Τα μυστικά του Sarriball: Οι βασικές αρχές του φημισμένου παιχνιδιού του Σάρι που είναι απόλαυση για το μάτι

Μια απόλαυση για τα μάτια όσων αγαπάνε πραγματικά το τόπι

Ακολουθήστε μας στο Google news

Ηπορεία του, μοναδική. Εντελώς εκτός πλαισίου, εντελώς «δεν γίνονται αυτά». Ένας τραπεζικός υπάλληλος ήταν ο Μαουρίτσιο Σάρι με «τρέλα» για την μπάλα – ξέδινε προπονώντας ερασιτεχνικές ομάδες. Και βρέθηκε κάποια στιγμή να γίνει ένας από τους κορυφαίους κόουτς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πηγή έμπνευσης ακόμα και για τον Πεπ Γκουαρντιόλα, ενώ ο Αρίγκο Σάκι είχε πει πως «η τακτική του Σάρι ήταν ό,τι πιο σημαντικό συνέβη στο ιταλικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια».

Ο 65χρονος σήμερα Ιταλός πήρε τη μεγάλη απόφαση το 1999. Τότε πάτησε το «κουμπί» της εθελουσίας εξόδου από τον τραπεζικό κλάδο και αφοσιώθηκε στην προπονητή. Η πιο σοφή κίνηση της ζωής του.

Βήμα βήμα, αγάλι αγάλι, έφτασε σε ύψη που ούτε ο ίδιος θα τολμούσε να φανταστεί. Κυρίως στη Νάπολι, την περίοδο 2015-18. Κι ας μην πήρε τρόπαιο, όπως αργότερα σε Τσέλσι (Europa League) και Γιουβέντους (το πρωτάθλημα στη Serie A). H μπάλα που έπαιξαν επί των ημερών του οι «Παρτενοπέι» αγαπήθηκε και εξυμνήθηκε από όλους τους φαν του σπορ. Γιατί ήταν μια απόλαυση για το μάτι.

Ως και όνομα πήρε όλο τούτο: Sarriball ή Sarrismo στα ιταλιάνικα. Έγινε ISO ποιότητας, συνώνυμο του καλού ποδοσφαίρου. Μια μοναδική μίξη. Ένα στιλ παιχνιδιού βασισμένο στο κάθετο παιχνίδι, στην κατοχή, στην ευελιξία, στο high-tempo passing και στη συνεχή κίνηση. Επιθετικό ποδόσφαιρο, με την μπάλα να ρέει, σαν ζωογόνο υγρό…

Πάντα σε διάταξη 4-3-3 που δίνει πάτημα για ένα σωρό γεωμετρικές ομορφιές (τρίγωνα, ρόμβους και τα συναφή), είχε ως αναπόσπαστο κομμάτι κάτι φαινομενικά απλό, αλλά όχι και τόσο δεδομένο όσο σε πρώτη φάση ακούγεται: Πρέπει και οι 11 παίκτες, από το ένα τέρμα ως το άλλο, να ξέρουν μπάλα.

Η επίθεση χτίζεται από πίσω, γρήγορα αλλά όχι επιπόλαια. Και αν τυχόν η μπάλα χαθεί, στόχος είναι η άμεση ανάκτησή της. Με πίεση ψηλά που σκοπό έχει να βγάλει τους απέναντι εκτός θέσης ή με πάσες ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου ή με δημιουργία υπεραριθμιών.

Μην το μπερδεύουμε με tiki taka. Ναι, έχει κι αυτό πολλές κοντινές και γρήγορες εναλλαγές. Αλλά αν χρειαστεί στο Sarriball θα υπάρξει και «λόμπα», θα υπάρξει και μακρινή μπαλιά. Όλα είναι θέμα ανάγνωσης των συνθηκών και των καταστάσεων, με μια λέξη, ευελιξίας.

Οι παίκτες είναι εκπαιδευμένοι να λειτουργούν τόσο μηχανικά όσο και αυτόνομα. Αυτό συμβαίνει προφανώς μόνο μετά από ώρες και ώρες προπονήσεων, δοκιμών. Γι’ αυτό και το καινοτόμο και δημιουργικό ποδόσφαιρο του Μαουρίτσιο Σάρι χρειάζεται απαραιτήτως τρία στοιχεία για να πετύχει: Πίστη, χρόνο και νιάτα.

Στη Νάπολι τα είχε όλα αυτά. Σε Τσέλσι και Γιούβε όχι πλήρως – ειδικά στη δεύτερη πρέπει να σιχάθηκε κάθε στιγμή που φορούσε τη φόρμα της, αυτός ένα παιδί του ιταλικού νότου και δηλωμένος εχθρός της, πήρε το πρωτάθλημα και ανάθεμα αν έσκασε ένα χαμόγελο. Του είχαν ζητήσει να τους αλλάξει χωρίς όμως να θέλουν να αλλάξουν. Αυτό για τον ψυχισμό του ήταν too much για να το αντέξει.

Ο Σάρι έχει καταλάβει όλη την ουσία του τι είναι ποδόσφαιρο στην πρωτόλεια μορφή του. Και έχει καταφέρει να το ενώσει με το υψηλό επίπεδο – πόσο αναζωογονητικό.

Ιδού τα λόγια του που θα έπρεπε να διδάσκονται στις σχολές, λέμε εμείς: «Ο στόχος μου είναι να περνάω καλά με αυτό που κάνω και να είμαι ανταγωνιστικός σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι το τέλος. Το ποδόσφαιρο δεν είναι άθλημα αλλά παιχνίδι, και όποιος παίζει ένα παιχνίδι αρχίζει να το κάνει όταν είναι νέος. Έχει πλάκα. Το παιδί στον καθένα μας πρέπει να γαλουχηθεί γιατί αυτό μας κάνει συχνά τους καλύτερους. Νομίζω ότι αν μια ομάδα διασκεδάζει συχνά, το ίδιο νιώθουν και οι φίλαθλοι. Υπάρχουν πάντα οι μεγάλοι στόχοι, αλλά η βάση είναι η διασκέδαση».

Ναι, αυτό το πρόσφεραν απλόχερα οι ομάδες του. Και μπορεί η θητεία του στη Λάτσιο την περίοδο 2021-24 να έδειξε ανά διαστήματα πως άρχισε να βάζει νερό στο κρασί του, αλλά ουσία είναι πως σε τελική ανάλυση παρέμεινε αυτός ο ιδεολόγος, ο ρομαντικός του αθλήματος που μάθαμε.

Τα βρόντηξε και έφυγε από τη Ρώμη όταν είδε πως δεν πήγαινε άλλο, πως δεν είχε αυτά που ήθελε για να κάνει αυτό που ξέρει. Τράβηξε λοιπόν μια γερή τζούρα από τα αγαπημένα του τσιγάρα, αυτήν την τόσο κακή συνήθεια που δεν μπορεί να κόψει, και κίνησε για την όποια επόμενη πρόκληση. Πιστός στον εαυτό του. Στο ποδόσφαιρο του.

BEST OF THEMASPORTS