρα και αρκετά χωράφια, καθώς εξάγει αλφάλφα (ή αλλιώς μηδική), ένα ανθοφόρο ψυχανθές, σε μεγάλες ποσότητες σε χώρες όπως η Κίνα, τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.
Όλα αυτά μέχρι σχετικά πρόσφατα. Γιατί το ένα από τα “διάσημα πρόσωπα” έχει γίνει τόσο διάσημο στη χώρα και στον κόσμο, που το Καλτσίν με περηφάνια απολαμβάνει τη δόξα του παιδιού του. Του παγκόσμιου πρωταθλητή Χουλιάν Άλβαρες. Ενός ταπεινού και ταλαντούχου πιτσιρικά που όλο το χωριό περίμενε να εξελιχθεί, αλλά δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε σε αυτό το επίπεδο. Η δασκάλα του στο δημοτικό λέει ότι ο Χουλιάν ήταν ένα πολύ διαβαστερό αγόρι, υπεύθυνο και πάντα βοηθούσε τους συμμαθητές του. «Ήταν πάντα ταπεινός και λιγομίλητος», θα πει μια άλλη δασκάλα του. Ο νονός του λέει με καμάρι ότι ο Χουλιάν ήταν σημαιοφόρος στο σχολείο, αλλά είχε πάντοτε προτεραιότητα το ποδόσφαιρο.
Και πράγματι, αυτό ήταν γνωστό στην περιοχή. Όταν έρχονταν οι διαιτητές για τους αγώνες της τοπικής ομάδας, ρωτούσαν τους ανθρώπους στο Καλτσίν αν θα παίξει η “αραχνούλα”, καθώς το παρατσούκλι είχε κολλήσει στον Χουλιάν από μικρός. Έπιανε την μπάλα και την έστελνε στον ιστό της εστίας, όπως έλεγαν όσοι τον έβλεπαν να σκοράρει ακόμα και ραμπόνα, φαινόταν σαν να έχει παραπάνω από δύο πόδια, έλεγε ο αδερφός του που του κόλλησε το παρατσούκλι.
Ερημιά και χάρος τα μεσημέρια στο Καλτσίν
Ο άνθρωπος που δούλεψε πρώτος μαζί του ήταν ο προπονητής Ράφα Βάρας στην τοπική Κλουμπ Ατλέτικο Καλτσίν. Ο Χουλιάν ήταν δεν ήταν 2 χρονών όταν πάτησε για πρώτη φορά στο γήπεδο και πήρε μια μπάλα (σχεδόν μεγαλύτερη από αυτόν) από τη μια άκρη του γηπέδου στην άλλη, χωρίς σταματημό. Ο Βάρας (που έχει βαρεθεί να δίνει συνεντεύξεις τα τελευταία χρόνια) γύρισε και είπε στη γιαγιά του που τον έφερε το γήπεδο: “αυτός θα μας σώσει”. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι μιλούσαμε για ένα παιδί θαύμα. Περνούσε όποιον έβρισκε μπροστά του, έκανε ό,τι ήθελε, σκόραρε και τον χειροκροτούσαν μέχρι και οι γονείς των αντιπάλων. Ήταν η ατραξιόν της ομάδας σε όλους τους αγώνες του τοπικού πρωταθλήματος.
Το ταλέντο του Άλβαρες μεγάλωνε εκθετικά και η φήμη του ξεπέρασε το ταπεινό Καλτσίν. Παρότι δοκιμάστηκε σε διάφορες ομάδες, ακόμα και στην Μπόκα, στο τέλος προτιμούσε να παραμείνει στο χωριό του. Σε ηλικίες που άλλα παιδιά έχουν ήδη 4-5 χρόνια πίσω τους σε διαφορές σπουδαίες ακαδημίες της χώρας, ο Άλβαρες είχε φτάσει πλέον στα 15 του, όταν πήρε την απόφαση να μετακομίσει. Βέβαια, όλα θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει και το παιδί που υποστήριζε από μικρό τη Ρίβερ και την Μπαρσελόνα του Μέσι, να είχε γίνει ποδοσφαιριστής της Ρεάλ, αν η FIFA δεν άλλαζε τους κανονισμούς της στις μεταγραφές τόσο μικρών παιδιών. Ο Άλβαρες, στα 11-12 του περίπου, ταξίδεψε στην Ισπανία, δοκιμάστηκε για 20 ημέρες στη Ρεάλ, παίζοντας σε τουρνουά, εντυπωσίασε τους ανθρώπους των Μαδριλένων που αποφάσισαν να τον κλείσουν, αλλά ήταν πολύ μικρός για να μπορέσει να μεταγραφεί στη Ρεάλ. Θα έπρεπε να μετακομίσει μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του για να αποκτήσει τέτοιο δικαίωμα. Αποφάσισαν να μείνουν στην Αργεντινή.
Κάπως έτσι, η Αράχνη έμεινε μέχρι τα 15 στον ιστό της, μέχρι επιτέλους να ενδιαφερθεί η Ρίβερ Πλέιτ, η ομάδα της καρδιάς του. Ήταν αυτό που ο Χουλιάν ονειρευόταν. Να του έρθει η ευκαιρία να πάει στην αγαπημένη του ομάδα και τελικά το κατάφερε. Για πρώτη φορά αποφάσισε να αφήσει την ησυχία του χωριού και να πάει στην πόλη. Ο Άλβαρες ήταν τυχερός γιατί έπεσε πάνω σε μια εξαιρετική περίοδο για τον σύλλογο που είχε μια πραγματικά σπουδαία ομάδα, με τον προπονητή Μαρσέλο Γκαγιάρδο να φτιάχνει ένα γκρουπ που έπαιζε ωραίο και σύγχρονο ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα κέρδιζε σημαντικούς τίτλους.
«Είναι ένας παίκτης που οι προπονητές λατρεύουν. Για την ποιότητά του, τη γενναιοδωρία του, την πονηριά του. Κάθε προπονητικό τιμ θα ήθελε να τον έχει. Είναι ένα νεαρό παιδί και έχει πολύ δρόμο μπροστά του»
– Μαρσέλο Γκαγιάρδο
Πάντα όμως είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις πόσο σπουδαίο είναι ένα ταλέντο, όταν ο ανταγωνισμός είναι μικρός. Είναι διαφορετικό να παίζεις στην επαρχία της Κόρδοβα και διαφορετικό στα πιο υψηλά επίπεδα. Οι ακαδημίες της Ρίβερ έχουν βγάλει ένα σωρό παίκτες, αλλά ακόμα περισσότεροι υπερταλαντούχοι δεν τα κατάφεραν. Ο Χουλιάν έπρεπε να δείξει ότι το ταλέντο του δεν ήταν μόνο για τα αλώνια με το αλφάλφα, αλλά και για την πρωτεύουσα. Και το έκανε. Ξεκίνησε από τις μικρές ομάδες της Ρίβερ, έκανε τη διαφορά και περίμενε να πάρει την ευκαιρία του.
To 2018, σε μια από τις πιο ιστορικές στιγμές του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, παίζει ως αλλαγή στα 18 του στον 2ο τελικό του Λιμπερταδόρες στο Μπερναμπέου και έχει (έστω και μικρή) συμμετοχή στο ιστορικό γκολ του Κιντέρο.
Πράγματι, αυτή ήρθε. Στα 18 του έκανε την πρώτη του συμμετοχή με τη Ρίβερ και τα επόμενα δύο χρόνια έπαιρνε τις ευκαιρίες του στην ομάδα από σπουδαίους τελικούς μέχρι λιγότερο σημαντικά παιχνίδια. Το μεγάλο ξεπέταγμα βέβαια έγινε το 2021, όταν σκόραρε 20 γκολ στο πρωτάθλημα. Σε ολόκληρη τη σεζόν 2020-21 ο Άλβαρες σε 56 αγώνες έβαλε 26 γκολ και έδωσε 16 ασίστ, ξεχωρίζοντας. Η Σίτι τον έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες στα 22 του, ονειρευόμενη έναν νέο Αγκουέρο. Ο Άλβαρες έμεινε στη Ρίβερ για να κλείσει τη σεζόν και να μετακομίσει μετά στην Αγγλία υπό τις οδηγίες του Γκουαρδιόλα. Το χρηματικό ποσό ήταν πολύ χαμηλό, αν αναλογιστούμε τη συνέχεια, ενώ είχε ήδη κληθεί και παίξει με την εθνική Αργεντινής. Ήταν όμως η τρίτη πιο ακριβή πώληση της Ρίβερ μετά τους Σαβιόλα και Αϊμάρ. Παράλληλα άρχιζε να είναι όλο και πιο σημαντικός στην εθνική της χώρας του.
Ο Χουλιάν ήταν 6,5 ετών όταν ο Λιονέλ Μέσι σκόραρε το πρώτο του γκολ σε Μουντιάλ το 2006. Ήταν το είδωλό του. Ο Χουλιάν όχι μόνο τον πρόλαβε, όχι μόνο τον γνώρισε, όχι μόνο έπαιξε ως συμπαίκτης του, αλλά έπαιξε και πολύ μεγάλο ρόλο στο να περάσει ο Μέσι στο πάνθεον του ποδοσφαίρου, να αποτάξει την ταμπέλα του “ο Μαραντόνα πήρε Μουντιάλ” και μαζί να στείλουν μια χώρα στα ουράνια.
Έχει κερδίσει 2 Κόπα Αμέρικα, αλλά σίγουρα η τεράστια στιγμή του ήταν στο Μουντιάλ του Κατάρ. Εκεί που ξεκίνησε ως παγκίτης πίσω από τον Λαουτάρο Μαρτίνες, αλλά τελικά στο τρίτο ματς των ομίλων, απέναντι στην Πολωνία, ξεκίνησε και σκόραρε. Συνέχισε με την Αυστραλία στα νοκ άουτ και σκόραρε δυο φορές με την Κροατία, ενώ ήταν πολύ καλός και στον τελικό. Έγινε ο πιο νέος παίκτης από το 1958 και τον Πελέ που σκόραρε δυο φορές σε αγώνα Μουντιάλ. Μπορεί το Μουντιάλ να ήταν του Μέσι, αλλά η Αργεντινή βρήκε μερικούς απρόσμενους πρωταγωνιστές όπως ο ίδιος και ο Μακάλιστερ. Έφτασε στην κορυφή του κόσμου και στα πανηγύρια του Μουντιάλ ήταν η μόνη φορά που έδειξε λίγο διαφορετικός από τον ντροπαλό μαζεμένο εαυτό του, χοροπηδώντας στο ελικόπτερο που τους μετέφερε για τη φιέστα στην Αργεντινή. Και αυτό φυσικά μόνο επειδή τον είχαν ποτίσει με αλκοόλ. Ο Σκαλόνι σχολίασε “τώρα μιλάει αυτός”, βλέποντας το ήσυχο παιδί να ξεσαλώνει.
Τρεις σπουδαίοι τίτλοι με την Αργεντινή και αρκετοί ακόμα με τη Σίτι, αλλά στη Σίτι ποτέ δεν έγινε τόσο σημαντικός. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι το πέρασμά του από τη Σίτι ήταν κακό. Το αντίθετο. Απλώς συνέπεσε με το νορβηγικό τανκ που πήρε την ίδια περίοδο η Σίτι. Ένας παίκτης με άλλο στιλ, ένας παίκτης που παίζει αυστηρά κεντρικός επιθετικός και έτσι περιόρισε τα λεπτά στα οποία ο Χουλιάν μπορούσε να αγωνιστεί εκεί. Την πρώτη του χρονιά σκόραρε 9 φορές στην Πρέμιερ Λιγκ, ενώ ξεκίνησε μόλις 13 φορές και μπήκε αλλαγή 18 φορές. Τη δεύτερη σεζόν του πήρε πολλά ματς ως βασικός, εκμεταλλευόμενος τις απουσίες διαφόρων παικτών, αλλά έμοιαζε σαν να μην έχει ακριβή ρόλο. Κάποιες φορές αυτό είναι καλό, κάποιες άλλες όχι. Ο Άλβαρες έπαιξε φορ, δεύτερος επιθετικός, 10αρι και δεξί εξτρέμ.
«Δεν πέρασα άσχημα στη Σίτι, αλλά ήθελα να παίζω στα σημαντικά παιχνίδια. Κάτι μέσα μου έλεγε ότι χρειάζομαι μια διαφορετική πρόκληση, να ψάξω κάτι καινούριο. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ δεν μπήκα. Στον ημιτελικό δεν έπαιξα πολύ και ήθελα πολύ να παίξω σε αυτούς τους αγώνες», θα πει πριν μερικές μέρες σε συνέντευξη. Μπορεί να έπαιζε αρκετά λεπτά, αλλά δεν ένιωθε σημαντικός και ήδη είχε αρχίσει να έχει σκέψεις. Το ψηστήρι το ανέλαβε το περασμένο καλοκαίρι η οικογένεια Σιμεόνε. Πρώτα ο πατέρας Ντιέγκο που του μιλούσε συνέχεια για την Ατλέτικο και μετά ο γιος Τζουλιάνο, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο ξενοδοχείο, στην προπόνηση, στο φαγητό. «Έχω μεγάλο μερίδιο σε αυτή τη μεταγραφή, δικαιούμαι ποσοστό», θα πει ο Σιμεόνε τζούνιορ.
Η Ατλέτικο ουσιαστικά είχε τελειώσει τις μεταγραφές της το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο ατζέντης του Άλβαρες επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Ατλέτικο και του είπε ότι “ο μικρός θέλει να παίξει στην Ατλέτικο”. Η μεταγραφή φαινόταν πολύ δύσκολη και χρειάστηκαν να γίνουν μεγάλες προσπάθειες από όλους για να πειστεί η Σίτι και να τον δώσει. Ο Σιμεόνε μίλησε πολλές φορές με τον Άλβαρες, όπως είπαμε, και τον έψησε να ζητήσει από τον Πεπ να τον αφήσει να φύγει. Ο Πεπ έβγαλε λίγο passive-aggressive χαρακτήρα στις δηλώσεις του, αλλά τον άφησε να φύγει, καθώς δεν θέλει παίκτες που δεν θέλουν κι αυτοί να βρίσκονται μαζί του. Με την Ατλέτικο να έχει δώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή πάνω από 100 εκατομμύρια για μεταγραφές (φέρνοντας Γκάλαχερ, Σόρλοτ μεταξύ άλλων) και τον Άλβαρες να κοστίζει περίπου 75, ο φόβος ήταν μεγάλος, καθώς δεν μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα πορτοφόλια της Ευρώπης. Άλλωστε ένα φιάσκο τύπου Ζοαό Φέλιξ θα ήταν τρομερό πρόβλημα για την Ατλέτικο. Οι ανησυχίες πάντως έχουν σταματήσει. Η ακριβότερη πώληση της Σίτι και μια από τις πιο ακριβές μεταγραφές της Ατλέτικο βγάζει τα λεφτά της και με το παραπάνω. Ο Άλβαρες μαζί με τον Γκριεζμάν είναι ό,τι πιο ποιοτικό στη φετινή Ατλέτικο. Μια Ατλέτικο που έχει αλλάξει σε σημαντικό βαθμό στο πώς παίζει, μια Ατλέτικο που είναι αρκετά πιο ευχάριστη στο μάτι από άλλες χρονιές.
Πριν καλά καλά μπει ο Μάρτιος έχει φτάσει τα 21 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις με τη φανέλα της Ατλέτικο, αλλά τα γκολ λένε τη μισή αλήθεια. Είναι η συνολική του προσφορά αυτή που βοηθάει τόσο, αυτή που συχνά δίνει χώρους στον Γκριεζμάν. Ο Άλβαρες δεν είναι απλά ένας καλός παίκτης. Είναι πανέξυπνος, συγκεντρωμένος, μαχητής. Δεν τον πιάνει το μάτι σου, αλλά δίνει τα πάντα στο χορτάρι και τουλάχιστον μέχρι τώρα στην καριέρα του (η οποία περιλαμβάνει να υπενθυμίσουμε πρωτάθλημα Αργεντινής, Αγγλίας, Τσάμπιονς Λιγκ, Λιμπερταδόρες και Μουντιάλ) συνεχίζει να είναι ταπεινός, να μην επιθυμεί το σταριλίκι. Ένας εργάτης για τον Σιμεόνε. Έτσι όπως θέλει τους παίκτες του.
Οι εγκαταστάσεις της ομάδας του, πίσω στο Καλτσίν
Και κυρίως, ο Άλβαρες είναι το ίδιο παιδί που ξεκίνησε από το Καλτσίν. Όπως και ο Μέσι, έτσι κι ο Χουλιάν τα έχει με τον παιδικό του έρωτα από το χωριό. Και δεν ξεχνάει από πού ξεκίνησε. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με τον αθλητισμό να έχει μπει σε παύση, ο πρώτος προπονητής του Βάρας αναγκάστηκε να κάνει και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα. Άρχισε να πουλάει τρόφιμα σε σούπερ μάρκετ. Σκεφτόταν να πουλήσει το αυτοκίνητό του για να πάρει ένα μεγαλύτερο, ώστε να χωράνε τα προϊόντα. Κάπως έτσι το έφερε η κουβέντα και το ανέφερε όταν μιλούσε με τον πατέρα του Χουλιάν. Δώδεκα ώρες αργότερα, ένα μικρό βανάκι βρισκόταν μπροστά στο σπίτι του του Βάρας. Στο πίσω μέρος έγραφε “Ευχαριστώ” και είχε μια ζωγραφισμένη αράχνη. Το δώρο του Χουλιάν για τα όσα του προσέφερε. «Ήταν Σάββατο βράδυ και δεν ήθελα να τον ενοχλήσω γιατί ήταν με την ομάδα του. Κι όμως, στις 10 το βράδυ μου έστειλε μήνυμα “πήρες το δώρο;” Μιλήσαμε και έβαλα τα κλάματα», διηγείται ο Βάρας.
Δεν είναι η μοναδική φορά που ο Άλβαρες δείχνει ότι δεν ξεχνά από πού ξεκίνησε. Ως μέλος της εθνικής Αργεντινής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, αποφάσισε να χαρίσει την αμοιβή του (ένα αρκετά σημαντικό ποσό) και να τη δώσει για τον εξοπλισμό των παιδικών ομάδων ποδοσφαίρου του Καλτσίν. Όπως λένε, μαζί του ταξιδεύουν σε κάθε ματς ένα σωρό άτομα. Γονείς, αδέρφια, η κοπέλα του, οι κοπέλες των αδερφών του, μάνατζερ κ.ο.κ., αλλά δεν είναι μια κουστωδία τύπου Πογκμπά. Είναι απλά οι δικοί του άνθρωποι. Κουβαλάει το Καλτσίν μαζί του. Και το βασικότερο: ο Χουλιάν δεν αποσυντονίζεται. Απλά έφερε τη ζωή του από το χωριό στο Μάντσεστερ και τώρα στη Μαδρίτη. Και δεν είναι τυχαίο ότι στην Αργεντινή τον λατρεύουν όλοι, παρότι είναι παιδί της Ρίβερ. Ακόμα και οπαδοί της Μπόκα μιλάνε με τα καλύτερα λόγια.
Το λήμμα του Καλτσίν μπορεί να είναι μικρό, αλλά αν κάποιος περάσει από το χωριό δεν γίνεται να μην καταλάβει για το μεγαλύτερο προϊόν του χωριού. Μια μεγάλη ταμπέλα στην είσοδο γράφει “καλωσορίσατε στη γη του Χουλιάν Άλβαρες” και έχει φωτογραφίες από τον πιτσιρικά με τη φανέλα της Ρίβερ. Στον σταθμό του ΚΤΕΛ, ο τοίχος είναι ζωγραφισμένος με ένα γκράφιτι προς τιμήν του σταρ του Καλτσίν. Ο Άλβαρες έχει καταφέρει τα πάντα ως ποδοσφαιριστής, αλλά έχει ακόμα όρεξη για πολλά.
https://blog.stoiximan.gr/xoulian-alvarez
Εκτός αποστολής από το ντέρμπι της 1ης αγωνιστικής των πλέι-οφ με αντίπαλο την ΑΕΚ, θα είναι ο Μίκαελ Ινγκεμπρίγκτσεν.
Δηλώσεις σχετικά με το ενδεχόμενο ανανέωσης της συνεργασίας του με τη Λίβερπουλ, έκανε ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ.
Ο Βίκτορ Γιόκερες φέρεται να εξέφρασε στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας την επιθυμία του να αποχωρήσει το καλοκαίρι, έχοντας στο μυαλό του τρεις συγκεκριμένες ομάδες της Premier League.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή του μεγαλύτερου σταδίου στο Ηνωμένο Βασίλειο — ενός «εμβληματικού» νέου γηπέδου χωρητικότητας 100.000 θέσεων, αξίας 2 δισεκατομμυρίων λιρών, κοντά στο Ολντ Τράφορντ.
Στο πρώτο ματς με την Λυόν, ηττήθηκε με 3-1 στο Βουκουρέστι η Στεάουα του Ηλία Χαραλάμπους. Την Πέμπτη στην Γαλλία, θα παλέψουν για ένα «μικρό θαύμα», χωρίς να αγνοούν την δύσκολη πραγματικότητα. Οι αναμετρήσεις με τους «Λιονέ» είναι για την φάση των «16» του Γιουρόπα Ληγκ.
Με γκολ του Μπρούνο Γκιμαράες στο Λονδίνο, η Νιούκαστλ επιβλήθηκε 1-0 της Γουέστ Χαμ, έφτασε την 5η, Μάντσεστερ Σίτι, στη βαθμολογία και φορτσάρει για τον τελικό του League Cup.
Ο Σερ Τζιμ Ράτκλιφ μίλησε αποκαλυπτικά και δίχως φόβο για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χαρακτήρισε υπερτιμημένους – βάσει της προσφοράς τους – ορισμένους παίκτες, ξεκαθάρισε ότι ο σύλλογος θα ξέμενε από χρήματα στο τέλος του 2025, εξήγησε τι συνέβη με Τεν Χαγκ και δικαιολόγησε τις απολύσεις και τον τερματισμό των δωρεάν γευμάτων!
