Δεν είναι μεταγραφή τύπου Γιόβιτς: Ο επιθετικός που κουμπώνει τέλεια με τον Ιωαννίδη στην ίδια ενδεκάδα

Δεν φτάνει μόνο να έχει το γκολ

Ακολουθήστε μας στο Google news

Για μία και μοναδική προσθήκη στο ρόστερ του Παναθηναϊκού κάνουν λόγο τα τελευταία ρεπορτάζ. Σύμφωνα με όσα διαρρέουν από το τριφύλλι, αυτός θα είναι επιθετικός καθώς οι αριθμοί μαρτυρούν ότι το γκολ είναι το νούμερο 1 πρόβλημα της ομάδας. Πλέον ο Ρουί Βιτόρια και ο Γιάννης Παπαδημητρίου καλούνται να βρουν τον ιδανικό. Και η αλήθεια είναι πως δεν πρόκειται για εύκολη υπόθεση.

Οι πράσινοι σκοράρουν με το σταγονόμετρο. Η ως τώρα επιθετική συγκομιδή δεν αρμόζει σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό στην Ελλάδα ούτε σε σύλλογο που θέλει –επιτέλους- να διακριθεί στην Ευρώπη. Και ο λόγος πίσω από αυτό το μπλοκάρισμα δεν είναι ένας, αλλά συνδυασμός πραγμάτων. Ορισμένες από τις αιτίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με αλλαγές εκ των έσω. Άλλες, όμως, δεν παίρνουν από… μπαλώματα και ρεκτιφιέ.

Το γκολ αγνοείται

Έχουμε και λέμε. 10 γκολ σε 11 παιχνίδια πρωταθλήματος… Ο ορισμός της απογοητευτικής συγκομιδής. Ούτε καν ένα ανά αγώνα. Στην Ευρώπη πάλι, 13 τέρματα σε 9 ματς, αλλά με μια υποσημείωση. Τα 6 από αυτά επιτεύχθηκαν στις διπλές αναμετρήσεις απέναντι στην αδύναμη Μπότεφ Πλόβντιβ στα προκριματικά του Europa League. Ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένα πια μια ομάδα που απλά δεν σκοράρει. Κι αν δεν υπήρχαν οι Τετέ και Τζούρισιτς να βρίσκουν δίχτυα με συνέπεια, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ακόμη χειρότερα.

Πώς φτάσαμε, όμως, σε αυτό το σημείο; Πιθανότατα το σημείο καμπής όπου πρέπει να αναζητηθεί η αιτία είναι το καλοκαίρι. Και τα όσα συνέβησαν ή τα όσα ΔΕΝ συνέβησαν εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο. Όταν ο Ντιέγκο Αλόνσο ανέλαβε τα ηνία, στο ρόστερ υπήρχαν τρεις σέντερ φορ. Ιωαννίδης, Σπόραρ και Γερεμέγεφ. Το μόνο διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου η ταυτόχρονη συνύπαρξη των τριών απέδωσε ήταν επί ημερών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Άγνωστο πώς, ο Σέρβος τα είχε καταφέρει. Ο Έλληνας φορ ξεπέρασε στην ιεραρχία τον Σλοβένο, με τον πρώτο να μεταλλάσσεται σε επιθετικό κλάσης κάνοντας άλματα προόδου και τον δεύτερο να παραμένει μια σχετικά αξιόπιστη λύση πίσω του.

Όσο κι αν η γκρίνια για τον Σπόραρ είχε αρχίσει να εκφράζεται, εκείνος δεν μας… χάλαγε στην πραγματικότητα ως μπακ-απ, με βάση την αποτελεσματικότητά του. Το ίδιο άλλωστε συνέβαινε και με τον τρίτο της παρέας. Όλοι τον θυμόμαστε να ντύνεται… Σόλσκιερ και να καθαρίζει ματς ερχόμενος από τον πάγκο.

Το καταστροφικό πέρασμα Τερίμ και ο «λίγος» Αλόνσο

Αυτή η ισορροπία διαταράχτηκε οριστικά με το πέρασμα του Φατίχ Τερίμ από τον πάγκο. Ακόμη και σημειολογικά, επί των (πρώτων κιόλας) ημερών του ήρθαν τα προβλήματα τραυματισμών που έκτοτε ταλαιπωρούν τον Ιωαννίδη. Με τον Σπόραρ να εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερο έλλειμμα αυτοπεποίθησης και τον Γερεμέγεφ να επιστρέφει σε μάλλον «εργοστασιακές» ρυθμίσεις, κάθε απουσία του Έλληνα φορ ισοδυναμούμε με καταστροφή. Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν είχε γίνει φανερό πια ότι ο Παναθηναϊκός όφειλε να πάει σε μια αναδιάρθρωση της επιθετικής γραμμής του.

Το timing για κάτι τέτοιο έμοιαζε ιδανικό. Και η αλήθεια είναι πως οι πράσινοι είχαν πολλές διαθέσιμες επιλογές μπροστά τους. Για αρχή, το ιδιαίτερα αυξημένο μπάτζετ μεταγραφών τους επέτρεπε να κινηθούν για παίκτες υψηλής αξίας. Παράλληλα γνώριζαν ότι υπήρχαν προϋποθέσεις και για αποχωρήσεις. Ας συμφωνήσουμε για την οικονομία της συζήτησης πως μια πώληση Ιωαννίδη στα 30 εκατομμύρια ευρώ αποκλείστηκε κυρίως για επικοινωνιακούς λόγους. Την ίδια ώρα είχες τον Σπόραρ να παίρνει μέρος στο Euro με την εθνική Σλοβενίας, αλλά και ορισμένους μνηστήρες για τον Γερεμέγεφ. Τελικά –και παρά τα σενάρια- έμειναν και οι δύο στην ομάδα, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.

Το ιδανικό προφίλ

Στην πραγματικότητα και οι δύο έχουν… κάψει το… λάδι τους στο τριφύλλι. Το ιδανικότερο για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές είναι να αποχωρήσουν τον Ιανουάριο. Να ψάξουν κι εκείνοι για ένα ριστάρτ στις καριέρες τους και να αφήσουν χώρο στην ομάδα για ενίσχυση. Επομένως το κυρίαρχο ερώτημα είναι πλέον τι είδους επιθετικός θα αποκτηθεί.

Εάν μιλάγαμε για τον Παναθηναϊκό του Αλόνσο, ίσως ένας κλασικός φορ περιοχής να ήταν η λύση. Υπό την έννοια πως –άσχετα με το τι έλεγε ή είχε στο μυαλό του ο Ουρουγουανός- αυτό που βλέπαμε στο γήπεδο ήταν μακρινές μπαλιές προς τον Ιωαννίδη ο οποίος προσπαθούσε να κοντράρει τα αντίπαλα στόπερ σε δύναμη. Ευτυχώς ο Ρουί Βιτόρια δείχνει να μην θέλει έναν τέτοιο αναχρονιστικό τρόπο ανάπτυξης.

Ένας απλά δεύτερος Ιωαννίδης δεν θα μπορούσε να είναι η ενδεδειγμένη επιλογή για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι αναγκαστικά θα εγκλώβιζε τον Παναθηναϊκό σε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όμως, απαιτείται ευελιξία. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την παρουσία του ίδιου του Ιωαννίδη. Αν το τριφύλλι βγει στην αγορά ψάχνοντας έναν παίκτη που θα κάνει τα… ρεπό του διεθνούς φορ, περιορίζει τις επιλογές του. Επιπλέον, δύσκολα θα μπορέσει να πείσει έτσι κάποιον πραγματικά καλό παίκτη να δεχθεί αυτό τον περιορισμένο ρόλο.

Με γνώμονα το «φλερτ» του καλοκαιριού

Ένα από τα ονόματα που είχαν παίξει πολύ το καλοκαίρι είναι αυτό του Χοακίν Κορέα. Ο Αργεντινός είχε ακουστεί πολύ όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό αλλά και την ΑΕΚ. Τελικά, όμως, παρέμεινε στην Ίντερ από την οποία «καίγεται» να αποχωρήσει. Μάλιστα, σύμφωνα με ένα σενάριο, οι πράσινοι είχαν φτάσει μια ανάσα από το ντιλ, αλλά το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ομάδα για τον Σπόραρ κόλλησε την υπόθεση, αφού στο μεταξύ είχαν κλείσει και οι ημερομηνίες δήλωσης των ευρωπαϊκών ρόστερ.

Μα, θα πει κάποιος, ο Κορέα δεν είναι κλασικός σέντερ φορ. Και θα έχει –εν μέρει- δίκιο. Όμως το πραγματικό ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό δεν είναι να αποκτήσει ντε και καλά κλασικό σέντερ φορ. Το ζητούμενο είναι να αυξήσει την παραγωγικότητά του σε γκολ.

Ο Αργεντινός ή κάποιος άλλος με τα δικά του χαρακτηριστικά μοιάζει με perfect fit. Είναι ένας παίκτης δεδομένης αξίας που μπορεί να αγωνιστεί σε πολλές θέσεις. Πίσω από τον επιθετικό, στο αριστερό άκρο, αλλά και στην κορυφή της επίθεσης. Επομένως σε ενδεχόμενη προσέγγιση από την πλευρά των πράσινων θα γνωρίζει ότι οι συμμετοχές του δεν θα εξαρτώνται μόνο από τη φυσική κατάσταση ή την φόρμα του βασικού Φώτη Ιωαννίδη. Επιπλέον η δική του παρουσία στο ρόστερ, σε συνδυασμό με αυτή ποδοσφαιριστών όπως ο Μπακασέτας, ο Τζούρισιτς, ο Τετέ ή ο Ουναΐ, δίνει και στον Ρουί Βιτόρια περισσότερες δυνατότητες σε σχέση με τον σχηματισμό.

Έχοντας έναν τέτοιο παίκτη στο δυναμικό του, ο Πορτογάλος ενδεχομένως να ξεφύγει από αυτό το 4-3-3 και ίσως δοκιμάσει το 4-2-3-1 που για πολλούς μοιάζει το πιο ενδεδειγμένο. Δύο «εξάρια» που εκτός από κόφτες μπορούν να συνεισφέρουν και στην ανάπτυξη και μια τριπλέτα απλωμένη πίσω από τον φορ, με πολλές διαθέσιμες επιλογές για την σύνθεση αυτών των τεσσάρων που θα καλύπτουν τις θέσεις της επίθεσης. Το ποιοι θα παίζουν και το πού θα παίζουν είναι δευτερεύον. Το βασικό ζητούμενο είναι το να σκοράρουν…

menshouse.gr

BEST OF THEMASPORTS