Σαν σήμερα το 1900, γεννήθηκε ο Χανς Στουκ, ένας από τους πιο θρυλικούς οδηγούς αγώνων της προπολεμικής εποχής. Ο Γερμανός αγωνίστηκε για πολλά χρόνια με τα άκρως επικίνδυνα αυτοκίνητα της Auto Union και διακρίθηκε δεόντως στους αγώνες αναβάσεων, χτίζοντας επάξια την υπόληψη του «Βασιλιά των Βουνών». Όπως και πολλοί άλλοι προπολεμικοί οδηγοί, ο Στουκ δοκίμασε την τύχη του στην F1 όταν εκείνη βρισκόταν ακόμη στα πρώτα της χρόνια ύπαρξής της. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε σε τρία Grand Prix στο διάστημα 1952-1953, οδηγώντας μονοθέσια της AFM όταν ακόμη επικρατούσαν οι κανονισμοί της F2. Αποσύρθηκε οριστικά από τους αγώνες στην ηλικία των 63 ετών, με περισσότερες από 400 νίκες στο ενεργητικό του.
Σαν σήμερα το 1969, γεννήθηκε ο Κριστόφ Μπουγιόν. Ο Γάλλος κατέκτησε τον τίτλο στην Formula 3000 (τωρινή Formula 2) το 1994 και προβιβάστηκε στη Formula 1 την επόμενη σεζόν, ώστε να αντικαταστήσει τον τραυματία Καρλ Βέντλινγκερ στη Sauber. Ο Μπουγιόν έτρεξε σε μόλις 11 αγώνες και δεν πήρε άλλη ευκαιρία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, προσφέροντας υπηρεσίες δοκιμαστή οδηγού μέχρι και τα τέλη των ‘90s σε ομάδες όπως η Jordan και η Tyrrell. Οι αγώνες αντοχής και οι 24 Ώρες Λε Μαν ήταν το βασικό πεδίο δραστηριοποίησής του για τα επόμενα χρόνια. Μάλιστα, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο του θρυλικού αγώνα στο Σαρτ, το 2005 και 2007.
Σαν σήμερα το 1985, γεννήθηκε ο Ζερόμ Ντ’ Αμπρόζιο. Ο Βέλγος, μετά από πολλές επιτυχίες στις μικρές κατηγορίες μονοθεσίων, έκανε ντεμπούτο στην F1 το 2011 με τη μικρή ομάδα της Virgin. Μοιραία περιορίστηκε στις πίσω θέσεις του grid και δεν εντυπωσίασε, μένοντας χωρίς «κάθισμα» για το 2012. Όντας δοκιμαστής στη Lotus, εκμεταλλεύτηκε τον αποκλεισμό του Ρομέν Γκροζάν και πήρε τη θέση του για το GP Ιταλίας. Τερμάτισε στη 13η θέση, σε έναν αγώνα που τελικά αποδείχθηκε ο τελευταίος του στην F1. Μετά από μία σεζόν στους αγώνες αντοχής, ο Ντ’ Αμπρόζιο γνώρισε επιτυχίες στο πρωτάθλημα της Formula E, κατακτώντας 3 νίκες. Σήμερα βρίσκεται στο ρόλο του επικεφαλής εξέλιξης οδηγών της Mercedes-AMG στη Formula 1.
Σαν σήμερα το 1998, απεβίωσε στη Βαλένθια ο Ρικάρντο Τόρμο στα 46 του, μετά από πολυετή μάχη με την λευχαιμία. Ο Ισπανός υπήρξε θρύλος στις μοτοσικλέτες μικρού κυβισμού, κερδίζοντας το παγκόσμιο πρωτάθλημα 50cc το 1978 ως αναβάτης του εργοστασιακού τμήματος της Bultaco. Επανέλαβε τον ίδιο θρίαμβο το 1981, αυτή τη φορά με μια ιδιωτική Bultaco. Επίσης στέφθηκε τρεις φορές πρωταθλητής στα 50cc της Ισπανικής επικράτειας, καθώς και τέσσερις φορές στα 125cc. Λίγο πριν τον δεύτερο αγώνα στη σεζόν του 1983, κατά τη διάρκεια ενός τεστ κοντά στο εργοστάσιο της Derbi, ο Τόρμο χτύπησε με ένα αυτοκίνητο και συνέθλιψε το δεξί του πόδι, βάζοντας ένα άδοξο τέλος στην καριέρα του. Μετά τον θάνατό του, η πίστα της Βαλένθια που βρίσκεται σταθερά στο πρόγραμμα του MotoGP μετονομάστηκε προς τιμήν του σε «Circuit Ricardo Tormo».
Δείτε τι δήλωσε ο προπονητής της ΑΕΚ, Ιμανόλ Ιδιάκεθ, μετά το τέλος του αγώνα στην «ΑΕΚ Αρένα» με αντίπαλο την Παρτιζάν, για τον Α' προκριματικό του Europa League.
Μια απερισκεψία του Όσκαρ Πιάστρι με το που έφυγε ένα από τα... μυριάδες SC στο Σίλβερστοουν χάρισε την ιστορική νίκη στον Λάντο Νόρις, που πλησίασε κι άλλο την κορυφή της βαθμολογίας. Δεύτερος ο Αυστραλός, πρώτο βάθρο καριέρας για τον «γερόλυκο» Χούλκενμπεργκ!
Σε μία από τις καλύτερες φετινές της Παρασκευές, στο FP1-FP2 του GP Βρετανίας, η Ferrari SF-25 ήταν το πλησιέστερο σε απόδοση μονοθέσιο στη McLaren του Λάντο Νόρις – και ο Λιούις Χάμιλτον δεν έκρυψε την αισιοδοξία του για το υπόλοιπο διήμερο στον αγώνα της πατρίδας του
Εντυπωσιακή νίκη για τον Λάντο Νόρις στο Grand Prix Αυστρίας, ύστερα από σκληρή μάχη με τον Πιάστρι και παραλίγο σύγκρουση μεταξύ τους, την στιγμή που ο Φερστάπεν εγκατέλειψε!