Ο Claude Makélélé αναζητά την προπονητική του ταυτότητα

Ο Γάλλος προπονητής μετά από την εμπειρία του στα τμήματα υποδομής της Τσέλσι, παραμένει εδώ και ένα χρόνο ανενεργός και στην Τρίπολη έρχεται να επανασυστηθεί ως τεχνικός. Γιατί στον χώρο του ποδοσφαίρου γενικότερα, δεν χρειάζεται καμία απολύτως σύσταση.

ΝΕΟ δημοσίευμα για Στεπίνσκι «Ο ποδοσφαιριστής δήλωσε ότι ήθελε να ενταχθεί στη Βίτζεβ»

Νέα δημοσιεύματα απόψε από Πολωνία αναφορικά με την περίπτωση του Μάριους Στεπίνσκι.

Ποιος είναι ο Claude Makélélé

AP Photo/Paul White

Ο Claude Makélélé γεννήθηκε στην Κινσάσα του Κονγκό και μετακόμισε μαζί με τους γονείς του σε ηλικία τεσσάρων ετών σε ένα προάστιο του Παρισιού. Το επώνυμό του σημαίνει «θόρυβοι» σε μια τοπική διάλεκτο του Κονγκό. Ο πατέρας του André-Joseph Makélélé ήταν και εκείνος ποδοσφαιριστής και μάλιστα εκπροσώπησε το Κονγκό ως μέλος της εθνικής ομάδας. Παρ’ όλα αυτά στη Γαλλία δεν ξεχώρισε, παίζοντας στην τρίτη εθνική κατηγορία.

Ο νεαρός Makélélé, παιδί μεταναστών, υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο στα 15 του, παίζοντας για τη Σπόρτινγκ Μελούν, ενώ έναν χρόνο αργότερο έπαιξε για την Μπρεστ. Τελικά όμως, τα πρώτα του χρήματα από το ποδόσφαιρο με τα οποία μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά την οικογένειά του τα έβγαλε στη Ναντ. Εκεί εντάχθηκε μόλις τελείωσε το σχολείο και από την επόμενη κιόλας χρονιά έγινε βασικός αμυντικός χαφ σε ομάδα της πρώτης κατηγορίας.

Ο Robert Budzynski, θρύλος του γαλλικού ποδοσφαίρου και τεχνικός διευθυντής της Ναντ, έβλεπε στον Makélélé, τον νέο Emmanuel Petit, ωστόσο ο νεαρός τότε παίκτης της ομάδας του, έγινε κάτι πολύ ανώτερο. O Makélélé ανδρώθηκε στη Νάντη και το 1995 «μεγάλωσε» ποδοσφαιρικά όταν η ομάδα του έφτασε στα ημιτελικά του Champions League και κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας. Στα 24 του η πόλη ήταν πολύ μικρή για να τον χωρέσει.

Το 1997 μετακόμισε στη Μασσαλία για λογαριασμό της Μαρσέιγ και την αμέσως επόμενη χρονιά υπέγραψε στη Θέλτα. Δύο γεμάτες σεζόν στην La Liga ήταν αρκετές, ώστε η Ρεάλ Μαδρίτης να τον εντάξει στο δυναμικό της το καλοκαίρι του 2000. Σε ένα ρόστερ γεμάτο χρυσάφι, η μεταγραφή του Makélélé πέρασε στα ψιλά, ωστόσο ο Γάλλος, που το 1998 κόπηκε από το ρόστερ της Γαλλίας στο Μουντιάλ, αποδείχθηκε η πιο σημαντική κίνηση.

Με αυτόν κυρίαρχο στο χώρο του κέντρου, η Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και το Champions League του 2002. Ήταν σε θέση να συνεισφέρει στην επίθεση με τις κοφτές πάσες του και την ικανότητά του να τρέχει στον χώρο με την μπάλα. Ήταν επίσης «ταύρος» στην άμυνα, με επιθετικά μαρκαρίσματα και γνωρίζοντας ακριβώς πού έπρεπε να βρίσκεται ο καθένας στο γήπεδο.

Το 2003, η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε ένα από τα πιο σημαντικά λάθη της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς στον βωμό της ενεργοποίησης των Galacticos, έχασε τον Makélélé, έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ, που της έδωσε η Τσέλσι του Roman Abramovich και του νεοαφιχθέντα Jose Mourinho. Ο Zinedine Zidane, συμπαίκτης του Makélélé είχε καυτηριάσει τότε την κίνηση αυτή.

«Γιατί να βάλεις άλλη μια στρώση χρυσού στην Bentley, την ώρα που χάνεις ολόκληρη τη μηχανή;» είχε αναρωτηθεί. Ο εμβληματικός Fernando Hierro εκείνη την περίοδο, τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «σημαντικότερο και πιο υποτιμημένο παίκτη της Ρεάλ». Βέβαια, για τον Mourinho ο ερχομός του στο Λονδίνο ήταν ένα δώρο.

Τότε που γεννήθηκε ο «ρόλος Makélélé»

AP Photo/Adam Butler

Ο «ρόλος Makélélé» γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Premier League με την Τσέλσι, καθώς έφερε πλήρη επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να παίζει ο αμυντικός μέσος. Ήξερε ακριβώς ποια ήταν η ισορροπία της ομάδας του και πού έπρεπε να βρίσκεται ο καθένας στον αγωνιστικό χώρο. Μπορούσε να προβλέψει τι θα του επεφύλασσε η επίθεση και να αντιδράσει με τέλειο συγχρονισμό.

Ήξερε πότε να πάει επιθετικά σε ένα μαρκάρισμα ή πότε να κρατηθεί πίσω και να αποπροσανατολίσει τον αντίπαλο. Είχε μια εγκεφαλική προσέγγιση του παιχνιδιού που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλον, και πάντα φαινόταν ότι ο ήσυχος Makélélé ήταν πάντα μια-δυο κινήσεις μπροστά από τους υπόλοιπους παίκτες του γηπέδου. Φυσικά ήταν ο σημαντικότερος παίκτης της χρυσής εποχής Mourinho στην Τσέλσι. Ένας εργάτης που φαινόταν λιγότερο από τους υπόλοιπους, αλλά όλοι οι υπόλοιποι ξεχώριζαν εξαιτίας του.

Ο John Terry, αρχηγός της Τσέλσι εκείνη την περίοδο, μίλησε μετά από χρόνια για την ομάδα αυτή, στους λογαριασμούς των Μπλε. Για τον Claude Makélélé είχε μόνο καλά να πει: «Κάλυπτε κάθε εκατοστό του χορταριού του γηπέδου, κάνοντας πολλή από τη δουλειά του καθενός μας. Δεν έκανε κάτι θεαματικό, αλλά τα έκανε όλα εξαιρετικά. Είναι ένα σπουδαίο παιδί και εκτός γηπέδου και ήταν ένα πραγματικό κομμάτι του παζλ της μεγάλης μας επιτυχίας. Ήταν πάντα ένας έξυπνος παίκτης από άποψη τακτικής και ήξερε τα πάντα για τη θέση που έπαιζε. Κατανοούσε πλήρως το παιχνίδι».

Τότε στα αγγλικά πάνελ, όλοι μιλούσαν για τον «ρόλο Makélélé». Έναν ρόλο που μέχρι να δούμε τον N’ Golo Kante, πιστεύαμε ότι κανένας δεν μπορεί να παίξει σε τόσο μεγάλη διάρκεια. Η ισορροπία, η εξυπνάδα, η πρόβλεψη, η πάσα, η δύναμη, η κατοχή, η πειθαρχία και η ενέργεια καθόριζαν το παιχνίδι του. Ο Makélélé Role χαρακτηριζόταν από 6 αρχές: Την αμυντική θωράκιση, τη σωστή τοποθέτηση, την ανάκτηση μπάλας, το passing game, την τακτική πειθαρχία και τα φυσικά χαρακτηριστικά. Όλα τα χαρακτηριστικά αυτά ο Γάλλος μέσος τα είχε στο έπακρο.

Ο Claude Makélélé έπαιξε στην Τσέλσι για 5 χρόνια, κατακτώντας 6 τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων 2 συνεχόμενων Premier League. Τελικά στα 35 του μετακόμισε στην Παρί Σεν Ζερμέν, ολοκληρώνοντας την καριέρα του στο Παρίσι το 2011.

Claude Makélélé, ένας χομπίστας προπονητής

Τρία χρόνια μετά το πέρας της λαμπρής ποδοσφαιρικής του καριέρας ο Makélélé ξεκίνησε δειλά-δειλά την προπονητική και το 2014 (μετά από έναν χρόνο ως βοηθός του Paul Clement στην Παρί Σεν Ζερμέν) έγινε πρώτος προπονητής της Μπαστιά. Το όνομά του ήταν το σημαντικότερο βιογραφικό για εκείνον αλλά τα αποτελέσματα ήταν μάλλον φριχτά. Έξι μήνες μετά έχασε τη δουλειά του μετά από μια ήττα από την Γκινγκάμπ.

Την επόμενη σεζόν ο Makélélé δούλεψε ως τεχνικός διευθυντής στη Μονακό και μετά από μικρό διάστημα ακολούθησε τον Clement ως βοηθός του στη Σουόνσι. Τελικά, ούτε εκεί στέριωσε, καθώς τον Νοέμβριο του 2017 προσελήφθη από τη Βελγική Έουπεν. Μετά από δύο χρονιές στο Βέλγιο ο Makelele έφυγε για να δουλέψει στην αγαπημένη του Τσέλσι, ως προπονητής της ομάδας νέων και ως μέντορας τεχνικών θεμάτων.

Από τον περσινό Σεπτέμβριο ο Claude Makélélé έμενε χωρίς δουλειά, έως ότου η διοίκηση του Αστέρα Τρίπολης τον καλέσει για να αναλάβει τον πάγκο της ομάδας, έπειτα από μόλις τρεις αγωνιστικές και ένα -όχι και τόσο άσχημο- ξεκίνημα από τον Milan Rastavac. Στην Τρίπολη ο Makélélé θα ψάξει ο ίδιος τον δικό του ρόλο στην προπονητική, αφού τα τελευταία 10 χρόνια που ασχολείται με αυτήν δεν έχει καταφέρει να μας δείξει κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα.