Λόπες: Πετά για Πολωνία - Κλείνει το DEAL
O Ράφα Λόπες βρίσκεται μια ανάσα από την μεταγραφή του στην Wieczysta Kraków.
Ακολουθήστε μας στο Google news
Στην Ομιλία της, που έγινε μέσω τηλεδιάσκεψης, η Κύπρια Παραολυμπιονίκης ανέφερε ότι «οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μου. Ήταν μια δύσκολη απόφαση αλλά σωστή που με έκανε να ανακαλύψω τα όρια μου» και πρόσθεσε: «Δεν είναι μόνο το αθλητικό κομμάτι. Κατάφερα να ανοίξω ένα καινούργιο μονοπάτι, σε μια χώρα που πριν τη συμμετοχή μου δεν ήξερε καν ότι υπήρχαν Παραολυμπιακοί Αγώνες. Άνοιξε ένας δρόμος για νέους αθλητές, βοήθησε πολλά άτομα με και χωρίς αναπηρία, να πιστέψουν στον εαυτό τους και να κυνηγήσουν τα όνειρα τους».
Στην εκδήλωση έλαβαν επίσης μέρος ο Κοσμήτωρ του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής Καθηγητής Ευάγγελος Αλμπανίδης και ο Καθηγητής ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής Γεώργιος Κώστα, ενώ το ακροατήριο αποτελούνταν από φοιτητές του ΤΕΦΑΑ.
«Πάντα κάποιοι θα σας που ότι δεν μπορείτε»
Σε ένα σημαντικό κομμάτι της τοποθέτησής της, η Καρολίνα σημείωσε: «πάντα κάποιοι άνθρωποι θα βρεθούν στο δρόμο μας και θα μας πουν ότι δεν μπορούμε, ότι τα όνειρα μας είναι ακατόρθωτα. Ακόμα και ο ίδιος μας ο εαυτός θα μας αμφισβητήσει. Όταν όμως υπάρχει θέληση, που είναι ο πιο ισχυρός μυς του ανθρώπου, τότε μπορούμε να πετύχουμε τα όνειρα μας. Για να φτάσεις στην επιτυχία, πρέπει να γίνουν πολλές προσπάθειες που δεν θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα - να μην το πούμε αποτυχία. Πολλοί θέλουν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, πολύ λίγοι όμως θα κάνουν τα βήματα που απαιτούνται. Δεν πετύχαινα πάντα τον τελικό μου στόχο, όμως η πορεία ήταν πάντα κομμάτι του παζλ για τον επόμενο στόχο».
«Ήμουν κοντά στο να τα παρατήσω»
Απαντώντας σε ερωτήσεις, η Καρολίνα αποκάλυψε ότι «πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω και ήμουν πολύ κοντά» ενώ σε άλλο σημείο είπε ότι «όταν έκανα τη μετάβαση από την Εθνική Κολύμβησης στον Παραθλητισμό, αμφισβητήθηκα από το χώρο του αθλητισμού. Άκουσα να λένε 'τι, τώρα ξαφνικά αυτή δεν βλέπει;". Από τη μια προσπαθούσα να δεχτώ την νέα πραγματικότητα και τα καινούργια δεδομένα της ζωής μου και από την άλλη είχα την αμφισβήτηση».
Καθώς στο ακροατήριο υπήρχαν μελλοντικοί προπονητές, ερωτήθηκε για το πως ένας προπονητής πρέπει να αντιμετωπίζει έναν αθλητή με αναπηρία: «ούτε ως ήρωα, ούτε ως θύμα. Ισότιμα. Ο προπονητής πρέπει να αφουγκράζεται τις ανάγκες του αθλητή, να μπορεί να μπει στην ψυχοσύνθεση του, να δει πως αντιλαμβάνεται και βιώνει τη καθημερινότητα και να έρθει όσο πιο κοντά στον τρόπο σκέψης του αθλητή».
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΑΡΧΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ
Είναι τιμή μου να μιλήσω σήμερα για έναν θεσμό που άλλαξε τη ζωή μου, αλλά και τις ζωές χιλιάδων αθλητών σε όλο τον κόσμο: τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Έναν θεσμό που δεν είναι απλώς μια αθλητική διοργάνωση, αλλά μια γιορτή της ανθρώπινης θέλησης, της επιμονής και της υπέρβασης των ορίων.
Πολύ συχνά, η κοινωνία έχει μια συγκεκριμένη εικόνα για την αναπηρία. Μια εικόνα που τη συνδέει με αδυναμία, με περιορισμούς. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες έρχονται να διαλύσουν αυτή την αντίληψη. Έρχονται να αποδείξουν ότι η δύναμη δεν έχει όρια, ότι το σώμα μπορεί να λειτουργήσει με απίστευτους τρόπους και ότι η θέληση είναι ο πιο δυνατός μυς που έχουμε.
Η Κοινωνική Σημασία των Παραολυμπιακών Αγώνων:
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν για να δώσουν ευκαιρίες σε αθλητές με αναπηρία, αλλά στην πορεία έγιναν κάτι πολύ μεγαλύτερο. Δεν είναι μόνο αθλητική διοργάνωση. Είναι ένα κίνημα που αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τις ικανότητες, τις δυνατότητες και τα όρια.
Αν κοιτάξουμε την εξέλιξή τους, θα δούμε πόσο έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Από τους πρώτους Αγώνες στη Ρώμη το 1960, όπου συμμετείχαν μόλις τετρακόσιοι αθλητές από είκοσι τρεις χώρες, μέχρι σήμερα, οι Παραολυμπιακοί έχουν γίνει ένας θεσμός παγκόσμιου επιπέδου, με χιλιάδες αθλητές από όλο τον κόσμο να αγωνίζονται σε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού.
Πλέον, δεν μιλάμε απλώς για συμμετοχή, αλλά για έντονο αγωνιστικό αθλητισμό, με ρεκόρ, τεχνολογικές καινοτομίες και επαγγελματισμό. Οι αθλητές προπονούνται με τις ίδιες απαιτήσεις που έχουν οι Ολυμπιονίκες, και οι επιδόσεις τους συνεχώς ξεπερνούν κάθε προσδοκία.
Και το πιο σημαντικό; Η ισότητα γίνεται πλέον πραγματικότητα. Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Ολυμπιακοί και οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού 2024 έχουν το ίδιο επίσημο σήμα, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα: ότι ο αθλητισμός είναι ένας, ανεξάρτητα από τις φυσικές ικανότητες των αθλητών.
Η Δική μου Πορεία:
Αυτό το μήνυμα το έζησα βαθιά στη δική μου πορεία. Από μικρή ηλικία βρέθηκα μέσα στο νερό. Η κολύμβηση δεν ήταν απλώς άθλημα για μένα, ήταν τρόπος να εκφραστώ, να νιώσω ελεύθερη, να αποδείξω – πρώτα στον εαυτό μου και μετά στους άλλους – ότι δεν υπάρχουν όρια.
Στην αρχή, υπήρχαν δυσκολίες. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Υπήρχαν φωνές που έλεγαν ότι ίσως να μην καταφέρω, ότι ίσως να μην είναι εφικτό. Όμως, εκείνη τη στιγμή, έκανα αυτό που κάνει κάθε αθλητής που πιστεύει στον εαυτό του: έπεσα στο νερό και κολύμπησα.
Η συμμετοχή μου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες ήταν μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της ζωής μου. Όχι μόνο για τις διακρίσεις, όχι μόνο για τα μετάλλια, αλλά γιατί εκεί, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, έζησα στην πράξη αυτό που πρεσβεύουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Έζησα τη δύναμη της κοινότητας, το πώς ο αθλητισμός φέρνει ανθρώπους μαζί, πώς μας δίνει φωνή και πώς γκρεμίζει προκαταλήψεις.
Δεν ήμουν πια μόνο μια αθλήτρια. Ήμουν μέρος μιας παγκόσμιας οικογένειας που απέδειξε ότι η ικανότητα δεν μετριέται από κανένα σωματικό περιορισμό, αλλά από την καρδιά, την αφοσίωση και την πίστη στον εαυτό μας.
Το Μήνυμα που Θέλω να Μοιραστώ:
Θέλω να σας αφήσω με μια σκέψη: Στη ζωή, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σας πουν ότι δεν μπορείτε. Θα υπάρχουν εμπόδια, δυσκολίες, στιγμές που θα αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας.
Εκείνη τη στιγμή, θυμηθείτε ότι δεν υπάρχουν πραγματικά όρια. Υπάρχουν μόνο όρια που επιτρέπει κανείς να του επιβληθούν. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες μάς διδάσκουν ότι τα εμπόδια δεν είναι φραγμοί – είναι απλά προκλήσεις που μας κάνουν πιο δυνατούς.
Ελπίζω η δική μου πορεία να είναι μια υπενθύμιση ότι το να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς δεν έχει κανένα περιορισμό. Όλοι έχουμε μέσα μας τη δύναμη να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της δικής μας ζωής.