Νίκος Ξηροκώστας: Ποιος ήταν ο οπαδός - σύμβολο της ΑΕΚ και πώς συνέβη το ατύχημά του το 1995

Ένας φοιτητής μόλις στα 21 του χρόνια, πήγε το 1995 για να δει την ομάδα του στην Θεσσαλονίκη, επέστρεψε στην Αθήνα σε αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά τότε μέχρι και σήμερα που "ξεκουράστηκε", δεν λύγισε ποτέ και κυρίως δεν απουσίασε ποτέ από το πλευρό της ΑΕΚ

Λένε πως όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή. Και η αλήθεια είναι πως εκείνο που έφερε η στιγμή για τον Νίκο Ξηροκώστα, ήταν μια ζωή γεμάτη καθημερινή και δύσκολη μάχη. Βεβαίως για ότι συνέβη εκείνο το απόγευμα του Σεπτέμβρη στο γήπεδο Χαριλάου δεν έφταιγε ούτε η κακιά στιγμή, ούτε το... κακό κάγκελο. Όλοι όσοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν το στρίμωγμα 2500 χιλιάδων οπαδών της ΑΕΚ σ' έναν χώρο που δεν χωρούσε ούτε τους μισούς και που είχε "σαπισμένα" κάγκελα, έφεραν την ευθύνη για αυτό που συνέβη στον Ξηροκώστα. Όμως δεν τιμωρήθηκαν ποτέ.

Ο Νίκος βρέθηκε ξαφνικά πεσμένος κάτω από το κάγκελο που υποχώρησε από τον κόσμο και με βάρος πάνω στην σπονδυλική του στήλη, που του προκάλεσε ζημιά που ήταν αδύνατον να διορθωθεί. Είτε στα θεραπευτήρια της Ελλάδας, είτε της Αγγλίας. Ο Ξηροκώστας από εκείνο το ματς Άρης - ΑΕΚ στην Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβρη του 1995, καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίο, αλλά δεν έχασε ποτέ ούτε την αγάπη του για την ομάδα, ούτε την δίψα του να βρίσκεται πάντα δίπλα της. Η ζωή του άλλαξε, όχι η ψυχή του.

Έμαθε να ζει μ' αυτό που του συνέβη, δεν έμαθε να ζει ποτέ χωρίς ΑΕΚ. Εξ ου και ήταν παντού. Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο χαντμπολ. Με τους φίλους του. Χωρίς να δεχθεί ποτέ τίποτα από την ΑΕΚ. Ήθελε μόνο να δίνει και όχι να παίρνει από την ομάδα. Βρέθηκε ξανά στα γήπεδα μακριά από την έδρα της ΑΕΚ, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες. Πάντα παρών και μπροστά. Ακόμα και σε στιγμές που είχε ο ίδιος μεγάλες δυσκολίες, αυτές δεν τον κράτησαν μακριά από την ομάδα. Και ήταν ενεργός στο οπαδικό κίνημα της ΑΕΚ.

Μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, ίσως και περισσότερο, είχε αρχίσει να αποστασιοποιείται, χωρίς φυσικά να ήταν κάτι που είχε επιλέξει. Δεν θα το επέλεγε ποτέ. Μόνο οι φίλοι του ήξεραν καλά. Έδινε καινούργιες και ακόμα πιο δύσκολες μάχες με την υγεία του. Αθόρυβα, όπως πάντα έκανε. Μέχρι που "λύγισε" και "έφυγε". Και την Τετάρτη οι φίλοι του και συνοδοιπόροι του, θα τον βάλουν μπροστά στην τελευταία του οπαδική πορεία. Θα συνοδεύσουν τον Ξηροκώστα Από το σπίτι του στο γήπεδο της ΑΕΚ και μετά στο κατευόδιο για το μεγάλο ταξίδι.